Isang daang tula para sayo

Chapter 1- Bithday Party

Aaliyah's POV

*ringing phone*

Sino ba ang tatawag saken ng ganitong oras? Panira ng tulog. Kinuha ko ang cellphone ko at tinignan kung sino ang tumatawag. Si Rachel, baket naman kaya sya napatawag?

"Hello Rachel baket ka napatawag?" Alas tres palang ng umaga mukhang ang aga nya atang nagising? Sayang yung 1 hour na natitira saken para matulog. "Gusto ko lang sanang imibitahan ka mamaya sa birthday ng kapated ko. Nakalimutan ko kaseng sabihin sayo kahapon, mukhang tulala ka kase eh. Sorry kung nagising kita ng maaga." Sobrang tulala ko ba taoaga kahapon para hindi marinig ang pinag-uusapan nila? Hindi ko mayadong gusto ang mga kids party pero pumayag nalang ako, nakakahiya naman sa kapatid nya pati kay Rachel pag hindi ako pumunta.

Nang matapos na ang usapan namin ni Rachel tumingin ulit akosa orasan, 3:20. Nawala na ang antok na nararamdaman ko kaya naisipan ko munang magfacebook. Nakita kong may isang nagfriend request sakin, kaunti lang naman friends ko sa facebook kase yung mga kilala ko lang ina-accept ko. Hiro Tash, Sino kaya 'to? Tinignan ko ang wall nya at nagulat ako ng makita ko ang mukha nya.

*Dug dug dug dug*

Bumilis nanaman ang tibok ng puso ko. Siya ang katabi kong lalake na nakatitigan ko kahapon. Hiro Tash pala buong pangalan nya, as I said hindi ko kinkikilala ang mga katabe ko dahil sapat na ako sa mga kaibigan kong makulit at mapagmahal. Pero mukhang mabait naman sya, Ay naalala ko nga pala sinigawan nya ang estudyante kapahon na nakasanggu sa kanya at nahulog ang libro nya. Hindi ko alam kung bakit inaccept ko pa rin sya kahit parang wala naman akong balak. Aish bahala na nga. Nagfacebook lang ako hanggang umabot ang alas kwatro at nag-ayos narin ako ng sarili ko atsaka umalis.

Ginamit kona ngayon ang kotse ko dahil hindi naman na ako inaantok di katulad kahapon. Bumili muna ako ng zago dahil hindi na ako nagluto ng almusal. Pagdating ko ng school syampre nandyan nanaman ang mga kaibigan kong maraming chika minute. Maya-maya lumapit nanaman samen ang plastukadang si Francheska. "Hello Aaliyah!" Yung totoo? Ako lang ba napansin nya? Psh. Wala namang mawawala kung makikipagplastikan ako sa kanya kung iyon ang guto nya. "Oh hello Francheska. Anong kaylangan mo?" Sabe ko sa kanya with matching fake smile, nakakangalay ng panga pano nya kaya nakakayanan yun? Nagtaka sya sa sinabe ko at napatawa, anong nakakatawa dun?

"Haha Anong ibig mong sabihin? Wala akong kaylangan ah?" Sus, kunware kapa halatang-halata naman. Hindi ko gustong makipag-away sa iba pero pagdating sa kanya parang gusto ko syang sabunutan na ewan. Isa kasi syang manggamit na kaibigan, ginamit nya ako sa kalandian nya. Hindi ako papayag na makisama sya samen ng mga kaibigan ko ayokong mahawaan kame ng virus nya.

"Talaga? Ang pagkakaalala ko kasi nalapit ka lang naman samin pag may kaylangan." Nakataas na ang isang kilay ko habang sinasabe angmga katagang na yun. Ngumiti nalang sya na parang wala lang sa kanya ang sinabe ko pero alam kong sa isip isip nya pinapatay nya na ako. "Hindi ako ganun ah. Grabe haha." Napakaplastik talaga! Nakitawa nalang ako sa kanya pero tumigil naman ako agad sa pagtawa. Nakangiti sya saken pero tinitigan ko lang sya ng seryoso,mata sa mata. Umiwas naman agad sya ng tingin at umupo na sa upuan nya ganun narin ang ginawa namin.

Sa tatlong subject na dumaan tahimik lang ako, habang sina Rachel naman ay nagdadaldalan kaylangan kong maging active sa class para maging proud saken ang mga parents ko para masuklian ang pagtatiyaga nila para saken. Sumasagot ako lagi sa lahat ng recitations at walang araw na hindi ako nakakasagot sa kung ano mang tanong. Supportive naman ang mga friends ko tuwing nasasagot ko ang mga tanong, nagpapalakpakan pa nga sila eh.

~~~
Pare-pareho ang binili naming pagkain sa canteen at umupo sa isang table. Kakagat na sana ako nang makita ko siya. Natulala na naman ako at bumibilis na naman ang tibok ng puso ko. Ang gwapo nya talaga--