Mavi 18 yaşındaki bir kız. Annesi Mavi kücükken öldü. Babasıda Annesi ölünce başka biriyle evlenmek zorunda kaldı ve üvey Annesi Maviyi hic sevmiyor. Ama sonra Mavinin hayatına biri giriyor ve hayatı değeşiyor...
Sabah uyandığımda hemen elimi yüzümü Yıkayıp odadan cıktım. "Meriç?" Diye seslendim ama kimse cevap vermedi. Hemen meriçin odasına gittim ve calmadan actım kapıyı. "Meriç?" Diye bağırdım birdaha amayine kimse cevap vermedi. Nerde bu ya? Hemen telefonumu aldım elime ve Meriçi aradım. Caldı... caldı... caldı... ama acmadı. Sonra birdaha aradım, bu seferde "aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor" dedi. Off meriç nerdesin sen? İnsan bi not burakır yani.
Meriçten devam: Sabah erkenden telefonum calınca actım. Arayan Elifti. Yine ne isteyecek acaba. "Söyle" diye actım telefonu. "Meriç ben... ben hiç iyi değilim..." dedi ve telefon kapandı. Hemen üzerimi değeşip evden cıktım.
Elifin evine geldiğimde kapıyı caldım. Elif kapıyı actı ve hemen bana sarıldı ağlayarak. "Noldu elif?" Dedim. "Gec iceriye anlatırım" dedi. İceriye gectim ve koltuğa oturdum. Elifte karşıma oturdu. "Ee konuşmayacakmısın?" Dedim. "Tamam başlıyorum. Meriç ben hamileyim" dedi. "Ee ne var bunda?" Dedim. Yani sonucta sevgilisi var ve evlenmeyi düşünüyolardı. "Nasıl ne var bunda! Karnımdaki cocuğun babası sensin!" Diye bağırdı. Ben birden gülmeye başladım "kim dediyse seni kandırmış elif. Böyle yalan şeylere inanma" dedim ve ayaklandım. Elif kolumdan tuttu ve masanın üzerindeki zarfı uzattı bana. "Al DNA testi sonucları" dedi. Zarfı actığım gibi şoka girdim. Ne yani, elif benim cocuğumumu taşıyodu! Ama nasıl olur bu? "Yanlış bunlar" dedim zarfı masaya fırlatarak. Sinirden ne yapacağımı bilmiyodum. "Değil işte! Senin cocuğun bu! Sen ister inan ister inanma!" Dedi ve yanımdan gecerek odasına cıktı. Hayır bu gercek olamaz. Koltuğa oturdum ve masanın üzerimdeki zarfa bakmaya başladım. Birden telefonum caldı. Mavi! Mavi arıyodu. Ben ona ne derim şimdi? Tam herşey düzeldi deeken yine... olmaz. Telefonu kapattım hemen ve sahile indim.
Eliften devam: Meriç resmen tuzağıma düştü! O cocuk Berkten, meriçten değil. O cocuk sayesinde ben meriçle evleneceğim ve o Maviye güzel bir kapak yapacağım!
Maviden devam: Offf nerde bu cocuk? Telefonuda kapalı! Hiç böyle yapmamıştı. Tekrar aradım ama telefonu halen kapalıydı. Tam telefonu masaya koyduğumda mesaj geldi.
Eliften: Mavi sana söylemem gereken şeyler var. Buluşalımmı?
Ben: Tamam
Hemen odama cıktım ve üzerimi değeştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen evden cıktım ve elifin konum attığı kafeye gittim. Neden buluşmak istediki bu? Acaba gelmesemiydim. Neyse! Kafeye girdiğimde elifi gördüm ve onun yanına gittim. "Otursana" dedi. Oturdum ve bir cay söyledim. "Noldu? Beni neden buraya cağırdın?" Dedim. Elif gülmeye başladı. "Meriçle ben evleniyoruz! Onu haber etmek için" dedi. Ben gülmeye başladım ve "sacmalama. Beni masal anlatmak içinmi cağırdın?" Dedim. "Masal değil! Bunlar hayatın acı gercekleri güzelim" dedi ve "ben hamileyim" dedi. "Ee napiyim yani hamileysen. Allah bağışlasın." Dedim ve cantamı aşdım elime, tam masadan kalkarken elif önüme bir zarf koydu ve "meriçin cocuğuna" dedi. "Bu zarfta DNA testinin sonucları var" dedi ve sırıttı. Ben şoktaydım. Hemen zarfı actım ve cocuğun Meriçten olduğunu öğrendim. Okurken içim gitti! Gözyaşlarım yavaş yavaş dökülmeye başladı. Nasıl? Bu doğru olamaz! Meriç yapmaz böyle bişey! Meriç beni seviyor! Hemen kafeden koşarak ayrıldım. Artık meriçin yüzünü bile görmek istemiyorum!
Meriçten devam: Telefonumu actığımda mavinin beni tam 25 kere aradığını öğrendim. Cok merak etmiştir. Ben ona nasıl anlatacağım! Ben onu hak etmiyorum! Ben cok kötü bi insanım! Allah kahır etsin! Neden her kötü şey benim başıma geliyor! Ben mutlu olmayı hak etmiyormuyum? Mavi bunu duyunca yıkılacak ama ona bunu söylemem şazım! Hemen telefonumu aşdım ve onu aradım. Telefon caldığı gibi meşkule attı. Al işte telefona bakmadım diye küstü kesin. Hemen eve gittim ve kapıyı caldım. Kimse acmayınca anahtarlarımı cıkardım ve kapıyı actım. Evde Maviyi aradım ama yoktu! Telefonum caldı ve ekrana bakmadan actım "Mavi? Nerdesin sen bak cok merak ettim seni!" Dedi bi hışımla. "Benim Elif. Maviye herşeyi anlattım. Artık benimle evlenmek zorunda olduğunuda ve bir cocuğumuz olacağınıda" dedi an ben dondum. Mavi beni asla afetmetecek. Bunu benim ona söylemem gerekirdi! "Sen ne yaptığını sanıyosun? Bir cocuk var diye senle evleneceğimimi düşünüyosun?" Dedim sinirle. "Ne? Benimle evlenmeyecekmisin?" Diye sordu. Hemen telefonu yüzüne kapattım ve evden cıktım. Mavi nerdedir acaba. Deniz kenarında! Hemen deniz kenarına gittim. Heryerde maviyi aradım ve sonunda buldum. Deniz kenarındaki bir kayalıkta yatıyodu. Ona yaklaştım ve "Mavi? Sana anlatacaktım! Bende bugün öğrendim zaten." Dedim ama ses gelmedi. Ona daha cok yaklaştım ve elindeki kanı gördüm "Maviiii!" Diye bağırdım ve gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı...
