အခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာ( ရပ္နား )

သီတာမည္သား ရင္ခြဲမည့္ဟန္

တျဖည္းျဖည္း သက္သာလာေပမဲ႔ အကူအညီမပါပဲ
မလႈပ္ရွားနိုင္ေသာေျကာင့္ ကုတင္ေပၚ
ခပ္ေလ်ာေလ်ာမီွရင္းနဲ႔သာ
ေဘးနားက လုပ္ေနသမ်ွကို
လိုက္ျကည့္ေနမိသည္
Zhan Yangက ေဆးတဖိုက်ို ေရေႏြးတဖိုက်ို
ရင္း အဝတ္ေတြေလ်ွာ္ေနတုန္း
သမားေတာ္ဆိုသည့္ ကိုယ္ေတာ္ေလးက
ေဆးျမစ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္ရင္း
တခါေသာက္စာ
အဖုံေလးေတြလုပ္ေနသည္

''ကိုယ္ ကူညီနိုင္တာရွိရင္ ကူညီပါရေစ''

ေဆးေတြလုပ္ေနရင္းမွ သူ႔ကို
မ်က္လုံးတခ်က္လွန္ျကည့္ကာ

''ေနပါ လူနာကလူနာလိုေနစမ္းပါ
ခင္ဗ်ားမသက္သာရင္ ကုေပးထားရတဲ႔
က်ြန္ေတာ္
သိကၡာက်တယ္'' ဘုဆတ္ဆတ္ေျပာသံ
ေျကာင့္သူျပံုးမိသည္

''Fang Fang ေရေနြးဆူျပီ''
ေရေႏြးအိုးကိုင္ကာZhan Yang ဝင္လာသည္

''အင္း Geကိုေပး ေနပါဦး ဘာFang Fangလဲ
ေကာင္စုတ္ေလး''
ေရေႏြးကို လက္လႊဲယူျပီး
စိုက္ျကည့္လိုက္ေတာ့ Zhan Yangက
သြားျဖဲေလးနဲ႔ရယ္ျပေလသည္

''ဟိုလူျကီး အက်ၤီခ်ြတ္''
သူ႔ဘက္လွည့္ကာ ေျပာလိုက္
ေပမဲ႔ရုတ္တရက္မို့ေျကာင္သြားေလသည္

''ဘာေတြေျကာင္ျကည့္ေနတာလဲ
ခင္ဗ်ားေရပတ္တိုက္ ေခါင္းေလ်ွာ္ရမယ္
တေန့ကလည္း လူနာေတြ
က်ေနလို႔ မလုပ္ျဖစ္ဘူး''

''ေျသာ္ ရပါတယ္ ကိုယ့္ဘာသာလုပ္ပါမယ္''

''စကားကလဲရွည္လိုက္တာ Zhan Yang သြားခ်ြတ္ေပးလိုက္''
စိတ္ျမန္လက္ျမန္ပင္ ေရေႏြးစပ္ေနေလသည္

Zhan Yangလဲ မနိုင္ဘူးဟု
ေခါင္းခါျပကာ သူ႔ကို
လာခ်ြတ္ေပးေလသည္
နွစ္ေယာက္ေပါင္းကာ ေရပတ္တိုက္ေပးျပီး
ဒဏ္ရာေတးထည့္ ပတ္တီးမ်ားျပန္စည္းကာ
အက်ၤီျပန္ဝတ္ေပးျကသည္

''Zhan Yang ဟင္းေတြ ျပန္ေႏြးလိုက္ပါဦး
Geတို႔ ထမင္းစားရေအာင္
ဒီလူ႔အတြက္ ဆန္ျပုတ္ကိုပါေနႊးလိုက္ေနာ္''

''ဟုတ္''

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ေျပးဝင္သြားေသာ Zhan Yang
ေက်ာျပင္ကို ေငးရင္း

''Zhan Yangက လူျကီးဆန္ျပီး လိမၼာတယ္ေနာ္
ဒီလိုညီမ်ိုးရွိတာ ကံေကာင္းတာပဲ''