FRANSIZ "KAHVEM" ☕️ Gerçek bir aşk ❤️

FRANSIZ "KAHVEM" 2

Multimedyadaki şarkıyı dinleyerek okuyun...Kızımızın sevdiği şarkıları koyuyoruz ;) ☕️

Valizimle birlikte Nice Cote d'azur havalimanından çıktıktan sonra teyzemin gelmesini beklemiştim.Teyzemle aynı mesleği yapıyorduk o yüzden aile şirketi olarak güçlerimizi birleştirip daha iyi işlere imza atacaktık (dedi gülerek) .
Teyzem havalimanına geldikten sonra hızla ona sarıldım,uzun yıllardır yurtdışında yaşıyordu o yüzden onunla çok vakit geçiremesemde annem ve anneannem bazı hareketlerimin aynı teyzemin hareketlerini anımsattığını söylüyorlardı ki haklılardı ! Teyzem ile ikiz gibiydik,aslında biraz kendimi anlatsam teyzemide tanımış olursunuz.
İnatçı biriyimdir birileriyle tartışırken haksız olduğumu anlasam bile hemen kabullenmem çünkü karşımdaki o sırada tartışmanın verdiği sinir ve kendini kanıtlama güdüsüyle beni kırar ya da sinir eder diye çoooo sonradan hatamı kabul eder ve söylerim,sonrasında ise bazı değişik takıntılarım vardır ketçap ile mayonezi karıştırmam,eşyalarımı çok vermeyi sevmem,bazen hayat enerjim eksilere düştüğü için tembel ve pijamalı bir halde evde dolanıp dururum.Film izlemeye bayılırım,kitap okumayı zaten çok seviyorum ve seviyoruz 😉
Bir grup olduğunda mutlaka yönetici ben olmalıyım insanları yönetmeyi ve psikolojileriyle oynamayı seviyorum.Çok manyakça gelebilir ama yaşanmışlıkların ve fazla büyük insanlarla küçüklüğümden beri aynı ortamlarda olmam daha olgun ve daha manyak biri yaptı beni.Ama halimden çok memnunum üzüldüğüm zamanlar olsada iyi ki hayattayım ve nefes alıyor Dünya'nın keyfini çıkarıyorum diye düşünüyorum.
Yaşıma göre o kadar fazla şey gördüm ki insanları umursamadan yaşamanın gerekli olduğunu yaşadıklarım sayesinde anladım.Kimseyi umursamayan bencil biriyim ha bu demek olmuyor ki kimseye yardım etmem istediklerini yapmam falan aksine elimden geldiğince yardımcı olurum ama karşılığını ufacık bir gülümseme bile olsa alabileceğim insanlar için geçerli.
Hayatta en çok kendime güveniyorum anne,baba vs. insanlar bu hayatı bize belli bir yere kadar öğretmekte yardımcı olacak insanlar bana göre onlara minnetle hayatlarının sonuna kadar bakmak zorunda değiliz.Bizi hayata getiren onlar eğer bu sorumluluğu alamayacaklarsa yapmasalardı,öyle değil mi ? Neyse kısacası yalnız geldik yalnız gideceğiz o yüzden aile vs kimse umurumda değil bunu annemin yüzüne de söylüyorum,onu çok sevsemde her istediğini sırf beni hayata getirdiği için yapmam çünkü ben bir bireyim.İşte bu anlattıklarım yüzünden hayata erken başlama gençken başarıya ulaşma hevesim yüzünden daha 17 yaşındayken Fransa'ya taşınıp tek başıma olmasada kendi ayaklarımın üzerinde durup. Daha kültürlü insanlarla olmak isteğim beni ikna etmiş ve bir yıl önceden tümmm hazırlıklarımı bitirerek yeni bir benle buraya gelmiştim.
Teyzem ile sarıldıktan sonra birkaç sefer tatile geldiğimde havalimanının içinde olan enfes sandviçler yapan kafede yemek yemek istediğimi söyleyince teyzemle kız kıza avakadolu tavuklu sandviçimi ve portakal suyumu içip valizleri alarak havalimanından çıktıktan sonra teyzemin evine gidip eniştem ve yeğenimle kısa bir hasret giderip sohbet ettikten sonra teyzemin hem stüdyo hemde benim için ev olarakta hazırladığı daireye doğru yola çıktık.Çooook heyecanlıydım ! Kendi evim olacakkkk ! Yuppieee !
