ZURIAT Season 2

EPISODE 10

Terketar-ketar tangan sy buka pintu kereta..

Semakin sy dekat pintu rumah semakin kuat bunyi muzik.

Dan bila sy sudah betul-betul berada di depan pintu rumah,tiba-tiba sy rasa macam mao sesak nafas sudah,lutut sy lemah bila nampak Bryan berparti arak di dalam rumah kami bersama kawan-kawan dia.

Dia langsung nda sedar kepulangan sy, kawan-kawan dia pun masing-masing sudah tertidur.

Ada yang tidur di sofa,ada yang tidur di lantai lagi,bau tu rumah betul-betul bau arak.

Bukan setakat berbau tapi berselerak tin-tin minuman dorang,bekas-bekas tapau makanan juga bersepah.Macam dorg berparti sehari semalam sudah.

Tu rumah bukan lagi rumah sy tinggu tapi nda ubah macam tempat perlupusan sampah sudah.

Sy cari-cari kalibat Bryan tapi sy nda nampak dia di sana.Mungkin dia sedang berseronok di dalam bilik! biarlah sy nda kisah sudah.

Sy nda tahan berdiri lama-lama di sana hati sy betul- betul sakit,Sy cuba masuk ambil kunci kereta.

Wilson cuba tahan sy.

"No Clare! mari sy hantar ko balik kampung!Bryan sudah hilang akal ni Clare! " teriak Wilson.

"No Wil! thank you hantar sy balik ! tapi ko baliklah Wil sy okey.." bilang sy.

Sy nda mahu Wilson masuk campur lagi dalam masalah rumahtangga sy sekarang. Dan sy nda mahu parent sy tahu semua hal yang berlaku hari ini.

" Jangan jadi gila Clare...! I can help you!!" desak Wilson,dia tarik tangan sy lepas tu peluk sy kuat-kuat.

Sy terkejut!benar-benar terkejut dengan cara Wilson.

Pakkk....pakkk...

sy nda sedar sy tampar dia! Sy nda rela dia buat begitu.Sy tahu dia kesian tinggu sy. Tapi bukan bermaksud dia boleh peluk sy sesuka hati.

Tapi sy rasa bersalah lepas sy tampar dia begitu.Sungguh sy jadi bingung sangat-sangat bingung sekarang.Wilson juga nampak terkejut sy buat dia begitu.

" I am sorry Wil...i am sorry...sy nda sengaja sy! " sy bilang dia.

"No Clare..its okey sy faham! tapi sy nda akan kasi tinggal ko walau apa pun terjadi!" Balas dia lagi, sambil pegang tangan sy lembut, tapi sy cepat-cepat tarik tangan sy.

Sy nda boleh kasi Wilson apa-apa harapan.

"Wilson! dengar sini...kalau ko memang peduli sy please leave me! Sy merayu Wilson sy merayu...please!!!"

Rayu sy sambil menangis,kali ini sy betul-betul mahu Wilson kasi tinggal sy di sana.

" Okey Clare.. kalau itu yang ko mao sy buat okey sy buat...tapi tolong jaga diri you dan Carelene..." jawab wilson.

Akhirnya dia kasi tinggal sy, dia balik dan sy harap dia nda patah balik lagi. Lepas dia kasi Carelene sama sy, sy kasi lock Carelene dalam kereta , lepas tu masuk dalam rumah ambil kunci kereta.

Sy nda tahu apa lagi sy mao buat, cuma yang sy tahu sy mahu pergi jauh dari tu rumah sekarang juga.

Bila sy masuk saja di dalam sy nampak Bryan duduk bepeluk tubuh sambil terketar-ketar di siring pintu. Mata dia merah-merah sudah.

Dia hanya pandang sy tanpa sebarang riaksi,
Pandangan sy tiba-tiba terpaku sama sesuatu, sesuatu yang sy pernah nampak dan belajar di sekolah dulu.

Akhirnya baru sy terfikir kenapa Bryan selalu terketar-ketar,dan badan dia semakin hari semakin kurus juga kenapa mata dia selalu nampak cengkung. Airmata sy jadi tambah deras mengalir...sy hampir terduduk lemah depan dia tapi sy cuba gagahkan diri.