Is Liefde Altijd Bereikbaar? // Voltooid

XIX

Ik neem op,
Ik: uhmm hoi
Jongen: je appje je hebt echt gelijk
Ik: oke doe er iets aan
Jongen: wow niet zo boos, dan hebben we die band niet meer
Ik: haha zorg maar dat jullie jongens weer vrienden worden
Ik hang op, geen zin in onzin gesprekken. Ookal werd ik eerst elke dag zo gebeld. Ik denk weer na of ik Thijs moet appen. Eerst zou ik dat gewoon doen en niet aan de gevolgen denken, maar nu gaat het echt om mijn vriendschap met Mara. Ik leg mijn telefoon weg en loop naar beneden. Ik pak mijn laptop en loop weer naar boven, als ik me normaal verveelde belde ik Mara om af te spreken, en dan praatte we uren over jongens. Nu wordt dat lastig, alles is verandert. Eerst toen ik met Lars kreeg, ik was elke dag vrolijker. Maar ik was elke dag al vrolijk. Toen het uitging met Lars en ik op kamp ging en Thijs ontmoette, belandde ik in een hel. Niemand mocht me, ja behalve Thijs. Maar ik wilde Mara terug. Nou dat is gelukt, nu ons groepje nog. 'Telefoon voor jou!' Roept mama van beneden. Ik pak de telefoon, 'hey.' Zeg ik. 'Haii met Mara.' Zegt Mara, 'kan je vandaag logeren?' Vraagt ze. Ik kan geen nee zeggen dus ik zeg maar ja. We gaan naar Mara toe. Na het eten pak ik de fiets en fiets ik naar Mara toe. We kletsen heel wat af, en kijken een film. Als we in bed liggen wil ik haar iets belangrijks vertellen. 'Mara, ik wil je iets zeggen en je zegt het tegen niemand. En niet meteen boos worden. Ja?' Vraag ik. 'Oke' zegt Mara verbaasd. 'Ik weet dat je het niet wil, maar Thijs blijft een leuke jongen. Mijn gevoelens kunnen niet opeens weg zijn. Ik weet dat hij mij ook leuk vind, maar ik wil niks met hem. Maar dit moest je even weten.' Zeg ik afwachtend. 'Gevoelens kunnen inderdaad niet meteen verdwijnen.' Zegt ze. Kort daarna vallen we allebei in slaap.

Om half 1 komen we uit bed en gaan we eten. Na het eten fiets ik naar huis. Thuis is mijn moeder heel blij, ik heb geen idee waarom maar oke. 'Ik zie net je punten van afgelopen week, ik ben trots op je!' Zegt ze vrolijk. Ik kijk naar mijn punten ik ben er wel blij mee. 'Maar mam ik moet waarschijnlijk wel naar vakantieschool.' Zeg ik niet zo blij. 'Ja maar als je punten slechter waren mocht je daar niet eens heen.' Zegt ze. Ze heeft gelijk en ik snap haar blijheid. Ik wil naar boven lopen, 'je hoeft niet steeds naar je kamer te lopen en.daar te zitten hoor.' Zegt ze. 'Als je niet thuis werkte had je dat toch niet door, dus doe niet moeilijk.' Zeg ik en loop door naar boven. Mijn moeder werkt thuis het is gezellig maar soms ook vervelend. De dag gaat snel voorbij, want ik begin maar met een nieuwe serie volgen. Vanavond zijn papa en mama op feest en ben ik alleen thuis. Het is chil, maar ook eng ik hoor allemaal geluiden....