Arabanın durmasıyla hızla aşağıya inip etrafı inceledim,tam istediğim gibiydi.Apartmanlar birbirine çok yakındı bu yüzden sokak baya dardı ama bu daha samimi bir ortam yaratıyordu.
Fransız evleri mimari açıdan muhteşemler ama tesisat ve rutubet konusunu açmak bile istemezsiniz.
Teyzemle birlikte valizleri indirirken karşı apartmandan çıkan yakışıklı ile göz göze geldim,Fransız erkekleri çook yakışıklıydı bunu diğer tatillerimde anlamıştım ama sorun şu ki artık tatilde değildim belkide hayatımın sonuna kadar burada yaşayacaktım ki en büyük isteğim buydu.
Yakışıklı gözlerini ayırmadan bana bakıyordu ve bu yutkunmamı sağlamıştı,bakışmamız teyzemin -hadi daha çıkacağımız bir sürü basamak var. Hemde bu valizlerle ! diye abartılı bir şekilde konuşmasıyla gülümseyerek bakışlarımı teyzeme çevirmiştim.
Teyzem ile anne kız gibi olduğumuz için ikimizde esprilerimizin üstüne daha fazla espri yaparak durumu abartınca gülme krizine girmiştik.
Artık gülmekten karnım ağrırken bakışlarım çocuğun az önce olduğu yere kaydı,hala oradaydı ama yanında birkaç kız ve erkeğin olduğu bir grubun içinde arada sırada konuşmalara katılarak hafifçe gülümsüyordu.Bakışları tekrardan bana döndüğünde cesur bir kız olarak gözlerine bakmaya devam ettim ama sonucunda yanlış anlayabilir diye hafifçe gülümseyerek başımla selam verip valizlerden birini aldım.
Ah hadi ama bu kadar ağır olmamalıydııı !
Türkiye'den gelirken annem valizleri taşımam için akrabalarımla birlikte bana yardım etmiş ve valizleri teslim etmemi sağlamıştı.Aktarmasız geldiğim için valiz taşıma derdim olmamıştı,buraya geldiğimde ise valiz taşıma aracına koyup teyzemin yanına varmıştım.Ama şimdi yaklaşık her biri yirmi kilo olan dört valize bakıp ağlamak istiyordum.
Teyzem ile birlikte kara kara düşünüyorduk ,eniştem oğullarını okula bırakmak için bizimle gelememişti.
-Puff nasıl taşıyacağız bunları ?
-Bir yıldır spora gidiyorum ama bende bunları
duraksamam ile teyzem
-Beş kat dedi
-hah işte beş kat, NEEE BEŞ KAT MI ?! Oha yani pardon aslında yüksek kat severim ama bu valizlerle değil ! diyerek dudaklarımı büzdüğümde bir öksürme sesi geldi karşı gruba döndüğümde erkeklerin çoğu bana bakarken o çocuk yanındaki kızla konuşuyordu ! YANINDAKİ KIZLA ! Ah süper ! Herhalde farklı bir dil konuşuyoruz diye bu kadar dikkat çekmişizdir diye düşünürken teyzem
-ilk dakikadan baya dikkat çektin hangisini beğendin ? diye sorduğunda kıpkırmızı olmuştum, o çocukta sanki dediklerimizi anlıyormuşcasına hızla bakışları bana döndüğünde teyzemi kolumla dürtüp -teyze susar mısın ? Ne alaka yani şuanda ?! diye heyecanla konuştuğumda bana " biz bu yollardan geçtik güzelim " bakışı atmıştı.
Erkekler aralarında birşeyler konuşup ayağa kalktıklarında kızlardan bir tanesi sinirle birşeyler söyleyerek bana bakmıştı.Allah allah ya !
Çocuklar bize doğru yaklaşınca elimde olmadan yutkunup onlara döndüm ve allahım lütfen kekelemeyeyim ya da yürürken bileğim bükülmesin,diye dua etmiştim çünkü her heyecanlandığımda bu ikisi oluyordu.