How To Live With The Badboy

Deel 17

POV Fleur

Tranen van geluk rollen over m'n kaken wanneer ik daar nog altijd bevroren sta met m'n hand voor m'n mond.

Ongeloof, geluk en blijheid gaan door me heen als ik de 2 héél bekende personen 10 meter verder zie lopen.

Pas nu merken ze me op en ze beginnen naar me toe te lopen, wat niet zo gemakkelijk gaat omdat ze elk een grote trollie naast hun hebben.

Om hun uit hun leiden te verlossen, kom ik zelf in beweging om naar hun toe te lopen. Ik heb nu eenmaal geen bagage mee.

Wanneer ik bijna bij hun val ik bijna over m'n eigen voeten dankzij m'n lompigheid, waardoor ik bijna practisch in hun armen val.

"Omg. Omg. Ik kan het nog altijd niet geloven! Jullie zijn hier!" Zeg ik terwijl ik mezelf herstel en hun bijna dood knuffel.

Jup. Jana en Jade, m'n 2 allerbeste vriendinnen zijn hier dus werklijk. In Amerika!

Ze knuffelen me even hard terug en waarschijnlijk zijn ze ook aan het janken.

"Ik heb jullie zo hard gemist." Fluister ik.

"Wij jou ook!" Zeg Jade terug.

"M'n zusjes." Lach ik.

We kennen elkaar al zo lang, we hebben al zo'n goeie band en we hebben al zoveel samen meegemaakt dat ik ze al beschouw als m'n zusjes.

Geen woorden kunnen beschrijven hoe belangrijk ze voor me zijn. Ik hou gewoon zoveel van ze.

We komen los uit de knuffel en ik zie dat ze inderdaad ook aan het wenen zijn.

"So, dit is de verassing!" Lacht Jana.

"Moh serieus? Nog niet ondervonden. Bedankt om te zeggen!" Zeg ik sarcastisch terwijl ik de tranen om m'n wang wegveeg met m'n mouw.

Ik draai me om naar Justin die niet veel verder staat.

Ik loop naar hem toe en knuffel hem direct.

Hij lijkt verast van m'n actie maar neemt de knuffel toch aan.

"Dankje." Fluister ik.

Ik heb m'n 'zusjes' op dit moment echt nodig! Met het hele Marie gedoe en dan die fucking herinneringen die telkens terug komen in m'n dromen.

"Bedankt mij niet! Ik kreeg gewoon telefoon van hun. God wie weet hoe ze m'n nummer hebben gevonden. Ze zeiden dat ik je gewoon geblinddoekt naar hier moest laten komen. En ze hebben me ook gewaarschuwd dat je zo'n soort verassingen haat." Lach hij terwijl hij de knuffel verbreekt.

Ik geef hem nog eens een dankbare glimlach en loop dan terug naar Jade en Jana.

Ze kijken me met grote ogen aan omdat ik daarjuist Justin heb geknuffeld.

"Zijn jullie-" Begint Jade verbaasd maar ik leg m'n hand op haar mond om haar te laten stoppen.

"Er is niets tussen ons. Ik moest gewoon dankje gaan zeggen en hij toen jullie telefoongesprek verteld." Lach ik. "By the way, hoe komen jullie aan z'n nummer??" Vraag ik verbaasd.

"De dag van vandaag vind je alles op het internet." Lacht Jana. Ze grijnzen alle 2 breed en denk dat ik hun moet gaan geloven.

"Euhm oké?" Zeg ik traag. "Ander onderwerp!" Begin ik terwijl ik tussen hun ga staan en m'n armen over hun schouders gooi om naar Justin te wandelen om zo naar de auto te gaan.
"Hoe gaat het?? En met Twincy, Luna en Alizée?? Het is zo lang geleden dat ik ze heb gezien!"

Twincy, Luna en Alizée zijn ook een van m'n beste vriendinnen van in België. We zaten allemaal samen in dezelfde klas.

"Met ons gaat het goed! En met de rest ook. Ze missen je ook zo hard en ze zeiden dat we eens moeten skypen met hun!" Lacht Jana wanneer we buiten de onthaalzaal wandelen.

"Eeen..." begint Jade als ze een handgebaar maakt waarmee ze wilt duidelijk wilt maken dat Jana moet verder gaan met haar uitleg.

