27.BÖLÜMM

10 1 0
                                    

              CAN'DAN

  Biz Berşahı uyarırken Ata arkadan geldi ve Berşagın kafasına vurdu Okyanus  bayılmıştı Ata hemen kucağına aldı Okyanusumu en sonunda diyerek koşarak yanına gittim ve kucağıma aldım çok zatıflamıştı hemen kucağıma aldım ve kokusunu içime çektim.Bu sırada da Ambulans gelmişti ve Okyanusu ambulansa bindirdiler görevlilere bakarak

"Bende gelmek istiyorum"

"Peki ama bir kişi"

Ata'ya bakarak

"Sen kendi arabanla gel ve  Birce gile haber ver"

"Tamam"

Biz ambulansın içinde giderken Okyanus'un yüzünü inceliyordum.İnşallah o şizofren hayat parçama bir şey yapmamıştır.Diye düşünürken en sonunda hastaneye ulaşmıştık.

"Sabret güzelim az kaldı"

"Beyfendi  izin verirseniz hastayı indirecez"

Hemen elini bırakıp indim Okyanusu indirdikten sonra tekrar elini tutum

"Hadi hayatım az kaldı"

Acile götürdükten sonra bir odada muane ederken Birce

"İş-işte Can orada "koşarak yanıma  geldi .

"Nerede okyanus ?kötü bir şey varmı?"

"Ha-hayır sadece bayıldı allah kahretsin ki ne olduğunu bile bilmiyorum"dedim ve karşıdaki duvara yumruk attım. Okyanusun annesi

"Oğlum sakin ol kızıma birşeycik olmaz  bak doktor çıkıyor"

Hemen doktorun karşısına geçtim

"Hasta yakınları"

"Evet biziz "dedim

"Merak etmeyin sadece üzüntüden ve şoka girdiği için bayılmış bir saat içinde kendine gelir ve buğün burada gözetim altında kalmalı "dedi ve gitti.

Okyanusumu bir daha yanlız bırakmıyacaktım çok korkuttu ya bir şey olsaydı yada bir şey yapsaydı nasıl yaşardım
 

Birce ve arzu hanım hep birlikte sarılarak ağlıyorlardı Okyanusun babası

"Gel oğlum şu eline bir baktıralım"

"Teşekkür ederim ama iyi ben okyanusun yanına girmek istiyorum"

"Şu an okyanus uyuyor gel baktırıp gelelim"

Ne kadar istemesemde zorla muayene odasına girdik.Hemşire Elime bakarken Ekrem bey(Okyanusun babası)

"Çok mu seviyorsun"

Kafamı aşağı yukarı salladım

"Anladım"dedi.

"Çok sevmiyorum kendimden daha çok seviyorum"

"Anladım ama bu ilişki olmaz onayımız yok "

"N-nasıl a-ama ben onsuz yapamam olmaz"

"Maalesef oğlum annesi de öyle demişti"

"Lütfen bir şans verin hem Okyanusta beni seviyor"

Kafasını olumsuz anlamda salladı bende elimi yumruk yapmış bir şekilde bekliyordum eğer bir vermesin zorla kaçırırım ki kimseye vemem

"Hem onu ben başkasına verdim"

"Efendim kusura bakmayın ama ben Okyanusu bırakmam"

Gülneye başladı ama yüzünde dalga geçer bur tavır sergiledi.

"Gel damat gel seni fazla sınamıyacam"

"N-nasıl yani?"

"Kızımında gönlü varmış senden iyisini mi bulacak "

"Çok teşekkür ederim ekrem bey"

"Ne teşekkürü bu arada da bey demek yerine amca diyebilirsin"

Kafamı olumlu anlamda salladım  oh sonunda be bu yüktende kurtuldum kimseden saklamıyacam

"Karşı evi neden aldın bakalım sen?"

"Şimdi biz Okyanusla evledndikten sonra annem gile gidelim diyecek eee bende kıramıyacağıma göre gelecez size yük olm..."

Babasının çatık kaşları beni susturmuştu bende her şeyi anlattmıştım.

"Ben daha vermedim oğlum"

"A ama daha az önce..."

"Doğru verdim ama daha evlenmek için erken hem daha okulunuz var iki yıl sözlü dört yıl nişanlı kalırsınız anca öyle"

'Ama çok geç olmaz mı biz okulu bitirdikten sonra yarım yıl sözlü  bir yıl nişanlı kalırız diye düşünmüştük"

"Hayır yürü gidiyoruz damat"

Dedi ve önden gitti bana kalsa iki ay sözlü bir ay nişanlı sonrada hemen evlenip maç takımı kurmaya başlardım neyse bunları bir atlatalım da şimdi hayat parçama gitmeliyim...


HAYATIMIN  UFKUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin