~Άν σου έλεγα ότι ένας άνθρωπος μετά τον θάνατο του μπορεί να επιστρέψει στην γη με διαφορετική μορφή, και μπορεί να συναντήσει ίδια πρόσωπα που έχει συναντήσει σε άλλη ζωή του χωρίς καν να το ξέρει... Άλλα σπάνια θυμάται παλιές του αναμνήσεις ... θ...
~ο Τέιτ άνοιξε τα φτερά του και πέταξε ψιλά!!..ήταν τόσο όμορφο...ήταν σαν αετός... περήφανος ... καμαρωτός...τα φτερά του επισκίαζαν τον χώρο !!...έφυγε και εγώ είχε απορροφηθεί από το θέαμα και κοιτούσα απέναντι από το κρεβάτι που έγινε το συμβάν...είχα γουρλώσει τα μάτια μου και είχα κοκαλώσει!!...
~με ξύπνησε η μαμά μου, που γελώντας με ρώτησε τι σκεφτόμουν... εγώ της είπα απλά τίποτα και χασκογέλασα ... ήταν μεσημέρι, μπήκαν οι γιατροί μέσα να με εξετάσουν όπως συνήθως...πήγαινα πολύ καλά οπότε μου είπαν πως σε δύο μέρες λογικά θα βγω!!!
~ πέρασαν οι δύο μέρες χωρίς κάτι τρομερό... τα συνηθισμένα...αντιβίωση..ορό...φάρμακα...όταν βγήκαμε από το νοσοκομείο κατάλαβα πως δεν βρισκόμαστε στην Αυστραλία...δεν ρώτησα με όσα συνέβησαν...ρώτησα τον μπαμπά μου που βρισκόμαστε κι μου είπε πως το αεροπλάνο έπεσε στην Ινδία...πέρασε από Ινδία για να ξεφύγει μια καταιγίδα...τους ενημέρωσαν εν ώρα πτήσης...και στον πανικό δεν υπολόγισαν τα καύσιμα και το αεροπλάνο έπεσε...μου τα έλεγε αυτά καθώς προχωρούσαμε σε ένα τεράστιο πάρκινγκ έξω από το νοσοκομείο .... ξαφνικά σταμάτησε σε ένα πανέμορφο αμαξάκι γαλάζιου χρώματος...και μου λέει " ΈΚΠΛΗΞΗ!!!"...μένω με ανοιχτό το στόμα και το κοιτάω...ήταν πανέμορφο...μου εξήγησε πως σε όλο το διάστημα που ήμουν λιπόθυμος...έβγαλε όσα χρήματα είχε στην τράπεζα, ενοικίασε το αμάξι και μας αγόρασε καινούρια ρούχα γιατί όλα τα άλλα κάηκαν...η έκπληξη ήταν πως θα πηγαίναμε σε πολλά μέρη της Ινδίας με την αλλαγή των σχεδίων μας έπρεπε να μας κάνουμε ένα δώρο!!...θα μέναμε περίπου έναν μήνα στην Ινδία για να ξεπεράσουμε το σοκ..έπειτα θα πηγαίναμε Αυστραλία για λίγο καιρό και μετά θα επιστρέφαμε στην Ελλάδα!...
~ το θέμα μας ήταν το που θα μέναμε για έναν μήνα...σε ξενοδοχείο δεν θα γινόταν να πληρώσουμε για έναν μήνα θα έβγαινε πολύ ακριβό...οπότε δεν ξέραμε τι θα κάνουμε...προς το παρών κάναμε μια βόλτα στο πάρκο...παρατήρησα καθώς περπατούσα ανέμελος την σκιά από ένα γνώριμο ζευγάρι φτερά !!!κοίταξα πάνω και δεν υπήρχε τίποτα...ξανακοίταξα κάτω και είδα πάλι την σκιά τους να πετούν ανέμελα...άρχισαν να φεύγουν από δίπλα μου και τα κάνουν βόλτες....τα ακολούθησα και γελούσα..ο μπαμπάς μου με ρώτησε απορημένος τι κάνω...εγώ του είπα ως κυνηγάω την σκιά του Τέιτ που πετάει από πάνω μας..με κοίταξε ...κοίταξε επάνω και πήρε μία έκφραση απορίας...δεν έδωσε σημασία...όπως δεν του έδωσα κι εγώ ... η σκιά είχε απομακρυνθεί και την κυνήγησα...με οδήγησε σε μια πεταμένη εφημερίδα αγγελιών...την πήρα και είδα μια φωτογραφία από ένα σπίτι και έγραφε κάτι που δεν μπορούσα να διαβάσω έτσι και αλλιώς...την πήγα στον μπαμπά μου και τον ρώτησα τι γράφει...εκείνος έμεινε έκπληκτος και με πήρε αγκαλιά μου είπε πως βρήκα που θα μείνουμε..η σκιά του Τέιτ είχε εξαφανιστεί ...
