Mated by the badboy

Hst 1 - Thuis

Pov. Sarah

Ik word wakker in een donkere muffe kamer. 'Hallo?!' Ik denk diep na en weet weer dat mijn broer Rick me in de kelder heeft gegooid. Hij haat mij en zegt dat onze ouders dood zijn en dat dat mijn schuld is. Ik hoor gestommel van boven en de deur gaat met een klap open. Daar staat mijn broer. Hij heeft een mes in zijn hand. Ik slik en weet wat dit betekend. Hij loopt dreigend op me af. 'Je gaat dit leuk vinden zussie.' Hij schraapt het mes langs mijn been die hevig begint te bloeden. Hij steekt hem er voor de lol nog een keertje en en trekt hem er dan zachtjes uit. Ik kan wel schreeuwen van pijn, maar als ik dat doe ben ik nog verder van huis. Dan word alles alleen maar erger. Ondertussen stromen de tranen langs mijn wangen. Hij trapt me in mijn maag en slaat me nog een aantal keer. Hij pakt het bebloede mes en loopt weg. De deur valt met een klap in het slot. Ik kijk naar mijn been en moet alleen maar harder huilen. Ik zit vast aan de muur, dus ik kan niks doen. Mijn zicht word steeds waziger en voor ik het weet is alles zwart.

Ik word wakker en zit nog steeds in de kelder. Hoe lang zou ik buitenwesten zijn geweest? Ik kijk naar mijn been, die nog steeds onder het bloed zit. Ik denk dat het ontstoken is. Vies is het. Ik kijk weg en probeer te schreeuwen om hulp. Mijn stem helpt niet echt mee, dus het klinkt als zacht gepiep. Ik kijk rond de kamer of ik een uitweg kan vinden. Dan ineens zie ik een zwart gedaante zitten. Een jongen? Wat doet hij hier?! Hij ziet mij kijken en zegt 'ze hebben me in deze kamer gegooid, zodat jij niet alleen was. Ofzoiets.' Ik zie dat hij ook vast zit. Hij kijkt naar mijn been en ik zie dat hij schrikt. 'Gaat het wel?' 'Ja, ik ben wel wat gewend,' komt er schor uit mijn keel. Net toen hij wat wilde zeggen, ging de deur open. Een aantal mannen pakken de jongen op en duwen hem de kamer uit. 'Laat me los!!' Schreeuwt hij bijna. Een oude man komt op mij afgelopen en tilt me op. Hij gooit me letterlijk neer op het bed en begint me ruw te zoenen. De tranen stromen geluidloos over mijn wangen. Hij trekt mijn kleren uit en binnen een paar seconden dit ik alleen nog maar in mijn bh en slipje. De deur klapt opnieuw hard open. Een jongen van rond de 20 met pik zwarte ogen kijkt ons aan. Hij loopt op de man af, nee sorry hij vliegt op de man af en begint op hem in te slaan. Ik kijk weg en even laten hoor ik krak. Het levenloze lichaam valt stilletjes op de grond. De jongen komt naar mij toe. 'Mine. Mate. Mine!' Als hij ziet dat ik huil veranderen zijn pik zwarte ogen in koud bloedige normale zwarte ogen. Hij trekt zijn shirt uit en geeft het aan mij. Ik kan mijn armen niet omhoog doen en dat ziet hij. Hij doet het shirt zorgvuldig aan bij mij. Hij tilt me op en loopt naar buiten terwijl hij me probeert te sussen met liefkozende woorden.

Na een tijdje ben ik gestopt met huilen en val ik bijna in slaap. 'Kleine mate hoe heet je?' Vraagt hij zachtjes. 'Sarah.' Fluister ik. 'Sarah' herhaald hij alsof het een vleugje liefde is. Pure geluk. Niet dus. Hij loopt met me naar buiten en stapt in zijn auto. Ik val al snel in slaap, eindelijk weg van mijn broer.