Fena Çattık!

Seni Gidi

Adam, kadının kalbini tuzla buz edecekti.

İkinci yaktığı sigarasını da ayakkabısının ucuyla sertçe ezdi.

Karşısında, gökyüzünün karanlığı denize hüküm sürüyordu.

Ceketinin cebinden çıkardığı sigara kutusundan bir dal daha aldı.

Önce derin bir iç çekti.

Yüreği boğmak gibiydi bu.

Nefes almak ne zamandan beridir bu kadar zor olmuştu?

Ruhu, bir süreliğine göç etmişti belki.

Yiğit, kayalığa oturmuş Sıraç'ı seyrediyordu.

Bakıyordu uzun uzun donuk.

"Seni seviyorum dedi.
Ben ne yaptım öylece bırakıp geldim.
Öyle bi baktı ki gitme der gibiydi!!"

Ayağıyla vurduğu taş görünmez olmuş du sanki.

"Tamam abi Yeter!
Keyfinden olmadı zaten!"

"Anlamıyorsun!!
Anlayamazsın da!"

Sıraç, gözleriyle adeta tüm öfkesini haykırıyordu.

"Yenge tek mi kaldı arabayla çıktığına göre?"

"Hayır. Mustafa'yı beklemesi için bıraktım."

"Onun için ondan vazgeçtin ha!"

"Umut mu verseydim!"

"Ah! Neyse yarın sabah Londra'ya gittiğinde daha çok üzülecek."

"Alışacaktır!"

" Umarım Aysun'un Londra'da olduğundan haberi yoktur.
Saçma şeyler düşünebilir."

"Bilmiyorum."

"İlla ki Londra olmak zorunda mı?"

"Maalesef! Doktor oranın daha iyi olduğunu söyledi. "

"Abi? Birşey olmaz dimi!"

"Ne korkak çıktın sende!"

Sıraç da Yiğit'in yanına oturmuş du.

"Korkaklık dan değil be abi!
Seni kaybetme korkusu!"

"Merak etme sen hiç bir halt olmaz!"

"Aldığın haplardan haberi varmıydı?"

"Yoktu ama birşeyler seziyor gibiydi."

Genç adamın tek korkusu,
Genç kadının gözlerine bakamamaktı.
Birdaha onu göremeyecek olması kalbine düşmüş kor gibiydi.
Bu kadar mı zordu ölesiye sevmek!
Nasıl alışabilmişti ki.
Özleyecekti kadını,
Gözlerini,
Hareketlerini,
Kokusunu,
En çok da o tatlı hallerini.
Onunla uğraşmasını bile.
Sinirlenirken bile gülmemek için kendini zor tutan kadınını.

Ölmek istemiyordu çünkü;
Öğrenecek çok şeyi vardı.

Ölmek istemiyordu çünkü;
Kadınını başkası görecekti.
Kimbilir evlenecekti başkasıyla.
Başkasına bakmasına bile deli oluyordu adam.
Başkasına seni seviyorum diyebilirmiydi içten saf bir heyecanla.

Diyemezdi çünkü kalp bir kişiye kördüğümlenirdi.

Birkere yemişti mührü,
İzi çıkarmıydı kolayca!!

¤¤¤¤

Zeynep^^

"Kas kafalı yeminle bak kas kafalı!!"