Hst 12 - Cupcakes en aanval?

271 12 0
                                    

Pov. Sarah

We zijn al even bezig met cupcakes maken als ik per ongeluk meel in Dave zijn gezicht gooi. Ooh nee. Dit gaat hij niet leuk vinden. In plaats van een woede uitbarsting, krijg ik zelf meel in m'n gezicht. Ooh hij gaat eraan! Ik pak nog meer meel en gooi het op Dave. 'Die krijg je zo hard terug!' We gooien over en weer met meel, totdat de hele keuken wit is van het meel. Dave kijkt mij aan en we barsten in lachen uit. 'Haha, jou gezicht .. haha .. helemaal .. hahaha .. wit!' 'Jou gezicht! Haha is ook haha helemaal wit hahahah!' Zo krijgen we dus de slappe lach. Zodra we uit gelachen zijn kijken we in de keuken. Helemaal wit en dan ook echt helemaal. We barsten opnieuw in lachen uit.

Pov. Dave

Als we uitgelachen zijn krijg ik een mega goed idee. Ik pak Sarah vast en gooi haar over mijn schouder. Ik ren de tuin in naar het zwembad. Ze gilt het uit en ik gooi haar in het water. Ze blijft wel erg lang onderwater zeg. Ik kijk op mijn mobiel. Al 2 minuten. 'Sarah? Sarah!' Ik zie dat ze op de bodem ligt en niet beweegt. Snel spring ik in het water en til haar omhoog. Zodra we boven komen en ik haar op kant heb getrokken begint ze te grijnzen. Dat ..! Ze rent keihard weg en lacht heel hard van plezier. 'Ik krijg je nog wel Welpje!' Ik ren haar achterna de gangen door. Ze rent kamers in en uit. Man wat is ze snel. Ik zie haar nog net de hoek omrennen. Ik ren erachter aan en pak haar vast bij haar heupen. 'Gotch ya.' Ze giechelt. Samen lopen we weer naar beneden en lopen naar de keuken die wit is. Ik kijk om me heen en zie alleen maar wit. De cupcakes staan nog op het aanrecht. Ik doe de oven open en stop de cupcakes erin. We moeten toch nog even wachten, dus gaan we naar de woonkamer en zetten de TV aan. Niet veel later halen we de cupcakes weer uit de oven en pakken we er allebei één.

Pov. Sarah

Omg. Wat zijn ze lekkerrrrr! 'Ik hou van jou!' 'mij? Ik wist wel dat j-' 'Ik bedoel de cupcakes.' Hij kijkt me met pruillippen aan en doet alsof hij moet huilen. Ik lach zachtjes. We zijn al even cupcakes aan het eten als Max komt binnenstormen. 'Hey! Waarom zegt niemand dat er cupcakes zijn!' Hij wil een cupcakes pakken als Dave zijn hand wegslaat. Ik lach weer zachtjes. Max in nog steeds aan het hijgen en nu pas heeft hij door dat hij iets dringends moest vertellen. 'Oooh, ja, juist. Uumm we worden aangevallen.' Dave springt overeind met een kwaad gezicht. 'Max breng Sarah naar de kelder met alle vrouwen en kinderen. Alle mannen die kunnen vechten naar buiten. NU!' Max trekt mij van de bank af en duwt mij de kelder in. Ik zie allemaal mensen huilen en wil mensen troosten als ik ineens word tegengehouden. Een man in het zwart hield mij tegen. Ik kijk hem aan. Hij tilt me op en legt me op zijn schouder. Hij begint te rennen naar buiten. Maar wie is dit? Ik bedoel. Ik moest toch in de kelder blijven? Ik word meegenomen tot de plaats waar het gevecht plaatsvindt. Overal zie ik mensen vechten. Ik kijk goed op me heen en zie de mannen voor me met messen dreigend op me af komen. In de verte zie ik Dave vechten. 'DAAAVVVEEE!! Help!' Hij kijkt mijn kant op, gooit de man neer waarmee hij aan het vechten was en rent onze kant op. De mannen zien het en tillen mij op. Ze rennen weg en ik hoor een luide huil. Volgens mij is dat het teken dat ze zich overgeven.

Mated by the badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu