Bey amca ne der bilmem ama bu kadarıda fazla.
"Bak amcacım siz tamamen yanlış anladınız. Anladıgınız şey söz konusu bile olamaz."
Kır saçlı hafif göbekli amcamız önce sinirle bana sonra şaşkınlıktan gıkı çıkmayan Sıraça baktı. Bu ne böyle be .. Ben yapmam gerekeni yaptım ama dimi. Sıraç şaşkınlığını atmış babasına sinirle bakarak cevap verdi. "ben zaten evlenicem. He madem öğrendin çocukda benimle kalıcak. " Bira durup bana dönerek cevap verdi. "Ayrıca bu yobaza da ihtiyacımYOK."
Bu ne kadarda yanlış bi laftır ya. Ama ödetirim ona bu lafi hele şurdan bi kurtulayım. Sıraçın babası olduğunu bildiğim adam kaşları çatık bi ona bi bana bakıyodu artık neyi tartıyorsa kafasında. Bian durup gülerek Sıraça çevirdi kafasını "Ben bilmem çocuk sizden evlenmek zorundasınız. Bu arada evlat torun erkekmiş ha." ben sinirle herikisine bakarken Sıraç sadece elini yumruk yapmış sıkıyordu. Bu kadarıda fazla tam konuşacaktımki bey baba ben önce atıldı " Kızım sende ailene haber et bu haftasonu gerekeni yaparız" ve ardında kapıyı çarpıp gitti.
Sıraça dönüp konuştum "bakın beni bu işe karıştırmayın. Artık babanızada siz açıklayın."
Sıraç yumruk yaptığı elini sinirle masaya vurdu. Bana dönmeden cevap verdi. "sen defol git ben halledicem." Bu cümle bana yeterdi. Kapıyı sinirle vurup çıktım odadan bugün ne çok yorucu geçmişti be.
Eve geldiğim gibi namazımı kılıp yattım sonuçta yarın okula gitmeliyim. Ah Canan şuan olsan yanımda neden neden neye dayanamadın. Gözlerim uykuya yenik düştü.
*************************************
Sabah namazımı kılıp rutin işlerimi hallettim.Bugün okul vardı.Kahvaltımı yapıp evden çıktım. Otobüs için durağa vardığımda çokda kalabalık deyildi. Okulun bahçesine girdim arkadaşlarımı arıyordum sonuç kimseyi bulamadım bende benim hep yanımda olan arkadaşım Yezdayı aramaya karar verdim telefonunu tuşlayıp kulağıma götürdüm.
"Selamün Aleyküm" işte bu yezdamın sesi ne çok özlemişim be.
"Aleyküm Selam Yezda"
"Aaa Zeynep senmiydin biz kafetaryadayız herzamanki masa buraya gel hadi bekliyoruz." tamam deyip kapadım. ben adımlarımı kafetayaya doğru sürerken düşüncelerimde hep Ömer vardı ne yapmalıyım hiçbir fikrim yok görmek istesem izin verirlermi ki bimem. Herzaman ki yerimizde bizimkileri görmemle yönümü o tarafa çevirdim . "Hoşgeldin zeynep" bende "Hoşbuldum kızlaaar" hepsiyle kucaklaşıp oturdum yerime Büşra bana bakıp "daha iyimisin"dedi.Ne demek istediğini anlamıştım ne diyebilirdim ki kafamı sallamakla yetindim. Özlemimizi gidermiştik konuşup derse girmek için kalktık.
Bügün sadece 3 dersim vardı hepsi bitmişti bende en sevdiğim şey olan sahilde yürüyecektim.Sahile dogru yol aldım birara takip edildiğimi sanıp arkamı dönmüştüm ama hiç birsey yoktu sanırım psikolojik. Banka oturup önümdeki denizi keyiflice izledim ne güzel değilmi ya derin bir iç çektim. Canani cok özlemistim tabi birde Ömer var degilmi Ömeri mutlu olacagi bir yere götürmüstüm güya. Belki cok mutludur babasiyla sonucta ben sadece araci olmustum. Hadi ama özlüyorum iste neden kabul etmiyorum ki. Canana cok benziyor heralde beni ona bu bagliyor.
Gözlerimi kapadim derin bir nefes aldim gözümü actigimda yanimda bir hareketlilik odugunu anladigimda kalktim. Eve gitmek icin bir taksi cagiri bindim.
Güne herzamanki gibi rabbimden hayirlisini dileyip veda ettm.
##################
Yüksek ve oldukca sinir bozucu bir sesle uyanmistim. "Bu sesde ne yaa?" Sesin geldigi adres olarak telefonumu daginik olan yatagimda aramaya koyuldum. La havle neden susmuyo ki zaten bulamiyorum nerde nerde bi o yana bi bu yana debelenip durduktan sonra birseyin yere dusmesiyle yataktan egildim. Hehh iste bu buldum seni elime aldigim gibi actim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fena Çattık!
SpiritualitéAşkı abartmaya lüzum yok, Olanı serdim gözlerinize🍂 24 Mayıs 2017.