Rap söylemek bazen insanı sıkıntıya sokabilirdi ama ben sakin bir şekilde ilerledim başarım sonuna kadar olmasa da güzel bir ilerleyiş diye düşünürken şarkıda birinci belkide ikinci hatamı yapmıştım bile çoktan daha yeni başlamış olmama rağmen diye düşünerek hatalarla veya doğrularla ilerlemeye devam etmiştim bana ayrılan sahnenin sonu gelene kadar. Son mu o daima vardır sen yazarsan.. sen yaşamaya devam ettiğin sürece sonda senin elindedir.. Belkide bu da benim sonum diye düşünerek heyecanlı bir şekilde çıktığım sahneden inerek diğer stajerlerin sahnelerini izlemek ve seçilen stajerlerin duyurusunu duymak için beklemiştim ne heyecanlı ne heyecansız bir şekilde sadece şu kelimeleri duyana kadar beklemiştim "Kabul edildiniz" ya da "Kabul edilmedinz" bu iki kelimede benim hayatımı değiştirebilir diye düşünürken Rapmonster'ın yanında oturan jürü ayağa kalkarak sahneye doğru ilerleyerek sahnenin tam ortasında durarak "Sanırım kendimi tanıtmama gerek yok eğer Bighit'te stajer olmak için aday olduysanız beni tanıyor olmanız gerekiyordur.. Bu yüzden tanıtma faslını geçerek sizlerinde merak ettiği konuya gelelim kimler kaldı kimler geçti" diye konuşmaya başladıktan sonra elindeki kağıt ile göz teması kurarak "sanırım biraz daha konuşabilirim çünkü ben Park Jimin'im benim olduğum yerde heyecan olmazsa olmaz" diyerek heyecanımıza heyecan katarken bir yandan da bizlere moral veren bir kaç şeyler söyledikten sonra bir anda elindeki kağıtları açarak kalanların isimlerini okumaya başlamıştı"Kim Miray..." en son benim adımı söyledikten sonra sahneden inerek ilerlemeye başlamasıyla birlikte gözyaşlarıma engel olarak arkamı dönüp çıkış kapısına doğru ilerlemeye başlamıştım ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuza Kadar (ALWAYS)
Short StorySadece gülümse sonsuza kadar.. o yerde seni izlerken.. dinlerken söz ver bana sonsuza kadar acıtsa bile benimle gülümse bana iyi misin diye sor.. Vazgeçme aşkımızdan.. hayallerimizden Söz ver bana ne olursa olsun kim ne derse desin o yerde beni bi...