Is Liefde Altijd Bereikbaar? // Voltooid

I

Als ik opkijk zie ik dat mijn telefoon nog naast me ligt, ik grijp hem vast en kijk erop. Ik heb een berichtje van Mara mijn beste vriendin.
Ga je ook mee op kamp?? <3
Staat er, ik antwoord nog niet, want ik weet nog niet of ik wil. Ik leg mijn telefoon weer weg en.kleed me aan.

Als ik beneden kom hebben we een brief, het formulier om in te vullen of je mee op kamp gaat. Mijn moeder vind dat ik moet gaan. Ik heb alleen geen zin, maar ik besef dat ik toch moet gaan voor mijn vriendinnen. Ik stem toe dat mama het formulier invult.

Ik kijk op mijn telefoon en Mara heeft vraagtekens gestuurd, ik antwoord.
Natuurlijk!
En leg mijn telefoon weer weg, en zet de tv aan. Aangezien we al bijna op kamp gaan bedenk ik vast wat ik mee moet nemen. Mama roept van beneden dat ze het formulier is inleveren. Dan besef ik me dat ik echt mee moet en ik niet meer terug kan.

Mijn telefoon trilt in het teken dat ik een berichtje van Lars heb mijn vriendje, die ik zo ga missen als ik op kamp ga.
Kan ik vanmiddag even langskomen om te praten?
Ik schrik een beetje, maar bedenk me dat het gewoon mijn vriendje is. En antwoord snel,
Ja, om 2 uur hier?
Ik kijk op de klok, nog een half uur om me op te maken en mijn haar te doen. Snel begin ik,

Dan hoor ik de bel gaan ik ren naar beneden en Lars staat voor de deur, haaii zeggen we tegen elkaar. We gaan buiten zitten want het is mooi weer. 'Nou wat wilde je zeggen?' Vraag ik dan maar. 'Uhmm ja het zit zo, ik merk steeds meer dat we niet vaak meer afspreken en we niet meer goed bij elkaar passen, ik vind je ook steeds minder leuk... ik maak het uit schatje, sorry' vertelt hij en ik schrik er enorm van, ik begin te huilen. Ik voel dat zijn vertrouwde armen om me heen slaan. Ik denk na, je bent mijn ex, maar het voelt vertrouwd. Dan buigt hij zich weer terug en excuseert zich dat hij dat niet moest doen. 'Is niet erg' antwoord ik. Hij loopt weg. 'Wacht!' Roep ik, hij draait zich om.