Bilinçaltı

Mexico City'de Yeni Hayat

  Amca Michael, karısı Julia ve 8 yaşındaki kızı Cece ile birlikte şehrin dışında küçük bir evde yaşıyordu. Cece,Kate'nin gelmesine sevinmişti ancak annesi Julia bundan pek hoşlanmamıştı.Kate de zaten istemiyordu. Fırsatını bulsa kaçacaktı buradan. Ama buna mecburdu.

Michael:                                                    --Cece, Kate'e bir oda yapana kadar seninle aynı odayı paylaşacak.                    Julia:                                                      --Bir oda yapmak mı?                                Michael:                                                    --Evet tatlım. Bahçenin şu köşesine bir oda eklesek güzel olur.                               Kate:                                                         -- Amca, buna gerek yok. Son sınıftayım. Okulum bitince evime geri döneceğim.       Micheal:                                                     --İtiraz istemiyorum küçük hanım.           Julia:                                                       --Israr etmesene tatlım. Zaten gidecekmiş. Michael:                                                     --Sen karışma hayatım, ben halledeceğim.            ***    ***    ***    ***   ***               

1 ay sonra  

       Kate yeni okuluna, yeni hayatına alışmaya çalışıyordu.Ailesini kaybedeli tam bir ay oldu, ama acısı hala hafiflemedi.Okuldakiler ona çok bencil ve itici geliyor, hiç kimseyle konuşmuyor, bu yüzden de pis bir sürtük olduğunu düşünüyorlardı.Ama Kate'nin pek umrunda gibi görünmüyordu bu durum. Zil çalımıştı ve tenefüse çıkıyorlardı. Bahçede bayan basketboll takımı için seçim yapılıyordu. Kate'de onları izliyordu. Boston'daki okulunda basket takımındaydı ve evde babasıyla beraber çalışırdı. Buradaki oyuncular berbattı.Onları izlemekten sıkıldı. Kantine geçip, yemek sırasına girimişti ama yemekler iğrenç kokuyordu. Aç kalmamak için aldığı yemekten bir kaç kaşık yedi ve düşüncelere daldı. O sırada yanına bir erkek yaklaştı ve oturmak için izin istedi.Kate onaylar biçimde kafasını salladı ve çocuk oturdu. Yemeği iştahla yiyen bu çocuk Kate'nin dikkatini çekmişti. Bu pis kokulu yemeği büyük bir mutlulukla yiyordu.Biraz konuşmaya başladılar. Kate'nin bu okulda muhattap olduğu ilk kişiydi. Adı Kevin.   Kate'nin evinden iki kilometre ötedeki tamirhanede çalışıyormuş.Babası annesini, kollarını keserek öldürmüş. Çünkü annesi bir akşam yemeğin tuzunu fazla koymuş. Babası o akşam annesini dövmüş ve  ardından bu vahşeti gerçekleştirmiş. Kate bu olanlara inanamamıştı. Kevin'i tanımaya başlıyordu.Ona üzülüyordu.

    Babasına ise araba çarpmış ve sakat kalmış. Şimdi annesinin katiline bakmak zorunda olduğunu söylüyor. Bu uzun konuşmanın ardından zil çalmıştı ve eve gitme vakti gelmişti. Kevin Kate'yi motorsikletiyle eve bırakabileceğini söylemişti ama Kate bunu kabul etmemişti  çünkü motorsikletlerden küçüklüğündün beri korkuyordu.Kevin de Kate'yle beraber yürüyebileceğini söyledi.Kate bunu kabul etti ve beraber eve yürürken Kevin hafta sonları kafa dağıtmak için yürüyüş yaptığını söyler ve Kate'yi de davet eder. Ancak Kate bunu tek başına yapmak istediğini söyler. Eve gelirler. Kate çok teşekkür ederek eve girer ama amcası Nur durumdan hiç memnun olmamıştır. Kevin'in bir serseri olduğunu düşündüğü için onunla görüşmesini istemez. Kate , konuştuğu ve  anlaştığı tek kişinin o olduğunu,çok iyi bir insan olduğunu söyler. Amcasıyla ilk tartışmasını o gün yaşar. Oysa ki babası ona hiç bağırmamıştı....