အခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာ( ရပ္နား )

ေရွာင္ထြက္ဖယ္ေျပးနိုင္ပါမည္ေလာ

လူကခ်ည္နဲ႔နဲ႔ ဒဏ္ရာေတြဗလပြနဲ႔ ေခါင္းမာစြာ ထြက္သြားသူကို စိတ္ပူစြာလိုက္ျကည့္မိသည္

*လူကိုမ်ား မိန္းကေလးတဲ႔*

တကယ္ပဲ မိန္းကေလးနဲ႔တူေနလို႔လားဟု
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ငုံ႔ျကည့္မိေတာ့ က်စ္ဆံျမီးကို ခပ္ဖြဖြထိမိရင္း
မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ မိသည္
လူတိုင္းက သူ႔ကိုဆို မိန္းကေလးနဲ႔ မွားျကသည္

"Zhan Yang ဟိုလူဘယ္ထြက္သြားလဲ ျမင္မိေသးလား"

ေျခာက္နွစ္အရြယ္ထိုေကာင္ေလးက သူ႔ကို
ျမင္ေတာ့
ေျပးလာတာျမင္သျဖင့္ လွမ္းေမးလိုက္ျခင္းပင္

''အဲ႔တာေျပာမလိုပဲ ဟိုလူျကီး သားရဲက်င္းေဟာင္းေတြရွိတဲ႔ဘက္သြားတာ ျမင္လိုက္တယ္ အစက မဟုတ္ဘူးထင္ေနတာ မ်က္နွာျမင္လိုက္လို႔''

*ဟာ ဒုကၡပါပဲ ဒီလူနဲ႔ေတာ့*

ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔မို႔ အဲ႔က်င္းထဲ
က်သြားရင္မလြယ္
မုဆိုးေတြတူးထားတဲ႔ သားေကာင္ေထာင္
က်င္းေတြေပမဲ႔ မသုံးေတာ့တာမို႔ တိမ္ေနပါျပီ
သို႔ေသာ္ ထိုသူက်သြားရင္ ျပန္ဆြဲတင္ဖို႔က
လြယ္တာလဲမဟုတ္
သူအေျပးေလး သြားမိစဥ္ ထင္သည့္အတိုင္း
က်င္းတခုထဲမွာ ေသြးအိုင္ထဲလဲေနေသာ
ထိုသူေျကာင့္

''က်စ္ ထင္တဲ႔အတိုင္းပဲ Zhan Yang ရြာထဲက လူနွစ္ေယာက္ေလာက္အျမန္သြားေခၚ ငါ သူ႔ကို ျကည့္ထားလိုက္မယ္''

''တေယာက္ထဲရပါ့မလား Fang''

''ရတယ္ ျမန္ျမန္သြား ေမွာင္လာရင္
အေကာင္ေတြဝိုင္းလာလိမ့္မယ္''

မတတ္နိုင္ ကိုယ္ပါတြင္းထဲခုန္ဆင္းျပီး
သူ႔အေျခအေနျကည့္ရေတာ့သည္

အေျခအေနက သိပ္မေကာင္းေပ

ကိုယ္ေငြ႔ေနြးေနြးရွိေနေပမဲ႔
ေသြးထြက္လြန္ေနသည္
ျဖူျပာျပာ နႈတ္ခမ္းမ်ားနွင့္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနေသာ အသားအရည္ေျကာင့္ သက္ရွိလူသားတဦးနွင့္ပင္မတူေတာ့

ေျခေထာက္တဖက္လဲ က်ိုးသြားပုံပင္
နဂိုျမွားဒဏ္ရာေတြလဲကြဲျပီး ေသြးေတြ စိမ့္က်ေနသည္

ဒီေလာက္ ျဖစ္ေနတာေတာင္ ဘာေျကာင့္မ်ား
အေလာတျကီးထြက္ခြာသြားခ်င္ေနရပါသလဲ