XIV

62 2 0
                                    

Ik lees het berichtje 3x door, wat zegt mijn vriendin dat? Als ik alles in mijn hoofd op een rijtje zet, echt alles. Besluit ik dat vriendschap het belangrijkst is. Ik bel Mara om af te spreken in het park. 'Mam ik ben in het park!' Roep ik en wil de deur uitlopen, maar mama zegt nog wat. 'Heb je geen toetsen komende week?' Vraagt ze. 'Nee' antwoord ik en pak mijn fiets. Als ik aankom is Mara er al. 'Mara ik wil je alles uitleggen, en alles vertellen.' Zeg ik. 'Begin maar' zegt ze. 'Onze band was vroeger zo goed, op de bassischool de eerste klas en tot een paar weken terug. Het ging uit met Lars en jij was er meteen voor mij. Lis ging met Lars, je zei niks maar ik weet zeker dat je er voor me was ik voelde het. In de supermarkt nam je het voor me op, tegen iedereen. Ze werden allemaal tegen jou en je had alleen Jasmijn nog. We gingen samen op kamp, we hadden er superveel zin in. Ik ontmoette Thijs en we voelde de klik meteen. Maar het is jou neef dat maakt het moeilijk. Steeds komen we elkaar tegen, ik merk dat hij me mist. En ik hem stiekem ook wel. Na het kamp was Jasmijn er voor jou en Thijs was er voor mij en ik voor hem.Ik ging naar een andere klas ik zat er helemaal doorheen. Ik werd vriendinnen met Meral die nu ook is verhuist. Nu heb ik helemaal niks meer, na dit allemaal merk ik dat jij het allerbelangrijkste bent.' We krijgen allebei tranen in onze ogen. En geven elkaar een dikke knuffel. 'Ik miste je al die tijd al.' Zegt ze. 'Ik wil gewoon niet dat je met mijn neef gaat, maar dat zie jij nu ook in.' Zegt Mara en ik glimlach. Maar ik denk ik zie dat niet in ik wil jou én Thijs. Niet of jou of Thijs. Maar dat zeg ik maar niet. 'Mara je snapt dat de gevoelens niet opeens weg zijn, en dat is bij mij én Thijs.' Zeg ik. 'Ik denk het.' Zegt ze. 'Je gaat het merken, als jij iemand ontmoet die je leuk vind.' Zeg ik lachend. Ze moet lachen. 'Ik moet gaan, ik heb volgende week echt veel toetsen.' Zegt Mara. 'Ik heb ook veel toetsen, maar ik sta toch al niet goed.' Zeg ik, 'probeer gewoon goed te leren.' Zegt ze. We nemen met een fijn gevoel afscheid en fietsen naar huis. Dit betekend wel dat ik nooit meer iets met Thijs kan krijgen. Of juist wel, dat ze het ooit gaat begrijpen. Ze moet zelf gewoon verliefd worden, dan weet ze hoe moeilijk het is. Met dat gevoel fiets ik verder naar huis. 'Mam ik ga leren.' Zeg ik haar en loop naar boven. 'Je had toch geen toetsen?' Vraagt ze. Ik loop door naar boven pak mijn boeken. Ik vraag me af hoe ik dit in mijn hoofd krijg. Ik kijk naar mijn punten.
Nederlands: 3,7
Engels: 4,5
Geschiedenis: 2,5
Duits: 6
Natuurkunde: 3,9
Beeldende vorming: 6,9
En dat is langer niet alles, als ik een niveau lager ga moet ik van deze school af. Dat wil ik niet, ik moet het ophalen en begin met leren.

Is Liefde Altijd Bereikbaar? // VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu