And then I found you

Κεφάλαιο 20ο

(Megan's POV)

"Χρόνια Πολλά!" μου ψιθύρισε γλυκά

"Σ... Σε... Ευχαριστώ..." τραύλισα. Γαμώτο γιατί τραυλίζω τι με έπιασε πάλι!

Μεγκ τσιλ κούκλα μου! Έλεος δεν είναι ο μπαμπούλας! Το παιδί χρόνια πολλά σου πε! Μπακ του ριάλιτι πλιζ! Νάου!

Σκάσε φωνή στο κεφάλι μου! Που είχαμε μείνει; Αα ναι σωστά...

"Συγγνώμη αν σε τρόμαξα μικρή! Απλά ήθελα να σου κάνω έκπληξη!"

"Όχι δεν πειράζει καλά είμαι..." χαμογέλασα

"Δεν είσαι! Κάτι έχεις εσύ σήμερα! Γιατί τα μάτια σου δεν λάμπουν όπως τις άλλες φορές;"

"Χαχαχα μια χαρά είμαι παιδί μου τι εννοείς;" προσπάθησα να πω αλλά ένας κόμπος ανέβηκε στο λαιμό μου

" Μέγκαν έλα μαζί μου για λίγο σε παρακαλώ " μου είπε πιάνοντας μου το χέρι απαλά

" Μα... Έχω καλεσμένους να προσέξω!"

" Δεν είναι μωρά και δεν θέλουν ντάντεμα! Έλα μαζί μου τώρα! " μου χαμογέλασε και εμφανίστηκε το κατάλευκο χαμόγελό του. Ήταν πάντα τόσο ωραίο; Πως δεν το είχα προσέξει;"

Αναστέναξα βαθιά και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. Εκείνος με τράβηξε τρέχοντας και κόντεψα να παρασύρω στο περασμά μου όλο το πάγκο με τα ποτά και τον μπάρμαν σαν μπόνους.

" Περίμενε παιδί μου! Που με πας τέλος πάντων; "

" Απλά έλα! " με τράβηξε και λίγα μέτρα μετά μου έκλεισε τα μάτια.

"Λοιπόν. Μεγκ θέλω να μην ανοίξεις τα μάτια σου μέχρι να σου πω εντάξει;"

"Εμ ξέρεις μην το πάρεις προσωπικά αλλά δεν σε εμπιστεύομαι!" του είπα γελώντας

" Δεν πειράζει καλέ! Με εμπιστεύομαι εγώ μην φοβάσαι!"

"Δεν βγάζω άκρη μαζί σου" του απάντησα

"Αυτός δεν είναι ο σκοπός; " μου ψιθύρισε στο αυτί στέλνοντας ρίγη σε όλο μου το σώμα.

" Λοιπόν με το τρία ανοίγεις τα μάτια σου " μου είπε αγκαλιάζοντας με από τη μέση και μετατοπίζοντας με λίγα βήματα μπροστά.

" Ένα... "

" Δύο... "

"Μην κλέβεις!" μου φώναξε

" Τρία " είπε

Άνοιξα τα μάτια μου και βρέθηκα μπροστά σε ένα υπέροχο θέαμα. Βρισκόμουν σε ένα μπαλκόνι το οποίο είχε θέα ολόκληρη την Αθήνα. Εντάξει θα μου πείτε και το δωμάτιό σου θέα την Αθήνα δεν έχει; Δεν είναι το ίδιο οκει; Είναι αλλιώς να τη βλέπεις λίγες ώρες πριν το ξημέρωμα! Και επίσης δεν είχα κάτσει ποτέ να παρατηρήσω τη θέα από το δωμάτιό μου.