~τελικά στην φωτογραφία ήταν μία ενοικιαζόμενη γκαρσονιέρα που ήταν πολλή φθηνή !!επίσης ήταν επιπλωμένη και κοντά στο κέντρο!!πήραμε τηλέφωνο και κανονίσαμε να πάμε αύριο να την δούμε...σήμερα θα μέναμε σε ένα ξενοδοχείο...κλείσαμε σε ένα πολύ ωραίο ξενοδοχείο τριών αστέρων ...
~το ξενοδοχείο ήταν πανέμορφο!! είχε υπέροχες τοιχογραφίες με ελέφαντες, γυναίκες με πανέμορφα ρούχα και κοσμήματα, και άλλα πολλά που τόσο καλοζωγραφισμένα που ήταν νόμιζες πως θα ζωντανέψουν!!
~για βράδυ φάγαμε στο ξενοδοχείο...είχε έναν τεράστιο μπουφέ και έπαιρνες ότι ήθελες!! μου άρεσαν αρκετά πράγματα ...αργότερα βγήκαμε βόλτα γι να χαλαρώσουμε!!είχε πάρα πολύ καλό καιρό και είχε πολύ ζέστη... πείρα ένα παγωτό με γεύση μπανάνα!!! μου αρέσει πάρα πολύ!!...κοιμηθήκαμε νωρίς σχετικά γιατί είχαμε μια δυσκολούτσικη ημέρα ...
~με ξύπνησε η μητέρα μου και κατεβήκαμε για πρωινό!...έφαγα τοστ και χυμό, στην συνέχεια ανεβήκαμε επάνω...ξεκινήσαμε να μαζεύουμε τα πράγματά μας και πήγαμε στο αμάξι... ήμουν αρκετά νυσταγμένος και χάζευα από το παράθυρο τον δρόμο...παρατηρούσα διάφορα! σπίτια, δέντρα, μαγαζιά, ανθρώπους, σκιές...μόνο που παρατήρησα και μια γνώριμη σκιά να μας ακολουθεί δίπλα μας...δύο τεράστια φτερά που κάλυπταν τον δρόμο...και πήγαιναν όπου και εμείς!! αυτό με έκανε να νιώθω ασφαλές !!και δεν είχα τόσο άγχος για το σπίτι!!
~φτάσαμε λίγο πιο μετά από τον Τέιτ...η σκιά των φτερών μίκραινε και ο Τέιτ εμφανίστηκε από τον ουρανό!!μάζεψε τα τεράστια φτερά του...με κοίταξε, χαμογέλασε και άνοιξε την πόρτα...εγώ φώναξα μες το αμάξι.. ο Τέιτ ο Τέιτ!!!...με κοίταξαν και οι δύο τους..και απόρησαν .. με ρώτησαν για πιο πράγμα μιλάω..τους έδειξα την πόρτα που έμπαινε μέσα ο Τέιτ εκείνη την στιγμή ... μα μου είπαν πως δεν είναι κανείς στην πόρτα...δε καταλαβαίνω...γιατί δεν τον βλέπουν...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
~κατεβήκαμε από το αμάξι και έτρεξα προς την πόρτα που μπήκε ο Τέιτ...χτύπησα το κουδούνι και δεν μου άνοιξε κανείς...πάλι δεν κατάλαβα...ο μπαμπάς μου ήρθε και με ρώτησε..."που το ήξερες;!"...του λέω .." να ξέρω ποιο πράγμα;;"....
