BAD but GOOD (BGMBB BOOK ll)

Chapter 41

Vanellope's POV

"Oo! Aalis ako! Bakit? Mapipigilan mo ko?"

"Wala! Ano bang sinasabi mo? I just realized that I shouldn't be here in the first place."

"I just realized that I should not have threw my 7 years of being in a relationship and my almost wife to a mere younger sister who I left in the past. Nakuha kong maging okay sa loob ng 10 years na wala ka. Naging okay ako and that's thanks to her. Kaya ako bumalik dito kasi dahil sa konsensya pero seeing how fine you are, just like what you said.. Hindi na sana ako bumalik.."

"I put alot of thoughts when you and me first talked after 10 years and all I can say.. Ang laki ng pagkakamali ko for choosing you over her. Ikaw lang naman ang iniisip ni Daddy at hindi ako. I've been managing the company and businesses he left but almost of it, sayo nakapangalan. Alam mo kung ano yung akin? Villa's. I worked hard on those businesses that I shouldn't kasi wala akong mapapala. Sweats, blood and all-nighters.. Wow.. What a waste!"

"At least I'll get to say goodbye to you unlike before. Kahit nasaktan man kita ngayon sa mga pinagsasabi ko, at least diba hindi tulad ng dati na paggising mo wala na ako sa tabi mo."

"Let's cut ties here. Stop calling me 'kuya' because from now on, wala na akong kapatid. Kalimutan mo ako, magalit ka sakin, kamuhian mo ko, curse me to death until you're going to be fine and well, Vanellope. Gawin mo lahat para makalimutan ako"

Nage-echo lahat ng sinabi ni Kuya sakn. Para akong nakaheadset at yun ang palaging nagp-play.

Bakit? Bakit iniwan na naman nya ako? Para dun lang sa last will ni Daddy? Sabi ko naman sa kanya na wala akong balak hawakan yun.

Parang namanhid ang katawan ko sa nangyayari. Akala ko ba okay na? Bakit iniwan na naman nya ako ng dahil lang sa mana?

Hindi ko magawang ihinto ang pagtulo ng luha ko. Mas masakit kumpara sa dati na iniwan nya ako. Mas masakit makita na iniwan nya ako kesa nung iniwan nya ako na mahimbing na natutulog. Seeing him putting my hands down to leave was just so heart-rending. I'm too weak to stand up, even move a bit.

"Ell?"

Naramdaman ko isang mahigpit na yakap mula sa likod ko.

"Ang laki ng pagkakamali ko for choosing you over her."

Shermaynnie.

Muling tumulo ang luha ko nung maalala ko kung sino ang yumakap sakin. Kapatid ng pinili ni kuya kesa sa kadugo nya.

"Are you crying?"

"Leave me alone" yan nalang ang nasambit ko

"Ell wait. Why are you crying?" Pinilit nya akong iharap kahit na ayaw ko. Kaya ako na ang kusang humarap sa kanya at tinulak sya paalis