Jiminle ikimizde olayı tam olarak anlamasakta bizde gülmeye başlamıştık en çokta Suga'nın olayı anlatmasından sonra gülmüştük. Olayı öğrendikten sonra adının Jin olduğunu öğrendiğim üyeye dönerek "sana sandeviç sözüm olsa olmaz mı? Beni affet lütfen." dediğimde o iş biraz zor ama ben yinede biraz düşünüyüm dediğinde diğer üyelerde kapıdan girmişlerdi. Teker teker onlarla da tanıştıktan sonra artık gitme vaktimin geldiğini hissettiğim için "istemsiz bir şekilde Jimin'e bakarak sanırım artık gitsem iyi olucak." dediğimde Jimin oturduğu yerden ayaklanarak ayağı ile Jungkook'u iteleyerek eğer sende istersen biz kook'la seni eve bırakalım demişti. O kadar şaşırmıştım ki tepki olarak hayır diyebilmiştim.. Kalbim evet demediğim için binlerce kez bana kızmış olsada..
.
.
Jimin her ne kadar ısrar etsede hayır demiştim demeliyim diye düşünmüştüm çünkü daha yeni tanıştığım biri beni evime bırakmamalı diye düşünürken kook ayağa kalkarak vneden bu kadar itiraz ettin ki yoksa eve gitmiycekmisin?" dediğinde o kadar çok gülmek istedim ki ama sadece "evet" diyebilmiştim. Jimin bu cevabım üzerine yavaşça yerine oturarak "o zaman biz seni tutmayalım" diyerek telefonuna yöneldiğinde üzgünlüğümü belli etmeyerek odadan çıkmıştım.. Kısa bir ilerleyişin ardından arkamdan birininin dokunması ile korkmuştum bir o kadar da heyecanlanmıştım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuza Kadar (ALWAYS)
Short StorySadece gülümse sonsuza kadar.. o yerde seni izlerken.. dinlerken söz ver bana sonsuza kadar acıtsa bile benimle gülümse bana iyi misin diye sor.. Vazgeçme aşkımızdan.. hayallerimizden Söz ver bana ne olursa olsun kim ne derse desin o yerde beni bi...
