BAD but GOOD (BGMBB BOOK ll)

Chapter 40

Ten's POV

"Kuya! Sabihin mo muna sakin kung san ka pupunta" nanggagalaiting sabi ni ate habang nanginginig ang boses ang narinig ko kaya umakyat ako papuntang kwarto ni Kuya Vanther

Naabutan ko si Kuya na nag iimpake ng lahat ng damit nya. Ano ba ang ginagawa nya?

Kinuha ni ate ang mga damit sa maleta nya at tinangkang ibalik ito sa walk-in closet ni Kuya pero pinigilan nya ito at kinuha ang mga damit nya at binalik rin ito sa maleta nya

"Kuya!! Ano ba!!" Sigaw ni ate sa kanya pero hindi nya ito pinansin at patuloy lang ito sa paglalagag ng mga gamit nya

"Ano na namang eksena to ha!? Ano?? Aalis ka na naman ba at iiwan mo ko?"

Binagsak ni kuya ang damit nya sa maleta nya at hinarap si ate

"Oo! Aalis ako! Bakit? Mapipigilan mo ko?" May halong galit nyang sabi

Ate was taken aback. Kahit ako, aalis sya?

Kakauwi lang nya pero aalis na naman sya?

"Who told you to do this.." Nanginginig na tanong ni ate

"Wala! Ano bang sinasabi mo? I just realized that I shouldn't be here in the first place." Sagot ni kuya habang kumukuha parin ng gamit

"I just realized that I should not have threw my 7 years of being in a relationship and my almost wife to a mere younger sister who I left in the past. Nakuha kong maging okay sa loob ng 10 years na wala ka. Naging okay ako and that's thanks to her. Kaya ako bumalik dito kasi dahil sa konsensya pero seeing how fine you are, just like what you said.. Hindi na sana ako bumalik.."

"I put alot of thoughts when you and me first talked after 10 years and all I can say.. Ang laki ng pagkakamali ko for choosing you over her. Ikaw lang naman ang iniisip ni Daddy at hindi ako. I've been managing the company and businesses he left but almost of it, sayo nakapangalan. Alam mo kung ano yung akin? Villa's. I worked hard on those businesses that I shouldn't kasi wala akong mapapala. Sweats, blood and all-nighters.. Wow.. What a waste!" He said it in full of anger and sarcasm

"I-i don't care about those, Kuya! Sayo na lahat yun. Hindi ko naman kailangan yun eh!" Protesta ni ate

"Ah talaga? Easy for you to say. That was his will, Vanellope. His last and final will at hindi mo yun mababago. Bakit? Sya mismo nagsabi at nakasulat dun."

"Kuya.. Ayoko.. Wala akong alam dun. I don't want to hold any business! Sayo na lahat yun. Ang importante wag kang umalis.. Please" nagmamakaawa nyang sabi

"At least I'll get to say goodbye to yoy unlike before. Kahit nasaktan man kita ngayon sa mga pinagsasabi ko, at least diba hindi tulad ng dati na paggising mo wala na ako sa tabi mo." Inayos nya ang mga gamit nya lumabas ng kwarto at bumaba

Habang si ate nakasunod sa kanya palabas na nagmamakaawa

Alam ba nya ang ginagawa nya??

Sinundan ko sila. Hindi ko maatim na makita si ate na nagmamakaawa.

"Kuya naman! Please! Yun lang ba ang ikinagagalit mo? Makipagbalikan ka sa kanya kuya pero please! I'm begging you.." Kahit nasa likod nya lang ako, alam kong umiiyak na sya. She was holding his Vanther's hands while stopping him to leave

"Wag mo kong iwan.." She burst in crying

Hinarap sya ni Vanther at diri itong tiningnan.

"Akala mo ba na ganun lang kadali na sabihin na yun lang ang ikinagagalit ko? Yun lang?? YUN LANG??" Kinuha nya ang kamay ni ate at padabog itong binagsak