Mavi 18 yaşındaki bir kız. Annesi Mavi kücükken öldü. Babasıda Annesi ölünce başka biriyle evlenmek zorunda kaldı ve üvey Annesi Maviyi hic sevmiyor. Ama sonra Mavinin hayatına biri giriyor ve hayatı değeşiyor...
Sabah resmen Meriçin kaslı kollarında uyandım. Biz şimdi neyiz? Sevgilimi? Bunu bir gün Meriçe sormam lazım. Halen uyuyodu. Uyurken cok masumdu, keşke hep böyle masum olsa ama nerdeeee. Meriç ve masumluk? Hayır hayır uymuyo. "Beni süzmeyi bıraktıysan kahvaltı hazırla lütfen" dedi sinsi bi şekilde sırıtarak. "Ha Ha Ha cok komik" dedim ciddi bi şekilde ve banyoya girdim. Diş fırcamı aldım ve dişlerimi fırcalamaya başladım. Sonra Meriçte geldi yanıma. "Kay biraz" dedi gülerek. "Son nodon bonum yonoma goloyoson!" Dedi azımdan köpükler dökülürken. "İlk bi şü azını kapat. Hem burası benim evim değilmi? İstediğim yere giderim yani" dedi ve yine sırıtı. Sonra oda dişlerini fırcalamaya başladı. Tam ben azımı yıkayacaken beni gıdıklamaya başladı. "Aaaa yapmaaaa" diye bağırıyodum resmen ama Meriç durmuyodu. Sonra banyodaki musluğu actım ve ona dğru tuttum. "Dur ıslanıyorum" diye bağırdı. Tabi ben onu öyle görünce gülmekten bayılıyodum. Cok komik gözüküyodu. Birden durdu ve t-shirtunu cıkardı. Ben ilk bi gözlerimi ayıramadım baklavalardan ama sonra aklım başıma geldi ve elime gözümü kapadım. Tabi Meriç bu fırsatı değerlendirip elimdeki musluğu aldı ve bana doğru tuttu. "Aaaa bu su cok soğuk" diye bağırdım. "Yaa Mavi hanım, intikam zamanı" dedi ve suyu daha cok actı. "Tamam Meriç sen kazandın yeter artık kapat şunu" dedim titreye titreye. "Peki" dedi ve sırıttı yine. Suyu kapattı ve tam karşıma geldi. Burunlarımız birbirine değeyiyordu. Simsiyah ıslak sacları yüzündeydi ve kapkara gözlerim benim mavi gözlerime bakıyodu. Elleriye belimi kavramıştı bir ahtapot gibi adeta. Benim ellerim onun boynundaydı. Öylece bakışıyoduk. Tam dudaklarımız değeyiyoduki kapı caldı. "Hay ben senin zamanamanı ..." diye bir küfür dedi Meriç. Bense hemen kendimi topladım ve ortalığa baktım. Meriçte kapıya bakmaya gitti. "Oha burası savaş alanına dönmüş" dedim büyük bi şokla. Hemen ortalığı temizledim ve oturma odasına girdim. Meriç koltuğa uzanmış bana bakıyodu. "Kim gelmiş Meriç" diye sordum. "Boşver! Sen yanıma gel" dedi ve yattığı yerin yan tarafını gösterdi. Ben hemen "Meriç üzerimizi değeşmemiz lazım. Sırılsıklam olduk" dedim ve üzerimi gösterdim. Hemen ayağa kalktı ve yine dibime girdi. "Ben sana sırılsıklam aşık oldum! Islansam ne olur?" Dedi ve dudağıma bir öpücük bıraktı. Vee ilk öpücüğüm gitmişti. Meriçe! Sevdiğim insana! "Meriç biz neyiz şimdi" diye sordum onda bakarak. Bi düşündü ve sırtmaya başladı. "Sevgili" dedi. "Tabi canım. Hani nezaman cıkma teklifi ettinde ben kabul ettim" dedim tabi bunu Meriçi sinir etmek için demiştim. "Tamam ozaman hazırlan akşam yemeğe götüreceğim seni" dedi ve yanağımı sıkıp odasına gitti. Bende gülümseyip odama cıktım. Off ben şimdi ne giyeceğim? Hemen duş alıp dolabın karşısına gectim. Üzerimi sectim ve makyajımı yapmaya başladım. Saclarımı hafif dalgalı yaptım ve üzerimi giyndim. O sırda kapı caldı. "Hazırmısın Mavi?" Diye sordu Meriç. "Evet" dedim. Meriç kapıyı actığında ikimizinde azı bi karış acık kalmıştı. Yok ben hayal görüyorum. Bu bizim Meriç odunumu?
Meriçten devam:
Kapıyı actığımda şok oldum. Mavi...Mavi... cok güzel olmuştu. Ona bir kez daha aşık oldum galiba.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Maviden devam:
Neyse! "Hadi cıkalım" dedim ve şirince sırıttım. "Tamam" dedi ve eliyle kapıyı işaret etti. Arabaya geldiğimde Meriç kapmı acmıştı ve "buyur hanımefendi" dedi. Gülümseyerek arabaya bindim. Onda bindiğimde ilk duraksadı. "Cok güzel olmuşsun" dedi. "Sağol sende cok yakışıklı olmuşsun" dedim. Tabi o sırıttıma başladı yine "yani hoş, güzel yanii" dedim. "Tamam tamam anladım ben" dedi ve sırıtmaya devam etti. Koluna vurdum ve bende güldüm.
Restoranta geldiğimizde arabadan indik ve içeriye doğru yürüdük. Bir Garson geldi ve "hoşgeldiniz Meriç bey" dedi. "Hoşbuldum. Herzamanki masa" dedi Meriç. "Tabi efendim buyrun." Dedi Garson. Meriç cam kenarında bir masya oturdu. Burdan tüm istanbul gözüküyodu resmen. Tam Meriçe bakıyodumki gözüme o carptı. Ne işi vardı onun burda? Neden hep onu görmek zorundaydık? Off off...
