ตอนนี้ทั้งโรงเรียนตกอยู่ภายใต้ความมืดมิด แสงจากดวงอาทิตย์โดนบดบังด้วยดวงจันทร์ เหลือแค่เพียงแสงสีทองที่สอดส่องออกมาจากขอบเป็นรูปวงแหวน
เมื่อเอลเลียตสามารถเตรียมอุปกรณ์ของเขาเสร็จแล้ว เขาก็ยื่นบลูทูธอันเล็กๆให้เบรนดอน
"ไม่ใช่โทรศัพท์อย่างที่นายว่าแล้วหรอ" เบรนดอนถาม แล้วสวมฮู้ดสีดำที่ยืมมาจากฮาร์เปอร์
"แบบนี้ง่ายกว่า" เอลเลียตพูด "เดี๋ยวนะ นั่นอะไร" เขาพูดถึงฮู้ดสีดำ
"ก็...เสื้อพลางตัวไง" เบรนดอนตอบ
"นี่เราไม่ได้ปล้นแบงค์นะ!" เขาร้อง
"เอาเถอะน่า มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก"
"งั้นก็ไปได้แล้ว"
"แล้วไฟฉายที่นายว่าไว้ล่ะ" เบรนดอนท้วง
"อ้อ เกือบลืม" เอลเลียตยื่นกระบอกไฟฉายขนาดใหญ่สีชมพูและมีรูปคิตตี้สีชมพูดปิ๊งขนาดใหญ่ติดอยู่
"ถามจริง!" เบรนดอนร้องขณะที่หยิบมันมาด้วยสีหน้ารังเกียจ
"ไอ้นี่ใช้ดีสุดแล้ว" เขาตอบ "ไปได้แล้ว เราไม่ได้มีเวลามากนะ"
เบรนดอนเริ่มปีนขึ้นไปบนหลังคาห้องเก็บของ หลังคาของมันยื่นออกมาอย่างที่เขาบอกไว้ เขาขึ้นไปได้สำเร็จโดยไม่เกิดเสียง แล้วเขาก็ค่อยๆย่องไปบนหลังคา
เอลเลียตใส่เฮดโฟนอันใหญ่ไว้ครอบหู เพื่อใช้ติดต่อกับเบรนดอน
"ฉันต้องทำยังไงต่อ" เบรนดอนกระซิบเบาๆผ่านบลูทูธ
"นี่นายไม่ได้เตรียมแผนอะไรมาก่อนเลยรึไง" เอลเลียตร้องโวยวาย นี่เป็นครั้งแรกที่เทรซ่า และใครก็ตามที่ยืนอยู่ตรงนั้นเห็นเอลเลียตแสดงออกได้มากขนาดนี้
"จะว่าไปแล้ว..." เบรนดอนพูดเสียงอ่อน "ช่างมันเถอะน่า นายว่าแผนนายมาสิ"
YOU ARE READING
Tresa Kingsley
Science Fictionเมื่อ เทรซ่า คิงสลีย์ ต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตอันเรียบง่าย แต่ทุกข์ทนของเธอ มาเผชิญหน้ากับภัยและปรากฏการณ์อันตรายที่น่ากลัวยิ่งกว่าวันโลกแตก เทรซ่าและเพื่อนๆของเธอต้องปกป้องผู้คนมากมาย รวมถึง...โลกทั้งใบ