"Ow. En ze hebben een cadeautje voor je." Lacht ze.

Ze doet haar tas open en haalt er een grote, bruine envlope uit.

"Doe die maar thuis open. Je hebt al genoeg geweent op de luchthaven." Zegt ze en ik kijk haar vragend aan.
"Je zal wel zien." Grijst ze als ze m'n verbaasd gezicht ziet.

Ik kijk haar nog eens raar aan voordat ik weer begin te lachen.

"Omg, ik ben echt zo blij om jullie terug te hebben!" Roep ik blij terwijl ik onze hoofden naar elkaar toetrekt.

"Ik ben blij dat hier ben!" Roept Jade. "Nu heb ik eindelijk een reden om hier eindelijk naar toe te komen!" Juicht ze.

Ze is altijd al fan geweest van Amerika en ze droomde ervan om naar hier te komen.

"Gebruik je mij?" Vraag ik nep-gekwetst.

"Oh ja tuurlijk!" Lacht ze sarcastisch en ik trek een wenkbrauw omhoog.
"Nee grapje! Het was al zolang geleden, we mistten je echt verschrikkelijk en bij ons is het vakantie dus we dachten: waarom gaan we onze Fleur in nood niet redden?"

"Onze Fleur in nood?" Zeg ik haar na om duidelijk te maken dat het raar klinkt.

"Jup." Lacht ze.

"In nood?" Vraag ik weer.

"Ja? Je bent toch niet echt in nood he?" Vraagt ze voor de zekerheid.

"Euhm..." zeg ik zenuwachtig.

Ze kijken me alle 2 verbaasd aan.

"Ik leg het later wel uit. Ik ben gewoon blij dat jullie er zijn." Zeg ik en ik probeer te glimlachen maar ik denk dat dat er zwakjes uitziet.

"Koffers in de achterbak ladies." Roept Justin achter zich terwijl hij de auto opent en de koffer open doet.

Jade en Jana steken hun grote valiezen in de auto en gaan op de achterbank zitten.
Ik ga vanvoor naast Justin zitten en schenk hem een brede glimlach die ik ook terug krijg.

Ik draai me nu om naar m'n vriendinnen en begin ermee te babbelen.

"Waar slapen jullie eigenlijk?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Wel euhm..." begint Jade.

"We dachten eigenlijk om bij jou te slapen, want onze tickets waren al redelijk duur enzo." Vertelt Jana verder. Ze zien er alle 2 beschaamd uit om het te vragen.

"Natuurlijk mogen jullie bij ons slapen! Ik bedoel, jullie zijn van fucking België gekomen voor mij dus ik vind dat jullie bij mij moeten slapen." Zeg ik vastbesloten en ik kijk naar Justin die er wat scheef bij zit.

"Pleaseee!!" Smeek ik als ik zie dat hij het niet ziet zitten.

Hij zucht en kijk van de weg naar mij die met een pruillip zit te smeken.

Hij rolt met z'n en zegt dan: "Goed dan."

M'n gezicht is waarschijnlijk helemaal aan het oplichten terwijl hij z'n zin zegt.

"Omg omg dankuuu!!" Roep ik terwijl ik z'n arm knuffel.

Hij kijkt me eerst raar aan maar begint dan te lachen.

"Je bent cute als je gelukkig bent." Zegt hij als ik z'n arm terug loslaat.

Ik verschiet van de zin waarna ik de warmte naar m'n gezicht voel stijgen.

Ik ga ongemakkelijk maar toch glimlachend terug zitten en kijk in de spiegel waar ik Jade en Jana eerst verbaasd naar elkaar zie kijken, maar dan moeten ze alle 2 hun lach proberen in te houden als ze me zien kijken.

Van de spiegel, kijk ik naar Justin die z'n hoofd schud met een lachke op z'n gezicht.

Hij heeft ze waarschijnlijk ook zien doen.

Na een halfuurtje rijden en babbelen komen we terug aan op school en gaat we naar onze kamer.

Terwijl ik alles aan het tonen was aan Jade en Jana, zowel in als uit onze kamer, pompte Justin een luchtmatras op en maakte de zetel op om in te slapen.

Ik heb al verschillende complimenten gekregen van Jade en Jana dat hij zo cute is en er echt geen badboy uitziet.

Ik ontken het altijd, maar eigenlijk hebben ze et gelijk!