23. Bölüm

4.7K 330 48
                                    


İyi okumalar♥

Zeynep^^

Feracemi üzerime geçirip çantamı da omzuma alarak çıktım evden.

Kızlarla vedalaşmam uzun sürmemişti.
Hele ki Yezda çok tuhaf dı.

Tahmin ettiğim şey söz konusu olmasın istiyorum.

Bina kapısını açarak dışarı çıktım.
Efil efil esen rüzgar rahatlatıyordu biraz olsun.

Arabaya yaslanmış olan Sıraç'ı görmemle ona doğru ilerledim.

Beni görünce sürücü koltuğun da yerini aldı.

Daha fazla bekletmeden arabaya biniverdim.

Sürmeye başladığından bu yana ne o nede ben tek kelime dahi etmiyorduk.

Sanki sinirlendiğim tek kişi Yiğit değil gibi.
Aynı şekilde Sıraç'a öfkeliyim.

Hem..hem korkuyorum.
Ya o da bir başkasıyla....

Ah! Düşüncesi bile katil eder insanı.

Göz ucuyla Sıraç'a doğru baktığımda gayet ciddi bir tavırla sadece yola odaklanmış dı.

Yiğit'i falakaya yatırmak gerek.
Bu nasıl iğrenç birşeydir Allahım.

"Bana öyle bakma!"

Sıraç'ın dediğiyle kendime geldim.
Hadi canım ben mi?

"Nasıl bakıyorum ki!?"

Sinirle soluduğu nefesle bana bakmadan;
"Uzatmanın anlamı yok! Anlamamazlıktan gelme!!"

Cevap vermeden kafamı cama yasladım.

"Sıraç!?"

Ses vermeyince devam ettim.
Hayır yani efendim dese ölürmü be.

"Yiğit'in yaptığı şu yanlış şeyi Sen......!"

Ani manevrayla olağan şiddetli sesin eşliğinde arabayı durdurdu.

"Deli misin be! Ne yapıyorsun!!?"

Derin derin nefes alıyordum.
Korktum bi an.

Allahım şükür!

"O cümleyi devam ettirseydin olacakları görürdün!!!"

TeAllahım!

"Sadece soracaktım."

"Benim öyle birşey yapacağıma inanıyor musun cidden! ?"

Ah! Bilmiyorum kafam çok karışık.

"Bilmiyorum Sıraç inan bilmiyorum!!"

Gözlerini yumdu uzunca sakin olmaya çalışıyordu.

Açtığı gözleriyle bana dikti bakışlarını.

"Sen benden vazgeçmediğin sürece benden bunu bekleme!!"

Gülümsedim sözlerine karşılık.

Elleriyle direksiyonu kavrayarak bana doğru döndü.

"Benden vazgeçemezsin!!!"

Hayda! Gel de dalma.

Bak bak alayla sırıtıyor.
Kuğul kuğul hareketler.
Tövbe!

Arabayı sürmeye devam etti.
Sanırım deli gibi seviyoruz.

Birbirimize laf çarptırmayı dahi bırakamadık.
Ucundan şuncacık vıcık değiliz.
Hayır yani biraz vıcık olsak ne olurdu?

Fena Çattık! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin