The Worst Regret

Chapter 3

Chapter 3:

Yuri's POV:

Pahiga na sana ako nang biglang may tumawag, tinignan ko yung iPhone ko, pero hindi ito yung nag riring kaya tinignan ko yung isa kong cellphone ko... As i've said dalawa ang number at cellphone ko, pwede kasi ma-trace yung iPhone ko kaya bumili ako ng bagong cellphone para hindi kami mahuli ng daddy ko....

"Yuri nandito ako sa bakod nyo, bilisan mo nilalamok nako dito." -Bulong niya. Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya, dahil malayo ang bahay niya mula dito, at sabi bukas daw siya pupunta dito.. Sinabi ko kasi sa kanya yung address namin, good thing about kayzee ay magaling siya pagdating sa lugar kaya hindi rin siya madaling maligaw...

"A-ano, akala ko ba bukas ka pa pupunta dito?" -bulong ko..

"Miss na Miss na kita. Wait lang, saan banda kwarto mo?" -bulong niya..

"Sa kanan, bilisan mo baka mahuli ka ni Yaya, basta may makikita kang hagdan diyan, dun ang kwarto ko." -sabi niya, at naramdaman ko sa kabilang linya nag lalakad na siya papunta dito.

"Nandito na ako lumabas ka." -Sabi niya, pagkalabas ko nakita ko agad siya paakyat na, pagkaakyat niya, ay agad niya akong niyakap ng mahigpit at mabilis ko namang tinugon.

"Hmm, namiss kita" -sabi niya, habang nakasiksik sa leeg ko...

"Sira ka talaga ang usapan natin bukas ka pa pupunta dito." -sabi ko.

"Hmm hindi ako makatulog, tsaka maraming beses na tayong nagtabi noh, parang hindi ako sanay na wala ka sa tabi ko." -sabi niya, marahan ko siyang tinulak at pinag dikit ang noo naming dalawa...

"Tss. Iba na ngayon malayo ang bahay mo samin, hindi katulad dati halos magkapit bahay lang tayo." -sabi ko, naamoy ko ang mabangong hininga niya...

"Alam ko naman yun, ano magagawa ko gustong gusto na kita makita." -sabi niya at hinalikan ako sa labi sandali.

"P-pano ka nakapunta dito? i mean, ginamit mo yung sasakyan mo? Kayzee, alam mo naman bawal ka pa mag drive diba? pano kung.....pano kung-----" -hindi ko natuloy yung sasabihin ko dahil bigla nalang siyang nagsalita.

"I know i know, wala na tayong magagawa nandito na ako oh, ayaw mo ba ako makasama? Tsaka ngayon pa ba tayo mag tatalo? Alam mo namang ayokong nag tatalo tayo diba?" -sabi niya sa akin, hindi naman kasi naiintindihan...Tsh.

"H-hindi naman sa ganon, nag aalala lang ako, pano kung mahuli ka? Wala ka pa namang lisensya, tapos pano kung hanapin ka ng parents mo?" -Tanong ko sa kanya.

"Parents ko? Hahanapin ako? Para ngang walang pakialam sakin 'yon. Palagi nila ako kino-compare kay kuya, and I hate that." -Biglang dumilim yung aura niya habang sinasabi niya ang mga salitang 'yon. Kaya kami nagkatuluyan dahil parehong pareho ang ugali naming dalawa, katulad niya, ayoko rin ng kino-compare ako sa iba...

"Shh, I know i know, don't worry I feel you.." -sabi ko sa kanya, bigla namang nawala ang madilim na aura niya, at napalitan ito ng ngiti..

"Kaya mahal na mahal kita, parehong pareho talaga tayo ng ugali." -sabi niya habang nakangiti.

"I love you too, halika na it's too late, tulog na tayo." -sabi ko, bigla namang nagliwanag ang mukha niya at ngumiti, hmm parang iba yung ngiti niya ah..

"Baliw ka, matutulog lang tayo okay? Akala ko ba pag kinasal na tayo?" -sabi ko sa kanya habang nakakunot ang noo ko, bigla naman siyang tumawa ng malakas..