BAD but GOOD (BGMBB BOOK ll)

Chapter 20

Vanellope's POV

"Asan nga pala si Baste, Maez?" Tanong ko sa kanya habang nakatingin sa Haechi nya. Napatingin naman sya sakin

"Kinausap lang ang doctor ni Khabie at sakin. Miss mo na sya agad?" Ngumuti sya ng mapang asar kaya napatawa ako ng mahina. Okay na nga siguro sya base sa pang aasar nya sakin

"Like I would"

"Deny ka pa eh"

Loko talagang bata to hahah

"By the way Maez, you seem not mad anymore. Okay na kayo ni Khabie?" Ngumingiti na kasi sya na parang walang nangyari kahapon

"Nagtatampo parin pero i'm okay. Sanay na ako sa pang aasar nya. I'm just shocked how he went overboard of that tease. Pero okay na. Hindi na sira Haechi ko. Mukha ngang hindi napunit eh. Maraming salamat talaga, Van" napangiti ako sa sinabi nya. He maybe young but he knows how to get over and let it passed

"Not a problem at all"

"Tsaka.. wala naman akong mararating kung paiiralin ko galit ko. He may be an asshole, but I still consider him as an older brother like those bunch of jerks. The 5 of them stood up as an older brother for me, like a real one. Sila yung pamilya ko kaya bakit ko paiiralin ang galit ko na makakasira ng samahan namin?"

"I'm sure your older brother is proud of having a kind and understanding little brother like you"

Ngumiti lang sya habang nakatingin sa Haechi

"Wala ka bang kapatid, Maez?"

"Meron. Babae. Actually she's my twin"

Napataas ang dalawang kilay ko sa gulat dahil sa sinabi nya

"You have a twin???"

Tumango sya

"I'm sure sobrang close nyo kagaya nung nakatatandang kapatid mo"

Ngumiti sya ng mapait

"Kung gaano kami ka close ni kuya, sya naman ang ikinababaliktad namin ng kakambal ko"

Naging malungkot yung mata nya

"Maxer was the only person who considered me as a part of the family. Mom and Dad have never once treated me like their son. And my twin sister never considered me as her brother. We don't get along. We always argue at fight over nonsense things ng dahil in sa kanya"

Tumingin sya sakin

"Mas lumala pa yung trato nila sakin nung namatay si kuya. Pag nasa bahay ako, parang hindi ako nag eexist sa mata nila. Swerte nalang kung kinakausap nila ako. Yung pagkakausap pa nila sakin palaging pangsisisi sa pagkamatay ni kuya. Totoo naman kasi. Kung hindi lang ako nagupumilit na lumabas ng bahay nun, andito pa sana sya ngayon" may namumuo ng luha sa mata nya kaya yumuko sya at tumingin ulit sa Haechi nya

"Wag kang magsalita ng ganyan, Maez. Wag mong sisihin ang sarili mo. Hindi mo naman sinasadya yun at hindi mo naman ginusto yun"

"Sana ganyan din pag iisip nila. Na.. hindi ko ginusto na mangyari yun. Bakit ko naman gugustuhin na mangyari yun sa kaisa-isang tao na pinaparamdam sakin na may tumatayong magulang at kapatid sakin? Pero hindi eh.. *sniff*" Nagsimula na syang umiyak. Tumutulo na yung luha nya. Alam ko kung anong nararamdaman nya ngayon.

"Sana hindi nalang si kuya yung nawala, ak---" hindi natuloy yung sinabi nya ng dahil sa suntok ni Thaeyo sa kanya

"Thaeyo!!" Sita ko sa kanya

"Wag na wag kang magsalita ng ganyan!!" Galit na sigaw ni Thaeyo kay Maez

Hinila sya ni Nathan palayo pero tinulak lang nya si Nathan