How To Live With The Badboy

Deel 18

POV Fleur

"Doe hem open!"

"Oké, oké." Lach ik terwijl ik de bruine envlope open maak.

Jade en Jana zitten alle 2 met een te grote smile op hun gezicht, voor me aan de tafel.

Ik kijk hun met een opgetrokken wenkbrauw aan wanneer de envlope open is en ik m'n hand erin steek om de inhoud eruit te halen.

Wanneer ik m'n hand er uit haal, zie ik dat ik een stappel foto's vast heb.

Ik bekijk de foto's een voor een. Tranen komen in me op als ik aan de momenten van deze foto's moet terug denken.

Onze eerste fuif, ons schooluitstap naar Parijs, ons eerste festival en nog veel meer dingen.

Er komt een krop in m'n keel waardoor ik niks kan zeggen. Die herinneringen betekenen zoveel voor me.

"Ooh poetje toch." Zeg Jana als ze me een knuffel geeft.

"Je weet niet half hoeveel dit voor me betekent." Krijg ik er uit tussen m'n snikken door.

Nu komt Jade er ook bij zitten en doet mee aan de knuffel.

Als ik weer iets gekalmeerd ben kijk ik nog eens in de envlope of er nog iets in zit.

Er komt nog een reep Belgische chocolade uit, waar ik echt van hou, en nog een brief.

Ik lees de brief en de tranen die bijna weg waren, zijn er weer.

In de brief stonden er tekstjes van de mensen waar ik goed mee overeen kwam in België.
In de meeste tekstjes staat dat dat ze me heel hard missen.

Wanneer er een nieuwe traan over m'n kaak rolt, komt Justin de keuken binnen.

"Is er nog taart??" Zucht hij. "Ik heb honge-". Wanneer hij me ziet zitten met tranen stop hij z'n zin en kom in mij richting.
"Wat is er?" Vraagt hij terwijl hij bijna bij de tafel is.

Ik veeg een traan weg met de rug van m'n hand als hij naast me komt hurken.

Hij kijkt me aan, maar ik probeer oogcontact te vermijden.

"Kom hier." Zegt hij achter een paar seconden. Hij slaat z'n armen om me heen en ik leg m'n hoofd op z'n borstkas.

"Zo erg is het ook weer niet." Snik ik met een klein lachje.

"Het niet zo erg? Waarom begint heel m'n shirt dan nat te worden?" Lacht hij.

Wanneer ik besef dat Jade en Jana er nog zijn, verbreek ik de knuffel en herstel mezelf.

Ik kijk in hun richting en zie dat ze daar met wijde ogen zitten toe te kijken.

"Ik laat jullie maar." Grinnikt Justin. Ik denk dat hij ze ook heeft zien kijken.

Wanneer hij weg is keer ik me terug naar Jade en Jana.

"Wat?" Vraag ik onschuldig omdat ze nog altijd kijken.

"Wat was dat?" Vraagt Jade met een opgetrokken wenkbrauw.

Ik haal m'n schouders op terwijl ik m'n laatste tranen wegveeg.

"Is er iets dat we moeten weten misschien?"

"Wat? Nee?" Lach ik.

Ze halen nu allebei hun wenkbrauw op, wachtend op een antwoord.

"Oké oké," begin ik en ze zien er verast uit dat ik verder ga.
"Hij heeft me gevraagd voor de prom binnen enkele weken."

"Wat?!" Roept Jana.

"W-wacht." Start Jade verward. "Jij? Prom? Date? Justin? JE BENT DE FUCKING DATE VA-"

Ik stop haar door half over de tafel te kruipen en m'n hand op haar mond te leggen.

"Niet," begin ik, maar ik stop als Jana haar mond open doet om iets te zeggen en maak een soort handbeweging waardoor ze stopt en ik verder kan doen.
"Niet heel de school hoeft het te weten." zucht ik en ik laat m'n hand van Jade's mond vallen.

"Waarom niet? Iedereen zou jaloers zijn op een date zoals hem!" Zegt Jade en ik rol met m'n ogen.

