Siyah🎶 Orkide 💭💭💭

💎7.BÖLÜMxBenim sana ihtiyacım var...💎

Mesajı okuduğum gibi sahile koşarak gelmiştim.

Banka oturmuştu,yanına gittim.

"Beni niye çağırdın Jae Bum?!" dedim sinirle.Ayağa kalktı ve beni kendine çekti.

"Ne yapmaya çalışıyorsun Jae Bum?!"dedim ve onu hızla ittirdim.

"Bitanem buradan gideceğiz."

"Ne saçmalıyorsun!?Ben hiçbir yere gelmiyorum."dedim sesim titremişti.Jae-Bum tehlikeliydi.

"Artık çok mutlu olacağız."

"Jae-Bum saçmalamayı kes!"sesim fazlasıyla sert çıkmıştı.

"Bu sefer benimle geleceksin Ji-Eun.İstemesen bile zorunlusun."

"Hayır,hiçbir yere gelmiyorum."kendimden emin bir şekilde söylemiştim.Gözlerime baktı ve sırıtmaya başladı.

"Elimde Kai ile olan bir görüntün var."

"Ne?"telefonunu cebinden çıkardı ve bana uzattı.Telefonu elinden aldım ve video'yu izlemeye başladım.

Video'da benim Kai'nin yanına çömelmiş o uyurken saçlarını okşadığım görüntü vardı.Video bittiğinde gözlerimin dolmasını umursamadan kafamı kaldırdım ve Jae-Bum'a baktım.Gülüyordu.

Elimde ki telefonu aldı.Elimin tersi ile gözyaşları mı sildim.

"Ne yapacaksın Jae-Bum?"sakın bir şekilde söylemiştim ama sesim kısık çıkmıştı.

"Eğer benim dediklerimi yapmazsan Krystal'e ve Chanyeol'a göstereceğim."

"S-sen bunu nasıl buldun!?"

"Kolay oldu.Zamanı gelince öğrenirsin.Şimdi eve git.Sakın Kai'ye veya başka birisine anlatma yoksa o kişiye zarar veririm.Sana ne zaman gideceğimizi söyleyeceğim."

Sözlerini söyledikten sonra arkasını döndü ve gitti.Başım dönmeye başlamıştı banka tutundum ve oturdum.

Bu tehdit çok fazla büyüktü.Daha önce ki tehditlerinden bir şekilde kurtulmuştum.Peki şimdi ne olacaktı?Chanyeol ile belki de barışacaktık.Ama görürse bu asla olmaz dı.Peki ya Krystal unnie?Gördüğünde beni affeder miydi?Peki ya Kai o kadar uzak dur dememe rağmen daha çok yakınlaşması bu olaylara sebep olacaktı.

Banka tutundum ve zorla kalktım.Evin önüne geldiğimde cebimden anahtarı çıkardım ve eve girdim.Salondan Jessica unnie hızla yanıma geldi ve sarıldı.

"Nereye gittin Ji-Eun?Gideceğini de söylemedin.Çok merak ettik."

"İyiyim unnie.Sorun yok.Eski arkadaşım buradaymış.Onun yanına gittim.Haber vermediğim için özür dilerim."dedim.Koltukta oturanlara baktım. Kai'de koltukta oturuyordu ama yüzüme bakmıyordu.

"Jessica unnie ben biraz dinleneceğim.Uyumak istiyorum."dedim bana tebessüm etti ve başını onaylarcasına salladı.

Arkamı döndüm ve yukarı çıkmak için merdivene tutundum.Karnıma bir çift el dolanmıştı.Beni kucakladı ve yukarı odama çıkardı.Odamın kapısını açtı ve beni yatağa oturttu ardından da kapıyı kilitledi.

Yüzüne baktığımda bunun Kai olduğunu gördüm.

"Ne yapı-"elleri ile ağzımı kapattı ve önümde çömeldi.Ellerini ağzımdan çekti ve gözlerini kaçırarak konuşmaya başladı.

"B-ben nasıl başlayacağımı bilmiyorum.Sana Krystal'i sevmediğimi söylemiştim hatırlıyorsun değil mi?"

"E-evet."

"B-ben unutamıyorum.Denedim olmuyor Ji-Eun.Y-yani seni gerçekten sevmiyormuşum."birden delicesine gülmeye başladım.

"Sana başında da söylemiştim.Zaten benim senle olan bir ilişkim yok?Sen benim unniemin sevgilisisin ve biz artık bir aileyiz o kadar."

"G-gerçekten mi?"

"Ne sandın!?Ağlayacağımı  ayağına kapanıp yalvaracağı mı falan mı!?Aramızda bir şey bile yok.Hayal dünyandan çıkman dileğiyle~

Yüzüne yapmacık bir gülümseme taktı ve ayağa kalkıp kapıyı hızlı çekti ve gitti.Kapıya yürüdüm ve kapıya sırtımı dayayarak yere oturdum(Medya.Aynısını yaptı.)

Ağlamaya başlamıştım.Ağzımdan zorluklarla bir kaç kelime çıktı

"Ondan bu kadar mı hoşlandın?Onun bu kadar iyi  olan yanı ne?"

"Sen beni nasılda böyle acılar içinde bırakabiliyorsun?"

İçimde bir kelime haykırıyordu.Ama ben bu kelimeyi söyleyecek cesaretim yoktu.Bunun yanlış olduğunu biliyordum.Bir anda ağzımdan kabullenemediğim o kelimeler döküldü;

"Lütfen gitme Kai!Benim sana ihtiyacım var..."

Gözlerim yavaş yavaş kararmaya başladığında kendimi boşluğa bıraktım.

Evet bu bölümde bitti.Sizi seviyorum~