MAVİNİN AŞKI...

27. Bölüm

İyi okumalar🙌🏻

Mavi bileklerini kesmişti ve kim bilir kac saattir bu kayalıklarda yatıyodu? Cok kan kaybetmişti! Ne yapmalıyım? Beynim durdu! Sanki dünya bi an dönmüyodu. Birden benim yaşlarımda bi gec geldi yanımıza ve "nolmuş burda?" Diye sordu ve hemen Mavinin bileğine baktı. Telefonu cıkardı ve birini aradı! Sanırım ambulansdı!
Oğlan hemen yanımıza geldi ve kıravatını cıkarıp Mavinin bileğine sardı. "Neden yaptı böyle bişey? Yoksa senmi yaptın?" Diye bağırdı. "Hayır! O...o benim sevgilim" dedim kekeleyerek. "Tamam sakin ol sende!" Dedi beni sakinleştirmeye calışarak.
Sonra ambulans geldi ve Maviyi hastaneye getirdiler. Bende o oğlanla gittim hastaneye.

Yaklaşık 2 saat sonra doktor yanımıza geldi "eğer biraz daha gec arasaydınız kızı kaybedecektik" dedi. "Şuanda durumu iyi. 1 saate acar gözlerini" dedi ve gitti. İçimden bir oh cektim. Cok korkmuştum ona bişey olacak diye! 

"Mavi" dedim "iyimisin?". "Cık odadan! Seni görmek istemiyorum!" Dedi. "Ama.." diyecektimki adını bile bilmediğim oğlan "yormayalım onu bence" dedi ve kapıyı gösterdi. Senin varya ben..! Sanane! İster dururum, ister giderim!

Üc hafta sonra:

tam üc haftadır ne doğru düzgün yemek yiyorum, nede doğru düzgün uyuyorum. Kendimi yaşayan bir ölü gibi hisediyorum! İyice zatıfladım, kaslarım gitti, gözlerimin altı morardı, hergün kusuyodum. Cünki üc hafta önce Maviyi kaybetmiştik. Tekrar bileklerini kesmiş ve doktorlar bu sefer kurtaramamış! O öldü ve giderken benim kalbimide aldı!

Kapı calınca istemsizce aşaya indim! Merdivenlerden inerken heryerde Maviyi gördüm. Sanki halen bu evde, sanki birden biyerden cıkacakta boynuma sarılacak gibi! Kapıyı actığımda Elif boynuma atladı "Aşkım" dedi gülümseyerek "sana yemek getirdim" dedi. "İ S T E M İ Y O R U M anladınmı!" Diye bağırdım ona. "Ama sen.." dedi. "Kes Elif kes" dedim ve odama cıktım. "Meriç yemek zorundasın. Bu gidişle öleceksin!" Dedi. "Ben ölmüşüm zaten!" Dedim. "Deme öyle bebeğimiz babasızmı kalsın yani" dedi. "Hem annemler evlenin diyolar" dedi. "Tamam" dedim. "Ne? Sen sen tamamı dedin?" Dedi Elif. "Evet!" Dedim. Ben mutlu olamadım bari bebeğim mutlu olsun!

Maviden devam:

"Mavi? Artık bişeyler yemen lazım" dedi Barış elinde tepsiyle. "Canım istemiyor. Acaba Meriç beni unutmuşmudur?" Diye sordum. "Mavi? Meriç seni aldatı, farkındasın dimi? " ded Barış. "Evet ama ben onu unutamıyorum Barış" dedim. Barış yanıma oturdu ve bana sarıldı "herşey gececek" dedi. "Umarım" dedim bende ve yemeğimi yemeye başladım. Bu arada Barış ben bilklerimi kestiğimde bana yardım eden cocuk. Herkez beni öldü sanıyor, ama ben ölmedim! Kendime yeni bir hayat kurup Meriçi unutacaktım! Bu biraz zor olacak ama onu unutmak zorundaydım!

İnşallah beğenmişsinizdir🕊