"Hij is een player, remember?? Er gaan al genoeg roddels rond dat ik bij hem op een kamer zit!" Probeer ik ze te overtuigen.

"Je moet er toch mee buiten komen op die prom?" Vraag Jana droog.

"Ja? Als die roddel nu uitkomen of na die prom, dat maakt toch niks uit? Ze komen toch." Voegt Jade er aan toe.

"Bedankt om me gerust te stellen." Zeg ik met een fake lachje.
"En die roddel heb ik het liefst uitgesteld!"

"Omg!" Roept Jana plots.

"Wat?" Vragen ik en Jade op hetzelfde moment.

"Heb je al een jurk?!" Vraagt ze.

"Euhm... nee?" Zeg ik voorzichtig. Waarschijnlijk gaan ze me nu meesleuren naar het shoppingscenter om daar duizend kleren te gaan passen.

En inderdaad.

Een uurtje later stonden me in het winkelcentrum van de stad. Het is redelijk ver van school, dus hebben we een taxi genomen.

"Gosh!" Roep ik gefrustreerd wanneer Jade en Jana weer aan het fantaseren zijn en scenario's aan het maken zijn voor de prom.

We lopen een winkel binnen en ik raak ze al weer direct kwijt in hun zoektocht naar 'de perfercte jurk'.

Wanneer ik ze terug vindt, duwen ze me in een kleedkotje waar ik wel 8 jurken moet passen.

Ik doe ze een voor een aan en na een halfuurtje zit ik aan de laatste jurk.

"En?" Vraag ik vermoeid.

"Te formeel." Zegt Jana vastberaden.

Jade kinkt en ik rol m'n ogen.

"Zo'n prom is ook formeel!" Lach ik.

"Nee nee, volgende!" Roept Jana met een grijns.

"Dat was de laatste." Zucht ik.

"Echt? Oké dan halen we er wel nieuwe!" Lacht ze en ze lopen allebei weg.

Ik ga terug in het kotje en bekijk de jurk nog een vanuit de spiegel.

Ik verschiet me dood wanneer ik het gordijn hoor open gaan en er iemand instapt.

Ik draai me om en kijk daarbij direct in de ogen van...

"Justin?!" Roep ik kwaad en verward tegelijk.
"What the hell doe jij in m'n paskotje?! Ik kon naakt zijn!" Roep ik kwaad.

"Zoveel te beter dan!" Grijnst hij.

"Nee dit is niet grappig! Jij moet hier niet zijn! Ik sta me om te kleden!" Fluiter ik luid.

"Ik was hier gewoon aan het rondwandelen met vrienden, maar toen zag ik je binnen gaan in deze winkel en ik heb je gevolgd. Ik heb gewacht en rondgekeken bij de kostuums, want ik moet nog een hebben voor die prom. Toen ik je vriendinnen zag kleren zoeken en jij was er niet bij, kwam ik naar hier om je te verassen!" Lacht hij.

"Dit is niet verassend! Dit is echt eng!" Zeg ik gefrustreerd.
"Omg! Ik sta hier met een jongen in een paskot waarvan m'n vriendinnen denken dat we iets hebben. Als ze je hier zien, gaan ze flippen!" Zeg ik inclusief handgebaren om alles duidelijker te maken.

"Ach, maak je niet zo druk." Lacht hij.

"Hy, hier zijn de nieuwe jur- omg!" Zegt een stem.

Ik kijk van Justin's prachtige ogen naar Jana die half in het kleerkot staat.

"Dit is niet wat je denkt." Probeer ik om ze te kalmeren voor ze begint te flippen.

Ze trekt het hele gordijn open zodat Jade ook kan zien wat er gebeurt.

Wanneer ze daar alle 2 staan met open ogen en een open mond, begint Justin te praten.

"Ik ga dan maar!" Zegt hij wanneer hij het kotje uit wilt stappen.
"Good luck with them." Lacht hij.
"Oh en die jurk staat je prachtig." Zegt hij met een knipoog, wat me zonder adem laat zitten en loopt dan nochalant weg.