~Άν σου έλεγα ότι ένας άνθρωπος μετά τον θάνατο του μπορεί να επιστρέψει στην γη με διαφορετική μορφή, και μπορεί να συναντήσει ίδια πρόσωπα που έχει συναντήσει σε άλλη ζωή του χωρίς καν να το ξέρει... Άλλα σπάνια θυμάται παλιές του αναμνήσεις ... θ...
~ πήρα το φωτιστικό, ξεβίδωσα την λάμπα, αφού έβγαλα το όμορφο ύφασμα που τυλιγόταν γύρω από το φωτιστικό...το έβαλα στην πρίζα, και πλησίασα τον δείκτη μου σιγά σιγά....με το που πήρε χαμπάρι η μητέρα μου τι πάω να κάνω έτρεξε προς εμένα αλλά δεν πρόλαβε...το δάχτυλό μου ήταν ήδη στην θύρα για την λάμπα...ένα ρίγος 220 volt διαπέρασε το σώμα μου...άρχισα να ουρλιάζω...η μητέρα μου τρέχει και με σπρώχνει το χέρι μου είχε καεί, η μητέρα μου αρπάζει το χέρι μου και προσπαθεί να βγάλει από το λαμπατέρ... εγώ αντιστεκόμουν ...όλα αυτά σε κλάσματα δευτερολέπτων...τραβάει το δάχτυλο μου και καταφέρνει να το βγάλει...την είχε χτυπήσει ήδη το ρεύμα... τα έχασε και απογοητευμένη από μένα βάζει εκείνη το δάχτυλο στην θύρα τις λάμπας... εγώ δεν καταλάβαινα τι γινόταν...είχα πέσει κάτω...και τα πάντα ήταν θολά...
~ξύπνησα και η μητέρα μου ξάπλωνε δίπλα μου και με κοιτούσε....τα μάτια της άψυχα με δάκρυα στα μάτια ...το χέρι της καμένο... βάζω το αυτί μου στην καρδιά της και η μελωδία της ζωής της είχε πάψει να χτυπά...ακόμα τα πάντα θόλωναν σε κάποιες στιγμές...λιποθύμησα...ξαναξυπνάω και βρισκόμουν σε ένα άλλο μέρος...δεν καταλάβαινα τίποτα το κεφάλι μου πονούσε ...ήρθε ένας κύριος προς τα εμένα...μου είπε πως ήμουν στο νοσοκομείο...και πως με θέλουν για εξετάσεις...μου είπε να χαλαρώσω...κοίταξα το χέρι μου και ήταν τυλιγμένο σε γάζες...πήγα να της βγάλω αλλά πόνεσε φρικτά...ο γιατρός μου είπε πως είχα έγκαυμα 2ου βαθμού!....
~Ξανάρθα στον κόσμο..εγώ το πτώμα δίπλα μου...το περίεργο δωμάτιο...κοίταξα το δεξί χέρι του και είχε ένα περίεργο σημάδι...από τον δείκτη έως τον καρπό...επανήλθα από την ανάμνηση επειδή άκουσα έναν θόρυβο...η ανάμνηση ήταν πάλι σαν να την ζούσα ξανά...τα χρώματα εξαφανίστηκαν πάλι...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
~ Ο θόρυβος προερχόταν από την πόρτα...άνοιξε και μπήκαν μέσα τρεις νοσοκόμοι...πήγαιναν προς το πτώμα...τούς είπα πως δεν ευθύνομαι για τον Τέιτ...ούτε που με κοίταξαν σαν να μην υπάρχω....πήγα να την ακουμπήσω κι το χέρι μου διαπέρασε το κορμί της σαν να μην υπάρχει....στην πραγματικότητα άλλος δεν υπήρχε ...αμέσως ανατρίχιασε και είπε πως νιώθει την παρουσία κάποιου...οι υπόλοιποι συμφώνησαν λέγοντας πως υπάρχει μια αρνητική ενέργεια...
