Sahneden gelen sesle birlikte arkamı dönmüştüm fakat bu seferi gözyaşlarım gözümden akıyordu.. Çünkü daha demin adının Jimin olduğunu öğrendiğim jüri adımı seslenerek gözleriyle eftrafta beni aramaya başlamıştı.. Bunu gördüğümde içimdeki umutta yoktu yok oluyordu taki Jimin parmaklarıyla beni gösterip yavaş yavaş yanıma yaklaşarak "Sanırım sana küçük bir özür borçluyum..hatta iki tane birincisi sahnede yaptığım hata yüzündenken ikincisi senin parlak gözlerindeki ışıltıyı gözyaşlarınla yok ettiğim için üzgünüm küçük kelebek".. Dediğinde gözyaşlarıma engel olmaya çalışırken"ne neden özür diliyorsin benden?" dediğimde eliyle gözümden akan yaşı silerek " sanırım benim için küçük olan hata senin için çok önemliydi kelebek ama sana güzel bir haberim var senin gibi güzel bir kelebekle aynı şirkette stajer olucam güzel bir duygu değil mi?" dediğinde anlamış olsamda heyecanımı gizleyerek "sen çıkış yapmadın mı?" dediğimde " ahh... Doğru çıkış yapmıştım ben" diyerek kafasını okşayarak utanmasını gizlemeye çalışıyordu bunu farkettiğimde bir anda gülümseyerek Jimin'e hafif bir şekilde vurarak gülmeye devam ederken Jimin bana bakakarak " Gülüşünde bir o kadar güzelmiş kelebek, hep böyle gülmeye devam et yanındakilere huzur veriyor diyerek" yavaş adımlarla çıkış kapısına doğru yürüyerek ilerlemiştik... Çıkış kapısının önüne geldiğimde Jimin'le birbirimize bir süre baktıktan sonra..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuza Kadar (ALWAYS)
Short StorySadece gülümse sonsuza kadar.. o yerde seni izlerken.. dinlerken söz ver bana sonsuza kadar acıtsa bile benimle gülümse bana iyi misin diye sor.. Vazgeçme aşkımızdan.. hayallerimizden Söz ver bana ne olursa olsun kim ne derse desin o yerde beni bi...
