အခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာ( ရပ္နား )

ရင္ကိုခြဲမည့္ အျကင္နာ

နာေနေသာရင္ကို လ်စ္လ်ူရႈ၍ သမားေတာ္
တေယာက္၏တာဝန္တို႔ကို ထမ္းေဆာင္ရန္
သူ အိပ္ယာမွ ထလိုက္သည္

လူတေယာက္က ကိုယ့္အတြက္ဘယ္ေလာက္
အေရးပါမွန္းသိခ်င္ရင္ သူနဲ႔အေဝးမွာ
ေနျကည့္ပါ ဟု ျကားဖူးခဲ႔သည္

နီးကပ္ေနတုန္းကေတာ့ Tian Ling နဲ႔သူက
Zhan Yangေလာက္ေတာင္ တရင္းတနိီွး
အေရာတဝင္ရွိမေနခဲ႔ေပမယ့္ ေဝးကြာသြားတဲ႔
အခ်ိန္မွာ တျခားသူေတြထက္ပို
လြမ္းဆြတ္ေနရသူဟာ
ဘာေျကာင့္ သူ ျဖစ္ေနပါသလဲ

ေဆးျမစ္ေတြနဲ႔ေဆးရြက္တပုံတပင္ကို
အသက္မဲ႔သူပမာသယ္လာတဲ႔သူ႔ကို Zhan
Yangက ဘာျဖစ္လာသလဲဟုေမးေသာ
အခါတြင္

''ျပန္သြားျပီ''ဟု တခြန္းသာဆိုနိုင္ခဲ႔ပါသည္

ေဆးခန္းလာသမ်ွ လူေတြကလဲ နွစ္လိုဖြယ္
အျပံုးပိုင္ရွင္လူေခ်ာအား မေတြ႔မိသည္နွင့္
ေမးျကျပန္သည္
ျပန္ေျဖခ်င္စိတ္ေတာင္ မရွိေသာ သူ့ကိုယ္စား
Zhan Yangကသာ စကားလွေအာင္
ေျဖတတ္သလို ေျဖေပး၏

''ဘယေဆးေတြ အပုံလုပ္ထားတာ အဆင္
ေျပရဲ႕လား သမားေတာ္
ကိုယ္ စပ္ထားတာ မွန္ရဲ႕လား''

အသံလာရာကို ျကည့္မိေတာ့

အိမ္ေရွ႔ခန္းက စားပြဲခုံေပၚ ေဆးျမစ္ေတြ
ျဖတ္ရင္း အပုံေလးေတြ လုပ္ေနေသာ
Tian Ling

လိႈက္ခနဲ လႈပ္ရွားလိုက္ေသာ နွလုံးသားနွင့္အတူ ေတာင့္တစြာျပန္ျကည့္မိေတာ့
မ်က္စိေရွ႔က ပုံရိပ္ေယာင္သည္ မိွန္ေဖ်ာ့ကာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏

နာ၏

ရင္ထဲက နာ၏

ေဝးကြာျခင္းဟူေသာ ျပယုဒ္သည္
လူကိုနိွပ္စက္၏

လြမ္းဆြတ္ျခင္းဟူေသာ ေဝဒနာက နွလုံးသားကို ထြင္းေဖာက္၏

က်လုက်ခင္ မ်က္ရည္စတို႔ကို
ေဝ့သိမ္းမိေတာ့ အနားမွာရွိသည့္ Zhan Yangက သူ့ခါးကိုဖက္၍ ဆိုလာသည္

''ငိုခ်င္ငိုခ်လိုက္ပါ Ge
Ling Geကို က်ြန္ေတာ္လည္းလြမ္းတယ္''

ေပြ႔ဖက္မႈေလးတခုက ရ ရွိေသာ အေနြးဓာတ္
ေငြ႔ေငြ႔ေလးသည္ တဆစ္ဆစ္နာေနေသာ
နွလုံးသားအား လုံေလာက္ေသာ ေနြးေထြး
နွစ္သိမ့္မႈ မေပးနိုင္ခဲ႔ေခ်