#Genelkurgu 200🎉
#komedi 14🎉
Bu kitap,iki yakın dostun uzun zaman sonra ilk buluştukları yerde karşılaktıkları olayları ve bunun sonrasında da peşlerini bırakmayan musibet ve komiklikleri anlatmaktadır . Aynı zamanda iki gözde çift barındırmaktadı...
Ah sonunda canlı performans sergileyeceğim zaman gelmişti ama sahne kıyafetlerimi şapşal kız kardeşim 12. kattaki kulise yerleştirmişti ve onları almak için asansöre doğru yöneldim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asansörün açıldığını ve içinden iki kızın çıktığını gördüm,onlara seslendim ve asansöre doğru koşmaya başladım. Festivalin başlamasına az bir vakit kaldığı için acele etmek zorundaydım. Asansöre yaklaşmışken asansörün kapıları yüzüme kapandı sinirle alnımdaki teri koluma silmeye çalıştım,kızlara dönüp onları azarlamak istedim ama yapamadım sanki biri dilimi tutmuş da bunu yaparsam bir daha beni konuşturmayacakmış gibi hissettim ve o ela gözlü kızın yüzüne kilitlendim.O,o an çok dikkatimi çekmişti,parıl parıl parlayan iri ela gözleri vardı ve konuşunca kalp şeklini alan pembe dudakları.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ondan başkasına bakmak istemiyordum o an benim için hayat durmuştu.
Bana birşeyler söylemeye çalıştı,başarısız oldu çünkü o an onu duyamıyordum sonra diğer gözlüklü kız bana bir peçete uzattı ama ne için uzattığını duymadım daha doğrusu dikkate alamadım çünkü o an ela gözün yüzünü incelemekle meşguldüm.Tam o sırada asansörün kapıları tekrar açıldı ve annem asansörün içine doğru beni çekti
"ne yapıyorsun hâlâ burada?,gidip hazırlanman lazım"
"Anne neden beni sürükledin ki bir veda bile edemedim,adını bile soramadım"
"Ne vedası,ne adı,neyden bahsediyorsun oğlum sen? festivalin başlamasına dakikalar kaldı ve sen hâlâ hazır değilsin çıldıracağım."
Annem bana sitem etmeye ben hazır olana kadar devam etti. Hazırlandım ve sahne sırası bana gelmişti emin adımlarla mikrofknuma doğru yürüdüm ve derin bir nefes alarak şarkımı söylemeye başladım, bir yandanda salondakilerin yüzlerine bakıp ela gözü bulmaya çalışıyordum.
Aniden müzik sesleri kesildi ve alarm sesleri duyuldu içimden lanetler okuyarak sahneyi terk ettim ve sahne arkasına geçtim çantamı alıp binayı terk etmem gerekiyordu ama annem beni zorla yangin merdivenlerine sürükleyince ne çantamı ne telefonumu yanıma alabildim.Ama en önemlisi tarif defterimdi bana uğur getirsin diye onu yanımda getirmiştim çünkü o benim 14 yaşımdan beri yaptığım aşçılık deneylerine şait olmuştu,onsuz bu yarışmaya katılamazdım annemin sözünden çıkıp koşarak sahne arkasındaki kulise gidittim. Çantamı ve eşyalarımı aldım bu sırada koridorda dikilmekte olan birkaç kız gördüm, neden hâlâ orda olduklarını merak ettim tam soracaktım ki annem arkamdan yaklaşıp beni acele etmem için zorladı ve aşağıya hızlı adımlarla indik.Ama aklım hâlâ ela gözde kalmıştı...
