Świat postanowił zabawić się życiem dwójki ludzi w taki sposób by odczuli na czym ono polega.
Zastanawialiście się kiedyś jak wyglada życie dwójki ludzi, którzy są skazani na siebie a nienawidzą się?
Baekhyun surowy, młody fizyk zgadza się na nową...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Miałem zły humor i jakoś tak wyszło. Musiałem sobie jakoś ulżyć" Byun Baekhyun
— Panie Park, niech Pan zostanie na chwilę. — polecił Baekhyun.
Chnayeol chciał wyjść z siebie. Za jaką karę, ten irytujący i do tego zboczony belfer, znowu chciał coś od niego. Przecież dostał już reprymendę, to po jakiego czorta, facet znów mu truje dupę.
— Tak? Czy coś zrobiłem nie tak? – podszedł do biurka, zerkając na nauczyciela.
— Nie skądże. Tylko chce ci powiedzieć, że mam duże oczekiwania względem ciebie. Panie Park...
— Niech Pan mówi do mnie Chanyeol. — przerwał chłopak.
— No dobrze. W taki razie Chanyeol, musisz się przyłożyć do nauki. — Baekhyn spojrzał się na ucznia.
Wzrok automatycznie skierował w stronę wielkich i brązowych oczu Parka, który wpatrywał się w Baekhyuna. Przez chwilę, obaj się nie odzywali. Jakby czas stanął w miejscu, gdy ich spojrzenia się skrzyżowały. Byun przeraził się swoim zachowaniem, więc szybko odchrząknął, modulując głos, w taki sposób, by nie brzmiał na zachrypniętego.
— Masz dobrze napisać tę kartkówkę.
— Postaram się. — przytaknął, zmieszany Park.
Jego też chwyciło, to dziwne uczucie zatrzymania czasu. Niepewnym krokiem cofnął się od biurka, mając na celu jak najszybszą ewakuację z sali.
— A i jeszcze jedno. Ta dzisiejsza kara, była tylko dlatego, że nie uważałeś na lekcji, więc nie bierz tego personalnie.
— Yhym. Dowiedzenia. — Chanyeol wyszedł z sali.
***
Chanyeol zajeżdżając do domu, pierwsze co zrobił, to skierował się do swojego pokoju i rozłożył wszystkie potrzebne materiały do nauki. Oczywiście, ówcześnie musiał wygrzebać, podręcznik od fizyki z otchłań czeluści jakim było jego biurko, które praktycznie nigdy nie używał.
No chyba, że korzystał z niego, jako stolik na różne trunki, ewentualnie miejsce, gdzie podczas imprez osiągał orgazm.
W między czasie zdążył zjeść kolację oraz wypić przynajmniej z litr kawy, żeby nie zasnąć przy nauce. Czytał, analizował i rozwiązywał zadania, które miały być potencjalnie na kartkówce. Po trzeciej godzinie zakuwania, chciał sobie włosy z głowy powyrywać. Połowy nie rozumiał, a drugą połowę nie potrafił rozwiązać.
