"แอดเลห์!" แอชรี่ย์กรีดร้องสุดเสียง เธอแทบโผลงจากต้นไม้ไปช่วยน้องสาวฝาแฝดของเธอ
วาเนสซ่ามีสีหน้าตกใจสุดขีด เธอเบิกตาโพลงและหน้าแข็งทื่อไปหมด ตรงกันข้ามกับแอชรี่ย์ที่กรีดร้องเหมือนคนเสียสติ ในขณะที่แอดเลห์กำลังดิ้นพล่านเพื่อออกจากวงของพวกซอมบี้
เบรนดอนไหวตัวได้ทันก่อนเพื่อน เขารีบปีนไปที่ปลายกิ่งไม้ที่ยื่นออกจากลำต้นยาวที่สุด แล้วย่อตัวกระโดดลงบนพื้น ถึงแม้ต้นไม้จะค่อนข้างสูง แต่เบรนดอนก็ยังพอทรงตัวลงบนพื้นได้ เขากำท่อนไม้ที่พกมาด้วยไว้แน่น แล้วเริ่มฟาดเข้าที่ผีดิบที่ละตัว
แต่จากปริมาณของพวกนั้น มันก็เข้ารุมเบรนดอนได้ง่ายๆ และมันก็ทำแบบนั้นจริงๆ เบรนดอนกวัดแกว่งท่อนไม้ไปรอบๆตัวและเริ่มเดินออกห่างจากแอดเลห์เพื่อล่อพวกมันไปจากเธอ
"มัวทำอะไรกันเล่า!!" เขาตะคอกใส่
พวกเด็กๆผู้ชายเริ่มก่อน พวกเขาค่อยๆไต่ลงจากต้นไม้ แล้วไปร่วมสมทบกับเบรนดอน และการต่อสู้ก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
แอชรี่ย์กระโดดไต่ลงจากต้นไม้ไปอย่างรวดเร็ว แล้ววิ่งเข้าไปหาน้องสาวของเธอ ที่ตอนนี้ขดตัวนอนอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด
"แอดเลห์! แอดเลห์!" แอชรี่ย์ร้องขณะที่พลิกตัวน้องสาวขึ้น ตัวของแอดเลห์เต็มไปด้วยเลือด เสื้อแขนยาวของเธอขาดรุ่งริ่ง
เทรซ่าสังเกตุเห็นที่ท้องของเธอ รอยแผลขนาดใหญ่จากการข่วนและกัดเป็นแผลสดสีแดงประทับบนผิวหนังของเด็กสาว และดูเหมือนทุกคนจะสังเกตุเห็นเหมือนกัน พวกเธอทำสีหน้าปนขยะแขยงและสงสารไปพร้อมๆกัน มีเพียงแอชรี่ย์ที่ยังคงซบหน้าลงบนร่างของน้องสาว
"พาเธอไปจากตรงนี้" เทรซ่าบอกทุกคน เด็กสาวที่เหลืออยู่น้อยนิดช่วยกันแบกร่างของแอดเลห์ไปให้ไกลจากฝูงซอมบี้ให้มากที่สุด แล้ววางเธอลงใต้ร่มไม้ที่หนึ่ง
YOU ARE READING
Tresa Kingsley
Science Fictionเมื่อ เทรซ่า คิงสลีย์ ต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตอันเรียบง่าย แต่ทุกข์ทนของเธอ มาเผชิญหน้ากับภัยและปรากฏการณ์อันตรายที่น่ากลัวยิ่งกว่าวันโลกแตก เทรซ่าและเพื่อนๆของเธอต้องปกป้องผู้คนมากมาย รวมถึง...โลกทั้งใบ
