Fena Çattık!

KURTULAMAZSIN

Gözleri evet evet gözleri.
Sıraç Zeynep'in bal rengi gözlerinin kapanmasını bekliyordu.

Farkınday dı yaptıgının.
Zeynep'i eve bırakıp gitmişti.
Gittigi mekanda kavgaya karışmış bütün sinirini çıkarmıştı Zeynep'den.

Hızla balkona girip kızı kucakladıgı gibi girdi iceri.

Zeynep'i yumuşak yataga bıraktı.
Ne yapmalıydı ne ne!!

Acımışmıydı?
Yo yo hayır acımamıştı.
Onu öyle görünce kalbinde normal de hiç ortaya çıkmayan birsey olmuştu.

Bu nasıl birseydi.
Onu öyle görmek kalbini fazlasıyla yakmıştı.
Farkındaydı hem yakmıştı hemde yanmıştı.

Şimdi de ne yapacağını düşünüyor.
Odanın icinde dönüp duruyordu.

Birden çalısanlarından Sevil aklına gelince telefonunu çıkarıp aradı.

Sevil ve annesi burada yaşıyordu. O yüzden sorun olmaz diye düşündü Sıraç.
Sorun olsa bile umrundamıydı.

Yaklaşık bir kaç dakka sonra kapı tıklatıldı.

Sıraç'ın "Gir" demesiyle Sevil ve annesi iceri girmişti.

Sevilin annesi Meltem hanım yatakta sırılsıklam yatan kızı görünce hemen yanına koştu.

Ne olmuştu böyle bu kıza.

Meltem abla Sıraç'a "Sen çık odadan oglum." dedi.

Anlamıştı birseyler döndügünü fakat belli etmemişti.

Sıraç odadan çıkınca anne kız Zeynebin kıyafetini degiştirip ateşi olup olmadıgına bakmıştı.

Şükür ki birşeyi yoktu.
Kızın yorgun olduğu belliydi.

Anne ve kız odadan çıkmadan kızın başını kapatmsyı düsündüler.

Mazallah uyandıgında tepki verebilirdi.

Sıraç iceri girince Zeynep'i yatakta uyur halde görünce rahatlamıştı.

Hiç düşünmeden koltuga uzandı.
Bir gözü de hala kızday dı.

Özür mü dilemeliydi.
Ya da Üzgünüm mü demeli.

Bilmiyordu işte ne yapacağını.
Ama o özür dileyebilirmiydi.

En son küçükken babasından dilemişti özür.

Dileyemem dedi kendince.
Dilemem.
Bu kadar katı bir yüreğe nasıl konulacak tı merhamet.

En son ona bakarak kapadı gözlerini.

***************

Zeynep ^ ^

Ezan'ın o güzel söyleyişini duydum.

Yumuşak birseyin üzerindeydim.

Hayda ben balkonda uyumanışmıydım.
Gözlerim açılmakta inat etsede şükür açtım.

Yatakta oturur pozisyona geçtim.
Üzerim ıskakta degil.

Farkettimde kıyafetim degişmiş.
Aklıma dün olanlar gelince sinirle ayaga kalktım.

Koltukta yatan Sıraç'ı görmemle kaşlarımı olabildiğince çattım.

O insan degil.
Vicdansız mahluk.
Allah ıslah etsin.
Ahh ne diyorum gebertecegim onu.

Hala uyuyor.
Yattıgı koltuga sıgamamıs bile.
Bir kolunu başının altına koymuş yatıyor.

Benim hiçbir suçum yokken bana zarar verirsin ha.
Bittin be sen.