And then I found you

Κεφάλαιο 31ο

Μαντέψτε ποια μόλις τελείωσε με το διαγώνισμα που έγραψε και τώρα κάθεται μόνη της στο παγκάκι σαν την άδικη κατάρα περιμένοντας να έρθουν να την μαζέψουν; Σωστά THIIIIS GIIIIRLLLL 😁

Οπότε μια και βαριέμαι είπα να σας επιβραβεύσω μια και ήσασταν καλά μωράκια στα προηγούμενα παααρτ 😚😚😚😚😚

(Megan's POV)

"Δεν το έχω ξεχάσει ακόμα ξέρεις" μου είπε καθώς περπατούσαμε προς την καφετέρια και είχε περάσει το χέρι του από τον ώμο μου.

"Τι εννοείς;" τον ρώτησα και χώθηκα πιο πολύ στην αγκαλιά του.

"Μέγκαν για αυτό που έγινε πριν λέω..." είπε και καθίσαμε σε ένα τραπέζι.

" Παιδιά τι να φέρω;" ρώτησε ένας νεαρός σερβιτόρος καρφώνοντας με το βλέμμα του.

"Ένα καπουτσίνο και ένα λάτε φίλε " είπε ο Λουκ.

"Λοιπόν μιλά..."

"Ρε Λουκ κατάλαβε με! Δεν είμαι έτοιμη να μιλήσω για αυτό το θέμα... Είναι ευαίσθητο ζήτημα" του είπα και ετοιμαζόμουν να βουρκώσω

" Μωρό μου... Συγγνώμη!" μου είπε πιάνοντας τα χέρια μου

" Άκου... Δεν θέλω να μου μιλήσεις εσύ... Θα το κάνω εγώ! Βασικά θέλω να σου πω μια ιστορία "

" Δηλαδή...;"

"Η μητέρα μου... Αντιμετώπιζε θέματα με τη διατροφή της ξέρεις... Ήταν γενικά πολλή γλυκιά αλλά είχε και κάποια θέματα... Όταν ήμουν μικρός την έβλεπα να τρώει ελάχιστα και να γυμνάζεται πολύ... Όταν έτρωγε δηλαδή αφού ενώ μαγείρευε υπέροχα δεν έτρωγε σχεδόν ποτέ... Πολλές φορές έτρωγε τεράστιες ποσότητες και μετά καθόταν και έκλαιγε... Ύστερα κλειδωνόταν στο μπάνιο για αρκετές ώρες. Όταν έβγαινε ήταν ανακουφισμένη. Είχε ένα βλέμμα ηρεμίας... Άργησα να το καταλάβω αλλά έκανε εμετούς εκεί πέρα. Για την ακρίβεια προκαλούσε εμετούς στον εαυτό της προκειμένου να μην παίρνει τις θερμίδες από το φαγητό "