အခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာ( ရပ္နား )

အိပ္မက္ရိပ္ေယာင္

အသံဗလံေတြျကားရေသာေျကာင့္ သူ
ေလးကန္လွေသာ မ်က္ခြံမ်ားကိို
အားယူဖြင့္လိုက္သည္

သူ ့မ်က္နွာကို စိုးရိမ္တျကီး ငုံ႔ျကည့္ေနေသာ
မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားနွင့္
ျဖူနုနုမ်က္နွာေလးတခုကို ေတြ႔လိုက္ရသည္

''ဒီမွာ အဆင္ေျပရဲ႕လား''

ခပ္ခ်ိူခ်ို ျသရွရွ အသံေလးကို မတုံ႔ျပန္နိုင္ခင္
ေအးစက္ေနေသာ သူ႔တကိုယ္လုံးက နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရျပီး စိတ္တို႔က
အေမွာင္ကမ႓ာထဲ ေရာက္ရွိသြားသည္...

သူ နိုးလာေတာ့ အိပ္ရာတခုေပၚေရာက္
ေနသည္
ထလိုက္ေတာ့ စူးကနဲေအာင့္မ်က္နာက်င္သြားျခင္းနွင့္အတူ
လူက ယိုင္ခနဲျဖစ္သြားသည္

''ခင္ဗ်ားမထေသးနဲ႔ဦးေလ ဒဏ္ရာေတြက
မသက္သာေသးဘူး''

ျသရွရွခပ္ခ်ိုခ်ိုအသံကို ျကားလိုက္ရေတာ့သူ ေမာ့ျကည့္လိုက္သည္
မိုးျပာေရာင္နုနုဝတ္ရုံကိုဝတ္ဆင္ထားသည့္
ျဖူနုနုပုံရိပ္ေလးတခု

အနီးကပ္ျကည့္လိုက္ေတာ့

နီရဲေနသည့္နႈတ္ခမ္းေလးမ်ား

မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားနွင့္
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ျမင္ရသည္

ပခုံးေက်ာ္ေက်ာ္ဆံနြယ္ရွည္ေလးရဲ႕ အေပၚယံတဝက္ကို က်စ္ဆံျမီးခပ္ဖြဖြေလးက်စ္ထားသည္

နုနယ္၍ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ
ပုံသ႑ာန္ရွိသည့္ မိန္းမပ်ိုတဦးပင္

သူအားတင္းကာ ထရပ္လိုက္သည္
သူအသက္ရွင္ေနလိုစိတ္မရွိေပ
သူ့အေလာင္းမေတြ႔သေရြ႔
မင္းျကီးကလက္ေလ်ွာ့မည္မဟုတ္ေပ
အဲ႔လိုဆို လူအမ်ားဒုကၡေရာက္ေပမည္
သူလဲ ဒုကၡေရာက္မည္ပင္

အသက္ရွင္ေနထိုင္ကာ သူမုန္းေသာစစ္သူျကီးဘဝျဖင့္ စစ္ပြဲေတြျကား ထပ္ျပီးေသြးမစြန္းလိုေပ
ဒါမွမဟုတ္လဲ ေယာက်္ားရင့္မာျကီးျဖစ္လင့္ကစား
မင္းျကီး၏ရင္ခြင္ထဲတြင္ေနကာ တီတီတာတာခ်ြဲနြဲ႔သာယာေနေသာ ဘဝမ်ိုးကို ပိုလို့ေတာင္မလိုခ်င္ေပ

ထိုဘဝမ်ိုးေတြကလြတ္ေျမာက္ဖို႔ သူ႔မွာလုပ္ရန္တခုသာရွိသည္