Mated by the badboy

Hst 3 - Ziekenhuis

- De foto hierboven is Sarah. -

Pov. Sarah

Ik word langzaam wakker en voel dat iemand mijn hand vast heeft. Ik kijk op en zie een vreemde jongen naast mijn bed zitten. Ik trek mijn hand terug. Achter de vreemde jongen zit Max. Wacht .. MAX! 'MAX!' 'Hey Saar.' Grinnikt hij. 'Sarah, dat is een mooie naam.' Zegt de vreemde jongen naast mijn bed. 'Ooh, ja. Saar dit is Dave. Dave dit is Sarah.' 'Hoi.' Zeg ik zachtjes. De jongen .. ik bedoel Dave. Dat was het toch? Na ja. Dave heeft een soort enge twinkel in zijn ogen. HIj is eigenlijk heel knap en .. wow wacht, Saar hij is niet knap .. ja dat is hij wel .. nee .. jawel maar .. aarhg laat ook maar! 'Wat is er welpje?' Vraagt Dave bezorgt. Ik kijk hem raar aan en zeg: 'ooh..ik dacht even ergens aan.' Max ziet dat Dave me wil spreken ofzo en loopt de kamer uit. 'Wat is er ook alweer gebeurd?' 'Je bent aangereden door een auto.' Gromt hij bijna.

Hij ziet dat ik schrik en kijkt mij weer bezorgd aan. 'Sorry, ik ben niet helemaal mezelf.' Max komt de kamer in gerend en trekt Dave mee de kamer uit. Ik kan een paar woorden opvangen van het gesprek op de gang. 'We ... vertellen ... haar ... kan ... vandaag ...' Ik heb echt geen idee waar het over gaat, maar het zal wel. Langzaam lopen ze weer de kamer in. 'We moeten je wat vertellen Saar.' Zegt Max. 'Wij zijn eigenlijk geen mensen. Nou technisch gezien wel, maar we zijn half mens/half weerwolf?' Het kwam er volgens mij meer als een vraag uit. Dave knikt. 'Maar .. hoe .. wa- .. ik snap er niks van.' 'Nou kijk, wij zijn weerwolven. We hebben zeg maar een wolf in ons hoofd zitten. Als we heel kwaad zijn bijvoorbeeld komt je wolf naar buiten. Je kan ook uit jezelf in een wolf veranderen.' Zegt Max. Dave verandert in een grote zwarte wolf. 'Als weerwolf heb je een Soulmate, je zielsverwant. Het is zeg maar de andere kant van je ziel. Die is leeg en moet opgevuld worden door een persoon. Je Soulmate, of hoe wij het noemen. Mate. Je wil 24/7 bij die persoon zijn en het is eigenlijk net een relatie, maar dan eentje die in principe niet kapot kan gaan.' Zegt Max weer. 'Wow. Maar .. wat .. hoe .. waarom kom ik niet uit mijn woorden?' Max grinnikt. Ik probeer Dave zijn wolf te aaien maar hij is te ver weg waardoor ik bijna uit het bed val. Dave komt snel naar mij toegelopen en duwt me terug in het bed en gaat op het bed liggen met zijn kop op mijn benen. 'Sarah. Wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat Dave jouw mate is.' Dave knikt met zijn kop en kijkt mij afwachtend aan. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht van hier tot Tokio. Dave veranderd terug in een mens en kijkt mij verwachtingsvol aan. 'Dat is toch vet cool!?' Roep ik uit. Dave glimlacht en Max moet grinniken. Ik wil de jongens omhelzen maar ineens krijg ik heel erg veel pijn in mijn been en schreeuw het uit. Dokters komen naar binnen gerent en de jongens worden weggeduwd. Ik krijg een kapje om en al snel val ik in een diepe slaap.

Pov. Dave

Ineens begint Sarah hard te schreeuwen en komen er doktoren binnen gerent. Wij worden weggestuurd. Ik zie nog net hoe Sarah in slaap werd gebracht en daarna niks meer zag. Mijn kleine, lieve, grappige, lieve, lieve, heb ik al lieve gezegd? Hele lieve mate. Ik ben zo boos! Ik kan wel .. AARRHHGG!! Ik sla keihard tegen de muur waardoor mijn knokkels beginnen te bloede. 'Dave! Doe rustig man! Sarah heeft je zo nodig en je slaat jezelf bijna in het ziekenhuis?!' Ik negeer hem en ren het ziekenhuis uit. 'DAVE KOM TERUG!' Hoor ik Max nog naroepen. Ik ren richting het bos. Verander in mijn wolf en begin te rennen.