အခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာ( ရပ္နား )

လြန္ေလျပီးတဲ႔ေျကးမုံရိပ္ေယာင္

ေလေျပနွင့္အတူ
ေဝ႔ဝဲလာသည့္
အေတာင္ျဖန့္ပ်ံသန္းေနေသာ
ေသြးစြန္းေနေသာ ငွက္တေကာင္

သို့ေသာ္လည္းပဲ ေသြးေရာင္ရဲရဲကမၺလာ
သည္ကား လက္ပံပြင့္ ကမၺလာသည္သာ
ျဖစ္လ်က္

တခ်က္တခ်က္ေဝ႔ဝဲတိုက္ခတ္ေသာ
ေလနတ္သားသည္
တခါတရံ ေလေပြအသြင္ယူလ်က္

ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိုးခြဲလာေသာ
အေနြးဓာတ္ သည္ အပူေငြ႔တခုအျဖစ္
ကမ႓ာေျမကို လႊမ္းျခံုလ်က္

ရာသီ၏သမီးပ်ိုအျဖစ္ အမွတ္သညာ
ျပုေသာ ဥျသပ်ိုသည္
သစ္ေျခာက္ပင္အိုကို အေဖာ္ျပုလ်က္

အေဝးတေနရာမွ ပ်ံ႔လြင့္လာေသာ
ခ်ိုးကူသံသာသည္ သူ့ျကင္ဖက္အား
တမ္းတေနလ်က္

ေရႊဝါေရာင္ ရြက္ေျကြတို့သည္
ကမ႓ာေျမကို ဝါဝါဝင္းဝင္းအလွဆင္လ်က္

တိုးေဝွ႔က်ီစယ္တတ္ေသာ
ေလေျပသည္ ေနြဦးရနံ႔အားသယ္ေဆာင္
လ်က္

ေရႊေရာင္သူရိယမင္းျကီးသည္လည္း
ကမ႓ာေျမအား ေထြးေပြ႔ထားလ်က္

ပတ္ဝန္းက်င္အားေတြေဝေငးေမာေနသူ
သည္ ေနြဦးအားျကိုဆိုငံ႔လင့္ေနေသာ
က်ြန္ုပ္သည္သာ ျဖစ္လ်က္...

''ဘာလဲ ဒါက ကဗ်ာလား စာခ်ိုးလား''
ေမးသံကို တုံ႔ျပန္လာသည္က လွည့္ျကည့္လာ
ေသာမ်က္ဝန္းညိုညိုမ်ား

''နွစ္ခုစလုံးထင္တယ္'' ျပန္ေျဖလိုက္သံ
သည္လည္း မတိုးမက်ယ္

''ဘယ္လို နွစ္ခုလုံးလဲ တခါမွမျကားဖူး
မေတြ႔ဖူးဘူး
နန္းတြင္းစာေပျပိုင္ပြဲ ပထမဆုရွင္
မင္းရဲ႕အေရးအသားကကဗ်ာမွန္းမသိ
စာခ်ိုးမွန္းမသိတဲ႔ဟာေပါ့ ဟုတ္လား''
ေျပာရင္း
ခပ္ဟဟရယ္ကာ အနားကို ေလ်ွာက္လာသူ

ခပ္လွမ္းလွမ္းကျကည့္တာေတာင္
ျဖူေဖြးဝင္းမြတ္ေနေသာ အသားအရည္
သည္ထင္းလင္းလ်က္
သာမန္အရပ္သားလိုဝတ္စားလာေပမဲ႔
သစ္လြင္
ေကာင္းမြန္ေသာ ပိုးထည္မွန္းသိသာေစသည္
ပဝါအပါးစ တပ္ထားေသာ ဦးထုပ္သည္
မ်က္နွာတဝက္ေလာက္ကို ဖုံးအုပ္ေနေပမဲ႔
ခ်ယ္ရီေရာင္နႈတ္ခမ္းတို့က ထင္ရွားလြန္းလွသည္