Tama nga pala talaga Hindi natin hawak any buhay natin, hindi natin alam kung kelan tayo mawawala or mawawalan ng minamahal sa buhay. Hindi natin alam kung kelan tayo masasaktan.
3 months ago akala KO katapusan na ng mundo ko, akala KO wala ng pag asa, pero narealize KO Cravour is fighting kaya dapat lumaban din ako, tatlong buwan na siyang lumalaban at sa tatlong buwan na yun unti unti na nilang binabawasan ang mga aparatong nakakabit sa kanya hanggang sa wala na Ito lahat at tanging pag gising niya nalang any iniintay namin lalo na kami ng kanyang anak.. Actually mga anak, oo kambal din ang dinadala ko. Halos dalawang buwan nadin akong umiiyak at nagdarasal na sana gumising na siya para maging masaya na ulit kami..
"Sham umuwi kana magpahinga ka at makakasama sa mga anak nio yan at siguradong hindi matutuwa si cravour s ginagawa mo nayan" si mom, si mom ang halos kasama ko sa araw arw pati nadin sila craven. Ikakasal nadin si craven at pinsan ko ganon na kadali para sa kanila ang lahat at natutuwa din ako dahil sila ang nagka tuluyan.
"Sige mom, pagod nadin ako. siguro kailangan ko na din magpahinga, ilang araw nadin akong nagbabantay, mamimili nadin po ako ng mga gamit ng babies at dadaan nadin po ako sa doctor ko" wala kasi ang daddy ni cravour asa business trip si craven naman ay busy din sa naiwan na business nila dito..
"Magiingat ka anak ingatan mo ang sarili mo hindi lang para kay cravour para nadin sa mga magiging anak niyo" mom. My mom always reminds me to never give up dahil madami daw may kailangan sa akin at isa na si cravour doon at lalong lalo na ang babies namin. Tumango ako sensyales ng pagsang ayon ko sa lahat ng sinasabi niya.
Lumapit naman ako kay cravour para magpaalam. tinitigan ko siya ng matagal unti unti nadn naghihilom lahat ng sugat dala ng aksidente ang ilan ay peklat nalang
"Hi. Napakagwapo mo padin. Uuwi muna ako ha maggegain ulit ako ng lakas para mabantayan ka ulit namin ng mga anak natin, miss na kita please gumising kana, wag kana jan paimportant. Miss ka nanamin lahat sobra kabang napagod sa paghahanda natin noon sa kasal? Sorry ha ayan tuloy ang tagal mong natutulog jan. Peo wag ka magalala hihintayin kita hihintayin ka namin, mahal na mahal at miss na miss na kita cravour, ang hirap ng mag isang nagbubuntis please gumising kana kailangan kita kailangan ka namin ng mga anak natin" umiiyak nanaman ako halos sa araw araw na pagpapaalam ko sa kanya ay umiiyak ako. Isang matamis na halik sa labi ang iginawad ko sa kanya at punong puno ng pagmamahal na yakap.
Miss na miss na kita cravour. Mahal na mahal ka namin ng mga anak natin.
Umisang sulyap pa akong muli sa kanya bago ako tuluyang lumabas ng kwarto niya
Sana magising na siya.
Dali dali akong sumakay sa kotse at nagdrive papunta sa doctor ko. Ngayong araw ko kasi malalaman ang gender ng mga mumunting anghel namin ni cravour. Sayang nga lang at hindi ko kasamahan si cravour.
Makalipas ang ilang minuto ay narating ko rin ito lumabas ako ng kotse at daling pumasok sa loob ng clinic ni Mrs.Nilong at naabutan ko ang kanyang sekretarya.
"Hello Goodmorning anjan ba si doctora nilong? May appointment kasi ako sa kanya"
"Hi maam naku kay ganda mo parin maam, dalawa pa lagay nayan ah. Sige po maam pumasok lang po kayo at kanina pa po kayo iniintay ni dra." Secretary.
"Nakuuu bolera ka talagang babae ka, sige pasok na ako"
at pumasok ako sa loob naabutan ko doon ang napakaganda kong dra.
"Goodmorning dra!" me
"Oh youre here, how are you? by the way good morning!" dra.
"ganun parin dra. iniintay magising asawa ko. pero im fine naman, hes doing good kasi wala na ung mga nakakabit sa kanya pag gising nalang niya iniintay namin" me.
"buti naman magandang pakinggan, hindi kana stress nian, so tara check up na tingnan natin kung ano ginagawa ng twins mo" dra. at humiga naman na ako excited din ako.
"oww how adorable, look oh your twins are healthy,they are in good condition, better rest nalang eat healthy at umiwas sa stress okay?. thats for today, resetahan nalang kita ng mga vitamins okay?" dra.
"okay po dra." sobrang saya ko lang.
pagkatapos akong bigyan ng gamot at paalalahan ni dra ay nagpaalam na ako. wlang mapaglagyan ang saya ko ngayon habang nasa byahe ay hindi mapawi ang ngiti ko.
kring kring kring....
tunog ng cellphone ko. si mom tumatawag ano kaya ang problema baka may ipapabili nanaman at ipapadala.
"yes mOm?" sagot ko sa call.
"comeback here anak gising na si cravour"
parang biglang huminto ang mundo.
gusto kong sumigaw sa saya.
