ZURIAT Season 2

EPISODE 13 - FINAL

  Sy kasi tinggal saja nota di meja ruang tamu, semalam bapa sudah kasitau sy dia bawa mama pigi memancing. Menjadi juga rancangan bapa memujuk mama, nda juga jauh bah tempat dorg memancing dari rumah.

Jalan saja dorg, terus sy pun cepat-cepat pigi kereta..! Sy start saja enjin kereta kan sy tinggu meter minyak...Full!.Semua sudah bapa kasi sedia, sempat lagi sy emosi sekejap..nasib sy ada bapa yang memahami sy.

Sy mula memandu sendiri , walaupun sy nda biasa memandu jauh-jauh begini tanpa kawan sy cuba juga.

Sepanjang perjalanan mao lima sy berhenti untuk kasi tenang Carelene, sy boleh hilang fokus memandu kalau Carelene asyik menangis saja.Sy terlupa lagi bawa mainan kesukaan dia tambah stress sy di buatnya.

Separuh sudah perjalanan sy,mula suda handphone sy sibuk...balik-balik berbunyi,sy tahu mesti mama yang call sy! Sy kasi biar saja...biarlah nanti balik rumah baru sy tadah telinga sy dengar apa saja yang mama cakap.

Sebelum sy pigi pusat tahanan sy sempat lagi pigi singgah kedai makan, sy mao kasi tapau Bryan makanan kegemaran dia.

Sy sampai saja di pusat tahanan, hati sy mula berbunga-bunga, sy nda sabar sudah mao jumpa Bryan.

" Hi puan Suraya, ingat sy lagi...Clarence.." sy bilang sama tu pegawai, sy senyum sama dia biarpun sudah berbulan-bulan kan sy masih ingat lagi muka sama nama dia.

" Owhh ya... ingat puan! Kenapa datang sini? Puan mao jumpa siapa pula.." dia tanya sy, berkerut dahi dia tinggu sy.Sy pun hairan kenapa tanya sy begitu..

" sy mao jumpa Bryanlah husband sy bah puan...." Sy bilang sambil ketawa.

" Hah... puan bergurau kah apa ni?husband puan menangih balik kah? Bila dia masuk? Kejap sy periksa senarai kemasukan pesakit dalam system.." jawab Suraya sambil tekan-tekan tu computer dia.

Sy jadi bingung, Bryan masuk balik? Apa yang masuk balik?

" puan, sy sudah semak senarai tiada pula nama husband puan dalam senarai..."

Bilang dia, tambah sy bingung..

" Kejap..kejap ! apa maksud tiada ni puan...setahu sy husband sy masih belum keluar kan sejak dia masuk empat bulan lepas.."

" Eh puan silap ni...!! dalam system ni encik Bryan sudah keluar bulan lalu, sebulan sudah dia bebas puan.Ikut laporan dia berjaya buang ketagih dia dan dia berkelakuan baik sepanjang di rawat di sini jadi pihak kami ambil keputusan kasi bebas dia..''

Jantung sy macam mao meletup dengar penjelasan tu pegawai...pandangan sy macam mao pitam sudah.

Cepat-cepat sy duduk kasi tenang diri... sakit dada sy dengar..!!apa terjadi ni?

" puan!! puan okey kah?'' tanya Suraya, dia duduk di sebelah sy.

Sy nda dapat fikir apa-apa sudah...sy betul-betul terkejut.

" iya sy okey...thanks! Sy balik dulu.." sy bilang.

Dalam kereta baru sy menangis ... sy menangis sampai sy terlupa ada Carelene sama-sama sy.

Sy pandang Carelene...kesian anak sy...sampai tertidur dia kepenatan.Sampai hati Bryan buat kami begini? Sy kecewa dengan cara Bryan berfikir.

Tiba-tiba sy rasa benci sama Bryan...Kenapa Bryan buat sy begini? Kenapa Bryan menghilang begitu saja..dimana dia berada sekarang? Selama sebulan dia keluar dari sana dia langsung nda pigi cari sy kami.Dia nda sayang sy lagi kah? dia nda mahu sy sama anak dia lagikah? Kenapa layan sy begini? Dia betul-betul nda mahu kami lagi kah?

Lama sy menangis, satu persatu kenangan kami dua muncul di fikiran sy....sampai sy rasa dada sy sakit teringat janji-janji Bryan.

Akhirnya sy kasi tinggal tu tempat dengan perasaan benci..dan rasa putus asa terhadap Bryan. Sy mengalah!! Sy nda kuat sudah untuk berjuang sebab hanya sy saja yang mati-matian berjuang untuk hubungan kami...