ANKA KIZ (ASKIDA)

9. Bölüm (DÜZENLENDİ)

Düzeltilme tarihi; 20.03.2020
Medya: Serina Drecher

Gözlerim antrenman salonunun yarısını kaplamış olan düzenekte gezinirken istemsiz yutkundum. Daha önce böyle bir düzenek görmemiştim veya böyle bir düzenek yapan bir okul!

Sanırım bu dönem okul hayatımda ilklerimi yaşayacaktım. Kendi kendime göz devirip kapı eşiğinde daha fazla durmayarak içeri geçtim. Benim arkamdan tek sıra halinde bizimkiler de gelirken Bay José sadece gözlerini bize dikmiş onaylar biçimde kafasını sallıyordu.

"Herkes hızlıca üstlerini değişsin! Bugün burada bir kaçınız sağlam olarak çıkamayacaksınız! Kızlar o çok sevdiğiniz saçlarınıza bir şey olmaması için toplasanız iyi olur!" dedi Bay José ve tüm antrenman alanında yankılanan sesiyle herkes koşar adım soyunma kabinlerinin doluştu. Hızlıca kilitli dolabımı açıp çantamı içine tıkıp giyeceklerimi çıkartırken, Jesica ve Emmy benim aksime ilk saçlarını toplamaya başlamıştılar. Onların bu telaşlı hallerine bakıp kıkırdarken Erica göz devirerek yanımıza geldi. Ne ara giyinmişti bilmiyorum ama canı bir şeye sıkılmış gibi bir hali vardı.

Elimdeki sporcu atletini üstüme geçirirken göz kırparak 'ne oldu?' manasında mimiklerimi oynattım. Erica 'boş ver' dercesine omuz silkti ve yere eğilerek giydiği spor ayakkabılarının bağcıklarını sıkılaştırdı. Merakla kaşlarımı çatarken daha fazla üstüne gitmeme kararı alıp ayakkabılarımı giydikten sonra kızlar gibi saçlarımı yukarıdan at kuyruğu yaptım.

Hep beraber dışarı çıkıp yan yana tek sıra olurken yüksekliği yaklaşık 4-5 metre olan düzeneğe baktım. Bir melez dahi olsanız bu yükseklikten eğer ters bir şekilde düşerseniz kesinlikle bir yerleriniz kırılırdı. Tabi iyileşmesi bir kaç dakikasını alırdı fakat yinede bu canının acımayacağı anlamına gelmiyordu. Gözlerim anlamlandıramadığım düzenekte birkaç kez daha dolaşırken antrenman alanını çoktan dolmuştu. Diğer derslerin aksine bu dersi tüm birinci sınıflar aldığı için bir sürü farklı doğaüstü canlıyla şuan aynı ortamdaydım. Tabi ki de beni bu durum tedirgin etmiyordu sadece çok fazla kişiydik ve en ufak göze batan hareketim beni çok fena ele verebilirdi.

Bay José herkesin geldiğine emin olduktan sonra boğazını temizleyerek tam karşımızda durdu ve konuşmaya başladı. "Herkes beni çok dikkatli bir şekilde dinlesin! Görmüş olduğunuz bu düzenek okulumuzun 5 yıldır yaptığı ve artık bir gelenek olan 'Ölüm Çukuru' oyunudur. İsmi gibi kendide korkunç derecede zor olan oyunumuza hepinizin katılımına tabi ki de beklemiyorum. Sadece kendinden emin ve cesur olanlar bu oyunu oynasınlar! Kendine güvenmeyen güçsüz olduklarını düşünen kişiler düzeneğe yaklaşmasınlar bile!" sesi alanda yankılanırken kaşlarım çatıldı adeta bizi oyunu oynamamız için psikolojik baskı yapıyordu. Ve sanırım bunu fark eden sadece ben değildim, yanımda duran Erica da kaşlarını çatmış sinirle Bay José'ye bakıyordu.

Bay José hepimize bakıp psikopatça sırıttıktan sonra eliyle sağ tarafını gösterip birinin gelmesi için elini oynattı. Kimin geleceğini merak etmediğimden boş gözlerle Bay José'ye bakmaya devam ettim. Bu saçma oyunu tabi ki de oynamayacaktım, kazanıp kaybetmem önemli değildi bu adam benden şüpheleniyordu ve sırf benim gerçek yüzümü açığa çıkartmak için bir tuzak hazırlamış olabilirdi. Tam O sırada Bay José'nin yanına çağırdığı kız geldi. Gözlerim bir an şaşkınlıkla açılırken irkilmemek için kendimi zor tuttum.

"Eminim birçoğunuz Serina Drecher'ı tanıyordur. Arkadaşınız geçen yılın 'Ölüm Çukuru' kazanını ve açıkçası bir büyücünün bu oyunu kazanmasını ben dahi kimse beklemiyordu!" dedi Bay José tiksinç bir şekilde kendi esprisine gülerken Serina da beyaz dişlerini gösterip güldü ardından kızıl saçlarını savurarak karşısında ki düzgün sıraya baktı. "Hisleri kuvvetli bir cadı olduğumdan Bay José bu oyun beni hiç zorlamamıştı tabi..." lafını bitirmeden son sözünü uzatıp aradığı kişi bulmuş gibi duraksadı. Gözleri şaşkınlıkla bende takılı kalırken bu sefer ben ona sırıttım, sanırım hala bana yaptığı büyünün etkisinde olmamı bekliyordu. Sırıtmam biraz daha büyürken, Serina beni görmemiş gibi yapıp konuşmaya devam etti. "Burada ki herkes benim gibi olamayabilir Bay José bu yüzden lütfen onların üzerilerine çok gitmeyin!" dedi sesi adeta bize acır gibi çıkarken ellerim istemsiz yumruk oldu. Bu kızın derdi neydi cidden?