Is Liefde Altijd Bereikbaar? // Voltooid

XXVII

Iedereen moet lachen, 'nou dit is Thijs, en ik hou van hem.' Zeg ik lachend. 'Die kennen we wel.' Zegt de moeder van Job en Job kijkt haar beschamend aan. Thijs en ik lachen.
Dan gaat de familie naar huis, Job kwam met het idee om met z'n vieren in de tent te gaan slapen, ik vond het goed en we zetten de tent op.
'Ooh ja sorry dat ik je telefoon donderdag had gepakt, ik moest Jobs nummer naar mezelf sturen.' Zegt Mara lachend. 'Alles voor een goed doel.' Zeg ik.
Als we een spel aan het spelen zijn hoor ik van buiten allemaal enge geluiden, ik kan daar niet goed tegen en kruip dicht tegen Thijs aan. Die omarmt me, de tent word open gemaakt en kruip dichter tegen Thijs aan. We moeten naar buiten lopen zegt een bekende stem, we lopen naar buiten. Daar staat de hele groep allemaal bij elkaar. 'Jullie hadden toch ruzie?' Vraag ik. 'Precies hadden,' 'ja hadden dat was mijn idee.' 'Ik zal je zo weer toevoegen in de groep.' Ik moet lachen en ben super blij, we zetten harde muziek op en dansen heel veel. Papa komt naar buiten, 'een leuke verjaardag?' Vraagt hij. 'Jaa, wist jij hiervan?' Vraag ik. 'Van vanmiddag niet dit natuurlijk wel.' Zegt hij lachend. Ik geef hem een por in zijn zij en ik loop naar Lis toe om te kletsen. Een paar jongens zijn met papa aan het praten, dan met Thijs en Job. Dan gaat de poort open, iemand komt eraan lopen. In de verte zie ik het niet, maar hoe dichtetbij ze komt zie ik dat het Meral ik. Ik ren erop af en geef haar een dikke knuffel. 'Waar kom jij vandaan?' Vraag ik. 'De andere kant van Nederland.' Zegt ze. 'Waarom hoorde ik niks van je?' Vraag ik. 'Ja dat... sorry voor alles dat ik niks liet horen, ik moest vrienden maken wat totaal niet lukte ik miste jou.' Ik moest mijn telefoon inleveren, zodat ik vrienden zou maken. Ik mocht alleen contact door af te spreken en te bellen met de huistelefoon. Daar stond jij niet in en ik wist je nummer niet. Sorry, het spijt me echt erg.' Zegt ze verdrietig. 'Meiss daar kun jij toch niks aan doen, kom hier.' Zeg ik en troost haar, ze slaapt mee in de tent. Als iedereen weg is en de troep nog in de tuin ligt. Gaan we in de tent liggen. 'Hoe noem je zo'n dag?' Vraag ik me hard op af. 'Verjaardag?' Zegt Job lachend. We moeten allemaal lachen. 'Geluksdag!' Zeg ik, Job en Mara jullie hebben het van Thijs geregeld en jullie zelf is echt een top setje, Meral jij maakte het echt compleet. Meral lacht verlegen. 'Eehh niet zo verlegen.' Zegt Job lachend en geeft haar een duwtje. Ze lacht, 'zo ben ik.' Zegt ze. 'Nee jij bent leuk!' Zeg ik. We gaan slapen ik lig samen met Thijs op een tweepersoons luchtbed en fluister naar hem: 'Liefde is dus altijd bereikbaar.'