The Worst Regret

Chapter 4

Chapter 4:

Miah's POV:

Ngingiti ngiti ako habang naglalakad habang pa sway sway yung dalawa kong kamay, papunta kasi ako ngayon sa bahay ni Yuri para hatiran siya ng breakfast.

Napahinto ako sa paglalakad ng may nakita ako isang lalaking naglalakad, parang familiar yung mukha niya, biglang sumingkit ang mata ko medyo malabo na rin kasi ang mata ko, nang makita ko ang mukha niya biglang nanlaki ang mata ko sa nakita ko...

"K-kayzee?" -Sabi ko, bigla naman siyang napatingin sa akin, biglang nanlaki ang mata niya pero agad din naman siyang nakabawi biglang nawala ang expression sa mukha niya.. hindi niya ako pinansin naglakad nalang ulit siya..

"W-wait lang!" -Hinawakan ko siya sa braso napalingon naman siya sakin at tinignan ako ng masama, bigla naman akong napabitaw sa braso niya at naglakad nalang ulit siya..

Tsk. napaka suplado naman niya, pero i find it exciting atleast magkakaroon na ng thrill ang buhay ko.. humanda ka sakin Mr.Michael Kayzee Galvez mwahahaha..

***

"Oh, Miah hija nandito ka pala, si Yuri ba ang hinahanap mo?" -Tanong ni manang sa akin.

"Ah, opo nandiyan po ba siya? dinalhan ko po kasi siya ng breakfast." -Ako.

"Oo nandito siya kaso mukhang tulog pa siya, saglit lang maupo ka muna diyan at gigisingin ko lang siya." -Sabi ni manang habang nakangiti, naupo muna ako sa sala nila at inilibot ko ang mga mata ko, ang laki talaga ng bahay nila... Maya maya bumaba na si Yuri, mukhang nakaligo na siya..

"Miah, Anong ginagawa mo dito?" -sabi niya poker face parin ang mukha niya.. hmp akala ko ba magbabago na siya?

"Poker face ka na naman, akala ko ba magbabago ka na?" -sabi ko at nagpout.

"Oh, i'm sorry hindi naman kasi ganon kadali magbago, mahirap baguhin ang mga nakasanayan mo na.." -Sabi niya..

"Sa bagay pero friend pilitin mo magbago, hindi naman pwede habang buhay ganyan ka na nuh.." -Sabi ko..

"Tsaka yung grades mo, taasan mo na rin, gusto mo tulungan kita?" -pagpapatuloy ko..

"No thanks." -sabi nya at biglang dumilim ang aura niya, oopss mukhang na offend ko yata siya..

"Hehe, joke lang friend, ngiti ka na please!?" -ako, hindi nalang niya pinansin ang sinabi ko.. tinignan niya lang ang dala kong paper bag..

"A-ahh para sa'yo nga pala 'to, dinalhan kita ng breakfast.." -Ako at inabot ko sa kanya ang paper bag na dala ko, bigla naman nagliwanag ang mukha niya at agad na kinuha ang paper bag sa akin, nakahinga naman ako ng maluwag, alam na alam ko na talaga kung ano ang mga gusto niya.. isa lang naman ang gusto niyan eh.. ang 'pagkain' mahilig kasi siyang kumain... secret lang natin 'to ah, hihi..

"Halika na, punta na tayo sa kusina para makain mo na yan." -Sabi ko habang nakangiti..

"No, sa kwarto ko tayo kakain, sabayan mo ako ha?" -Siya habang nakangiti, yiieee ngumingiti na siya.. yung totoong ngiti dati kasi kapag binibigyan ko siya ng pagkain ngumiti man siya peke naman :( atleast ngayon totoo na..

"Manang paki dalhan po kami ng dalawang pinggan at dalawang inumin narin po.." -sabi niya habang nakangiti ang gaan sa pakiramdam na ang taong naging parte na ng buhay mo eh, napapangiti mo, sana tuloy tuloy na ito..