musikero

Chapter 33

3rd Person's POV

Nakaramdam na ng hilo si Gio kaya nagpaalam na kay Mae para umuwi.

Paakyat na sya ng hagdan ng apartment ni Jong nang nag collapsed sya buti na lang nakita sya ng security guard ng complex at nakatawag ng ambulance

Sa hospital inaasahan na ni Jong at ng ER team ang darating na pasyente pero di ineexpect ni Jong na ang fiancé nya ang nakaratay sa stretcher

Panandalian syang natigilan pero presence of mind pa rin ang nanaig.

As he attends to Gio's needs, taimtim na syang nagdadasal na iligtas si Gio.

IMMUNOSUPPRESSANT, isang bote nito ang tumambad sa kanya galing sa purse ng kasintahan.

Nagwawala na ang kalooban nya pero alam nyang di ito ang tamang oras at ng ing confirm ni Doc Ibañez ang sakit ni Gio, he almost lost it.

Inayos ni Doc Ibañez na si Jong na ang mag escort kay Gio sa room nito tutal 30 minutes na lang off duty na si Jong.

Mula sa 2nd floor halos mapudpod na ang button ng elevator sa kapipindot ni Khaye at paglabas ay tinakbo nya yong lobby para makapunta agad kay Gio.

Inabutan nya si Jong na pinipiga ang blood bag para mapabilis ang transfusion,

Tuluyan ng bumagsak ang mga luha nya ng tanungin nya si Jong kung anong nangyare.

"Did you know?" Mahinang tanong ni khaye pero nakatingin lan sa muka ni Gio

"All she said was she have anemia." Malungkot na tugon ni Jong

"Since college she's been having that from time to time." Dagdag ni Khaye habang hawak kamay ni Gio

"Ive seen the symptoms, i should've known. I should've fucking known." Nangangatal na ang boses ni Jong

"Dont blame yourself, Jong. Ive known Gio since eternity and she will never let anyone of us know about this unless someone caught her. You should know this too, just like how she evaded us for years." Kumbinsi ni Khaye kay Jong

"I dont know what to do!" Pag amin ni Jong

"You and Gio wont be alone in this journey." Singit ni Ed sabay yakap sa kaibigan at tuluyan ng bumagsak ang mga luha ni Jong

Natigilan sila nag magring ang phone ni Gio.

Nagkatinginan silang tatlo bako inabot ni khaye ang phone kay Jong

"Hello?" Bungad ni Jong

"Hi, pwede po kay Ms. Gio Lim?" Tanong ng nasa kabilang linya

"She's not available but i can take a message." Pahayag ni Jong

"May i know how are you related to Ms. Lim?" Panigurado ng kausap

"Im her fiancè." Pag confirm ni Jong

"Oh good to know. By the way, ah ireremind ko po lang sana si Ms. Lim kasi namissed nya po yong ilang sessions nya eh." Paliwanag nito kay Jong

"Sessions? You mean therapy?" Baka sakali ni Jong

"Ah hindi pa naman po sir umabot sa ganong point ang condition ni Ms. Lim, blood transfusion sessions lang po ang namissed nya. Kelangan nya po kasi at least once a week non dahil nga po sa condition nya."

"Ah right right. Ive got a favor to ask, can you foward her clinical abstract to me since dito na sya sa manila magrereside para mai-endorse properly sa doctor namin?"

"Yes, of course. Can i have your email address or a fax numbet sir?"

Matapos maibigay ni Jong ang details na kelangan ng kausap eh binaba na ang tawag.

"Ano yon?" Si khaye

"Receptionist ng clinic na pinupuntahan ni Gio." Sagot ni jong

"Why?" Tanong ni Ed

"Well apparently she's been missing her blood transfusion sessions while she's here, which obviously the reason why she end up in this very room." Paliwanag ni Jong at tumango lang si Khaye, bilang nurse rin dina kelangan pang i-elaborate pa ni Jong

"Why does she need to have blood transfusions anyway?" Naguguluhang tanong ni Ed

"Oh! Gio has Aplastic Anemia, its a condition where the body stopped producing new blood cells hence making the body highly susceptible to infection, easily bruise, fatigue and dizziness even difficulty in breathing." Paliwanag ni Jong

"So that time you arrived home carrying her and we talked about the odd things we noticed about her were all symptoms of Aplastic Anemia and clearly indicating that she isnt good at all?" Nakakunot ang noong tanong ni Ed at sabay lang tumango si Khaye at Jong.

"Stubborn Gio!" Bulong ni Ed

Kinailangan nang bumalik ni Khaye sa ortho ward dahil tapos na ang break nya kaya si Ed at Jong na lang ang naiwan.

"Man, dont get me wrong but why are you still here?" Mahinahong tanong ni Ed

"Nah, im off duty man. I'll stay til she regain consciousness." Pahayag ni Jong

"Is there anything you need? Change of clothes? Food?" Offer ni Ed

"Clothes yeah and some toiletries man."

"I'll be back in an hour." Paalam ni Ed

Pagbalik ni Ed kasama na nya sila Joms, Faith, Mae at Earl.

May dalang flowers, fruits, foods na mala pang fiesta at mga damit pampalit ni Jong at Gio.

"Thanks mga tol." Wika ni Jong

"How are you feeling Gio?" Alalang tanong ni Earl ng makapasok ng CR si Jong

"Better. Sorry kung nag-alala kayo ah, sorry talaga." Nanghihinang sagot ni Gio

"Tangina naman Gio, wag ganyan. Alam mong di ka namin pababayaan kaya di mo kailangang itago." Naiinis na naaawang sabi ni Mae

"The very same reason bakit di ko sinabi kasi ititigil nyo ang mundo nyo para sa akin at ayokong maging burden para sa lahat." Naiiyak na pahayag ni Gio

"You werent and never will be a burden Gio." Pag-alo ni Ed habang tinatapik ang balikat ni Gio na sya naman hinawakan ni Gio at tiningnan sya sabay ngiti

"So will you please enlighten us about your condition." Utos ni Joms

Pinindot muna ni Gio yong button para tumaas yong sa may ulunan na part ng bed nya bago nagsalita

"Well for starters, i have Aplastic Anemia..."

Nagkunutan ang noo ng mga kaibigan maliban kay Ed na hinayaan lang si Gio ang magpaliwanag

"a condition where your body decided to stop producing new blood cells, in short boycott."

Bahagyang ngumiti si Gio pero di ang mga kaibigan

"Ive found out weeks before natapos yong contract namin sa japan as a band, i couldve stayed kahut wala na yong band kasi nasa nursing home pa naman ako but with my condition na napakadaling mapagod, mabilis hingalin, madalas mahilo at prone sa sakit nagdecide na kong umuwi."

Kinailangang tumigil ni Gio dahil naghahabol na naman sya ng hininga

"Its okay Gio, you dont need to continue." Kumbinsi Ni Ed kay Gio pero umiling lang ito samantalang si Jong ay nakasandal lang sa pader pinagmamasdan si Gio

"I had to see an oncologist kasi mukang may leukemia ako yon din akala ko kasi grabe yong mga pasa ko akala mo na-hazing pero thank God hindi naman at mild case lang ako ng Aplastic Anemia. So pag-uwi ko ng pinas, still under close monitoring and blood transfusion weekly to replace depleted blood cells or para magkaroon ako ng bagong blood cells."

Sa pagkakataong ito mas mabagal na magsalita si Gio at halatang hirap ng huminga kaya lumapit na si Jong at kinabit yong oxygen sa ilong ni Gio na sya ring pasok ng Doctor.