KOYU BEYAZ

6. Bölüm ''Açık Söz''

VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ^^

1000 okuyucu olmasına rağmen vote ve yorum sayıları düşük, lütfen unutmayın hgjfdkhgsjfd buda benden tek cümlelik bir uyarı(!) notu olsun gjfdkls

Yemek olaysız geçmişti.Barış huzurlu ve rahat görünüyordu, en azından pek sinirli değildi.Keyifli olduğunu kendi ağızıyla söylemişti ve bunu sürekli gülüp durmasından, Tolga'yla şakalaşmasından anlamıştım.Tolga iyi bir insana benziyordu.Benzemiyordu hayır, öyleydi.Barış'ın içinde de öyle bir iyilik olduğundan emindim ama her zaman söndürecek şeyleri vardı.İntikamı için her şeyi unutmuştu, kişiliği dahil.Eskiden nasıl bir insandı, ailesiyle nasıl anlaşıyordu, kız arkadaşı var mıydı, derslere katılıyor muydu bilmiyordum ama o aklımdaki hiçbir tanıma uymuyordu.Barış'ı ne babasıyla şakalaşırken, bir kıza ''seni seviyorum'' derken ne de bir matematik sorusunu cevaplarken - hatta derse girerken- hayal edebiliyordum.Bambaşka bir insandı, hayatımda bir ilkti.

''Duş almak isteyebilirsin.'' Barış'ın sesi oturma odasını doldururken hala içkinin etkisiyle sırıtıyordu.

''Evet,'' dedim ve ayağa kalkarak banyoya yöneldim.Kapıyı açarak banyoda biraz göz gezdirdim.Uzun, oval bir küvet banyonun büyük bir kısmını kaplıyordu.Hızla musluğu sıcak bir ayarda açarak dışarı çıktım.Valizi karıştırmaya başladım.Tolga işini iyi yapıyordu, ama Barış'la giysilerimizi aynı valize koymak ta neydi ?

Gözlerim şaşkınlıkla valizdeki kırmızı, dantelli iç çamaşırlarına takıldı.Ağızımın açık kaldığına emindim.

''Ah, uygun bir zaman değil.'' kızararak başımı yana çevirerek omzumdan ona bir bakış attım.

''Beni mi gözetliyorsun sen ?''

''Hayır güzelim, sadece kalçalarını.''

''Pislik !'' dedim ve hızla valizi kapayarak banyoya döndüm ve kapıyı kitledim.Aynanın karşısına geçerek yüzümü yıkadım.Fakat hiç birşey yüzümdeki sırıtışı geçirememişti.

-

Gözlerim odaya dolan ışıkla rahatsız bir biçimde açıldı.Ne ara yatağa yattığımı bile hatırlamıyordum.Başımda keskin bir ağrı vardı ve dünden kalma gibiydim.Yataktan kalkarak etrafa bakındım ama kimseyi göremeyince geri dönerek üstümü değiştirdim.

Lobinin bu saatlerde boş olduğunu anlamıştım.Ne Barış ne de Tolga ortalardaydı ve ben ne yapacağımı bilmiyordum.Sahilde olabilirler miydi ?

''Günaydın.'' duyduğum sesle başımı arkaya çevirdim.

''Kaan ! Günaydın,'' diyerek gülümsedim.

''Nasılsın ? Barış'ı mı arıyordun yoksa ?'' seksi bir şekilde gülümsedi ve sanki Barış'ı arıyormuş gibi etrafa bakındı.

''İyiyim, teşekkürler.Sanırım Barış sahile falan gitmiş olmalı.''

''Her sabah saat 7'de 1 saat koşar,'' diyerek beni aydınlattı.Cevabım gülümsemek olunca devam etti, ''Kahvaltı yaptın mı?''

''Ah, hayır.''

''Sanırım sana güzel bir kahvaltı ısmarlayabilirim.'' Girmem için kolumu uzattığı anda gülümsedim ve koluna girdim.Barış bu konuda ne derdi, düşünemedim bile.Sanırım ona yakın olduğum için sevinirdi.Ya da daha erken deyip malını korurdu.

Beraber dışarı çıktık.Beni nereye götüreceğini bilmiyordum fakat içimde bir boşluk vardı.Barış ona haber vermeden gidersem kötü şeyler olacağını söylemişti.