Mated by the badboy

Hst 4 - Coma?!

Pov. Max

Ik hoor allemaal geluiden van de kamer waar Sarah net in zat. Ik zie dokters heen en weer rennen. Een dokter komt naar buiten. 'Familie van Sarah?' 'Ja, hoe gaat het met haar? Wat was er gebeurd?' Ik moest wel ja zeggen anders kreeg ik niks te weten. 'Ze heeft een hartstilstand gehad.' Ik kijk de man bang aan. 'Is ze .. ' 'Nee, ze leeft nog maar ze ligt in coma. Het spijt me. U krijgt later nog te horen hoelang deze coma zal duren totdat ze ontwaakt.'

Pov. Dave

Ik loop het ziekenhuis weer binnen en hoor een gesprek tussen de dokter en Max. 'Ze heeft een harstilstand gehad.' Wat?! 'Is ze...' 'Nee, ze leeft nog maar ligt in coma... 'De man zegt nog iets maar ik luister al niet meer. Ik ren naar de kamer toe waar Sarah ligt. Ze ligt aan allerlei buisjes vast. Naast haar staat zo'n apparaat die de hartslag opneemt. Ik voel een hand op mijn schouder en zie dat ie afkomstig is van Max. 'Hey gozer. Ze wordt wel wakker. Dat we-' Verder komt ie niet want ik kap hem af. 'Houd je bek dicht. ZE LIGT VERDOMME IN COMA! SNAP JE DAT DAN NIET!!' Schreeuw ik. Het gezicht van Max vertrekt en hij loopt snel de kamer uit. Ik zie een stoel naast haar bed staan en ik ga erop zitten terwijl ik haar de hele tijd aankijk. Ik pak haar hand vast en fluister 'Word snel wakker. Ik kan niet zonder je.'

Pov. Sarah (veel Povs dit hoofdstuk (: )

Zwart. Het enige wat ik zie is zwart. Ik probeer me te bewegen maar dat lukt niet. Ineens hoor ik zacht 'word snel wakker. Ik kan niet zonder je.' Ik voel dat iemand mijn hand vast heeft. Ik probeer mijn ogen te openen maar ze lijken wel van lood gemaakt te zijn. Door de vele inspanning raak ik uitgeput en word ik meegezogen in een zwart gat.

Herinneringen. Ik denk terug aan het moment dat ik geboren werd. Ik deed mijn ogen open en keek om mij heen. Ik zag een man zitten. Hij hield mij vast. Een vrouw ligt in het ziekenhuisbed. De hartslag meter staat stil. De man geeft mij aan een verpleegster en de doctoren kwamen de kamer in gerend. De man werd weggeduwd. Ik werd opgepakt en in een andere kamer gelegd. De doctor liep naar de man en zei iets wat ik niet kon verstaan. De man werd woedend en begon te flippen. Hij liep naar mij toe en zei 'Dit is jouw schuld. Door jou is mijn vrouw overleden.' Sist hij tussen zijn tanden door. Hij wil mij oppakken maar een verpleegster komt aangelopen en neemt mij mee. Ik zie nog net hoe hij het ziekenhuis uit rent, de straat op. Overreden door een vrachtwagen. Ik begin te huilen en de verpleegster probeert mij stil te krijgen.

Ik zit rustig in mijn kamer huiswerk te maken. Ik ben nu 12 jaar. Dan komt mijn broer Rick de kamer ingestormd en grijpt me bij mijn hals. 'Door jou zijn papa en mama dood! Als jij nooit was geboren, WAREN ZE OOK NIET DOOD!' Ik probeer me los te maken, maar hij heeft me te strak vast. Ik begin zwarte vlekken te zien en voor ik het weet ben ik buiten bewustzijn geraakt.