VIRENCE ONE SHOTS STORIES

THREE WHITE ROSES

*Vice P.O.V*

"Baby,..." Tawag ko sa kanya habng naka higa sya. Naaawa na ko sa kalagayan nya, ang payat na nya. Para ngang wala ng sustansya ang katawan nya eh.

"Pst..baby ko, nandito na ko" sabi ko habang hawak ko yung kamay nya. Tinignan ko yung monitor sa heartbeat nya... ( Nalimutan ko tawag dun mga beh hahahaha)

Maayos naman ag heartbeat nya  may pag asa pa... May pag asa pa syang mabuhay... May pag asa pa ang relasyon naming dalawa...na matuloy ng muli.

"Baby. You have many reasons to live, please baby? Please fight for me? Fight for your family... Ang dami naming naghihintay sayo oh." I said ang put his hand on my cheek. I miss him..

" I miss you.." i whispered and gave him a small kisses on his hands.

Why he need to be in coma? Ako yung naaawa sa kanya. Sana ako na lang yung nakahiga sa bed na yan. Mas gugustuhin ko pang ako yung masaktan kaysa makita ko yung taong mahal ko ang nasasaktan, naghihirap sa sakit.

Tumayo na ko mula sa pagkakupo ko at hinawakan ko ulit sya sa kamay.

" baby, I'll be back tomorrow, I hope bukas isang matamis na ngiti ang madatnan ko, hindi yung nakahiga ka pa rin ah, I miss you so much, please wake up... I promise, I will pray ulit mamaya ... I will help you to recover." I said at yumakap ako sa kanya.

Umuwi nako ng bahay para makapag rest. Naligo na ko at nag bihis pantulog... Ilang oras na ang nakakalipas , pa ikot ikot lang ako sa kama, I can't sleep. Ganito ako lagi dahil sya ang iniisip ko. Habang nak higa ako sa malapad at malambot na kama na to at walang apparatus, hindi ako makatulog. Habang sy, malambot ang kama pero makitid at ang daming apparatus sa katawan...tulog na tulog..

" Lord, alam ko pong marami akong pagkukulang sayo, alam kong madalas nakakalimutan na po kita at naaalala kapag may kalangan.. pasensya na po... Lord, may kailangan po akong hilingin.... Pwede po bang bukas pag punta ko ng hospital, gising na yung taong mahal ko? Mahigpit na yakap ang sasalubong sakin? Lord, please, let him live more.... Amen." After kong magdasal, pumunta ako sa terrace ng kwarto ko...at tiningala ko ang langit.

Ang daming bitwin, namimiss ko ng pagmasdan ang mga bitwing ito..kasama sya.

*Flashback*

"Baby. Nandito ka na pala. Kanina pa kota hinahanap. Ano ginagawa mo dito?" Tanong nya habng may dalang coffee?

" Pinag mamasdan ko yung mga bitwin. , Eh bakit ikaw? May dalang kape..sa ginagawa mong yan, hindi ka makakatulog." Sabi ko sa kanya at simpleng ngiti ang binigay nya sakin.

"Nakasanayan ko na to baby eh, halika nga dito. Payakap." Paglalambing nya kay lumapit ako at niyakap ko sya ng mahigpit. Kakauwi nya lang kc galing France, at sobrang miss ko rin sya.

" Sa France masaya., Pero nngungulila.. sa France maraming mapupuntahan pero nag sosolo lang ako , Sa France ang daming couple na naglalakad habang ako pinag mamasdan ko lang sila.. kaya nga nagmadali na aong umuwi ng Pilipinas, kasi hindi ko kayng malayo sayo, kasi nandito ang buhay ko.." sabi nya sakin while combing my hair.

"Thank you for being the best girlfriend... Pinayagan mo ko pumunta ng France kahit malayo sayo...kahit alam kong mahirap ang Long Distance Relationship." Sabi nya pa at niyakap ulit ako.

"Of course, support ko ang dream mo. Pinayagan kita to pursue your dreams...kaya lang ikaw eh...umuwi ka kaagad, paano ang dreams mo? Diba mahalaga yun sayo?" Tanong ko an he cupped my face.

" Yes. It's important but you are more important than that.  . At hindi ko kaya ang LDR. Namimiss ko yung pag yakap at paghalik mo sakin." Sagot nya at hinapit nya ko.